Her şeyin modern olduğu bir dünyada yaşıyoruz; insanlar, düşünceler, inanışlar, hayat tarzları, eşyalar… Yaşadığımız dünyada birçok şey modern olarak niteleniyor. Modern olarak nitelenenlerin itibar görmesine karşılık, modern olmayanların değersiz veya yanlış bulunduğu bir dünya burası ... Haliyle yerkürede ve evlerde, zihniyetlerde ve bedenlerde, akıllarda ve gönüllerde, sebepleri ve sonuçları üzerinde düşünmeyi fazlasıyla hak eden önemli şeyler gerçekleşiyor. Gerçekleşenler ise maalesef normal değil. Zira

Çokkültürlülük nedir ve bunu haklı çıkarmak için kullanılan farklı teoriler nelerdir? Çokkültürlü politikalar özgürlüğe ve eşitliğe yönelik birer tehdit midir? Liberal demokrasiler barış ve istikrardan ödün vermeden azınlık gruplarını barındırabilir mi? Michael Murphy, konuya ilişkin bu açık seçik girişte bu soruları araştırıyor ve çokkültürlülüğü siyaset felsefesi ve politik uygulama yönünden eleştiriyor. Kitap, çokkültürlülük kavramının kökenlerini ve çağdaş kullanımını vatandaşlık, eşitlikçi adalet ve bi

Sosyolog, siyasetbilimi profesörü, yemek ve mutfak kültürü araştırmacısı Artun Ünsal, daha önceki eserlerinde okurları mutfak lezzetlerine ortak etmişti; şimdi ise okurları “İstanbul’un kayık devrinde” uzun soluklu, muhteşem bir gezintiye çıkarıyor. Nitelikli bir araştırmanın ürünü olan bu kitap, günümüz kuşağı için olduğu kadar, gelecek kuşaklar için de değerli bir katkı sunuyor. “Yolcu, yük ve tenezzüh [gezinti] kayıklarının, ulaşımsal, ekonomik, sosyolojik ve kültürel boyutlarıyla bir zamanlar İstanbul i

1969'dan beri milliyetçilikle, 1974'ten beri de azınlıklar konusuyla uğraşan Profesör Baskın Oran bu geniş çalışmasında ilkin, azınlık kavramının tarihçesini geçmişten günümüze bir belgesel film gibi anlatıyor. Milletler Cemiyeti, Birleşmiş Milletler, Avrupa Konseyi, AGİT, Avrupa Birliği gibi uluslararası örgütlerin bu dikenli konuya yaklaşımlarını antlaşmalar, sözleşmeler, bildirgeler ışığında ortaya koyuyor. Ardından kavramın tarihine, teorisine, hukukuna, dünya ve Türkiye uygulamalarına birer birer değin

“Toplumsal ve kişisel kimlik göstergeleri olan isimler imparatorlukların ve ulus-devletlerin –şekil ve dillerini kontrol ederek– kanunlarla müdahale ettikleri unsurlar olmuşlardır. (…) Ulus-devletler, ideolojik değişimlere bağlı olarak soyadlarının dilini çeşitli şekillerde kontrol etmişlerdir. Teresa Scassa, devletlerin isimleri kontrol ettiği üç yol olarak ‘ayrıştırma, asimilasyon ve ulus inşasına’ işaret etmektedir.” Soyadı “siyaseti”, milli kimlik inşasının bir aracı. Meltem Türköz, kitabında öncelikle

Aile, örf, gelenek, alışkanlık, kamusallık, devlet, kanun gibi kavramlar sosyologların toplumun iskeletini çıkarmasında yardımcı olmuştur. Aile, gelenek ve ahlak arasındaki ilişkiyle ortaya çıkan kamusallık fikri bugün modern toplumun yapısını ortaya serer. Bunlardan alışkanlık gibi bireysel değil, sosyal bir kavram olan gelenek ise doğrudan toplumun kökeniyle ilgilidir. Zira hem bir sosyal olguya hem genel geçer bir kurala ve bu kuralı koyan sosyal iradeye işaret eder. Geleneğin sosyolojik teorisi bağlamın

“Dinî ve kültürel çeşitliliği deneyimleme süreçleri Ankara’da Çukurambar’ı, İstanbul’da Başakşehir’i inşa etmek yönünde motive ederken, (Bursa) Nilüfer’deki laik/seküler deneyim Müslüman orta sınıfları, toplumsal konumlarıyla uyumlu, makbul bir yaşam tarzını hayata geçirmek üzere bir araya getirdi. Buna mukabil orta sınıfların seküler fraksiyonları da Müslüman orta sınıflara karşıtlıkla tanımlanan alanlara yerleşme eğiliminde oldu.” Sınıfsal ayrışma, kentsel mekâna nasıl yansıyo

Benim Eleştirilerim Genelde Doğrudan Şahıslara, Markalara, İdeolojilere Yönelik Olmuyor. Meseleyi Kişiselleştirmemeye Ciddi Bir Özen Gösteriyorum. Benim De İçinde Yaşadığım, Bir Parçası Olduğum Toplumsal Vasata, Onun İçindeki Bazı Tipolojilere Odaklamaya Çalışıyorum Eleştirilerimi. Elbette Üslup Da Çok Önemli Benim İçin. “Le Style C’est L’homme Même.” Yani Üslup Ayniyle İnsandır. Buffon’un Bu Sözünü Çok Severim. Kurduğunuz Cümlenin Hakikat İçeriği, Ötekine Nüfuz Kapasitesi Asla Üslubunuzdan Bağımsız Değildi

Ünlü davranışbilimci Konrad Lorenz köpeğin evcilleşmesinin ve insanla ortak yaşamının öyküsünü eğlenceli bir dille anlatıyor. Böylece en eski zamanlarda, köpekle insan arasındaki yaşam-çıkar ortaklığının nasıl kurulduğunu ve aradan geçen binlerce yılda, homo sapiens ile bir hayvan arasındaki bu içten dostluğun nasıl derinleştiğini görebiliyoruz. Lorenz, kimi kez insani özellikler atfettiğimiz bu sadık dostlarımızın davranışlarını, binlerce yıllık içgüdüleri temel alarak açıklıyor. Ona göre her köpek ırkını

“Bugün hayatlarımıza yön veren can alıcı meseleler, ilk bakışta göründüğünden çok daha dolaysız biçimde mülkiyet kavramıyla ilişkili. Derinleşen eşitsizlikler, insanlığın kolektif birikiminin ve doğanın metalaşması, konvansiyonel demokratik kurumların işlevsizleşmesi ve nihayetinde toplumsal alana rengini veren kesif belirsizlik durumu, mülkiyet etrafında açığa çıkan çatışma ve çelişkiler dikkate alınmaksızın layıkıyla anlaşılamaz. Son yıllarda ortaya çıkan kriz ve isyanların da önümüze koyduğu gibi, bir ku

Ülkemizde 20 yüzyıldan itibaren sanayi ve teknoloji alanında hızlı bir değişim ve dönüşüm yaşanmaktadır. Buna bağlı olarak nüfus kırsal alanlardan, şehir merkezlerine akmaya başlamış; artan konut ihtiyacının karşılanması amacıyla zemini yumuşak, sulu tarım arazileri imara açılmış ve ne yazık ki bu zemin üzerine inşa edilen yüksek yapılar deprem riskini daha da arttırmıştır. Oysaki deprem kuşağında bulunan yerleşim bölgelerinde yer seçimi, plan, proje, malzeme kullanımı, sağlam yapı ve denetimi gibi mühendis

“Kandaş toplumun eşitlikçi hayat tarzını meydana getiren unsurların, katmanlaşmayı hızlandıracak ‘teknik’lerin hammaddesi haline getirilmesi, ‘gens’den/‘klan’dan ‘devlet’e, ‘örgütlenme’den siyasete giden yolun aşılmasındaki başlıca araçları oluşturur. Bu süreç Asya göçebeliğinde çok net görülür.” Eski Türk Toplumu Üzerine İncelemeler, eski Türklerin tarihine, milliyetçi hamasetin dışında, bununla beraber alabildiğine tutkuyla, canlı bir merakla yaklaşmasıyla, yol açıcı bir eserdir

“Elinizdeki kitap, Türkiye’nin modernleşme sürecinde doğumun nasıl tıbbileştirildiğini, böylece kadınların doğumun asli özneleri olmaktan nasıl çıkarıldıklarını ortaya koyuyor. Modern iktidar teknolojilerinin en önemli aracı olan bilimin (özellikle de tıbbın) hamileliği bir tür ‘hastalık,’ gebeyi de ‘hasta’ olarak tanımlamasıyla girdiğimiz bu yol, kadınların kendi bedenleri hakkındaki bilgilerinin değersizleştirildiği bir sürece işaret ediyor. Aynı zamanda, kadınları iktidarın mağdurları olarak tarif etmeni

Lorenz, “insanın nispeten ilkel ama o ölçüde de tehlikeli temel dürtü ve içgüdülerini” hatırlatma görevini kusursuz bir biçimde yerine getiriyor. Lorenz’in, saldırganlığı, insan eylem ve tepkilerinin temel nedenlerinden biri olarak belirleyip bu kitapta ikna edici bir şekilde açıklamasından bu yana, “saldırganlık” sadece antropolojik ve sosyolojik tartışmaların anahtar kavramı haline gelmekle kalmamış son 40-50 yılda, bu konuda dağ gibi bir literatürün doğmasına da yol açmıştır. Bu gerçek, ilk baskısı yılla

“(...) her şeyden önce, bu tür korkunç hak ihlalleri nasıl meydana gelebildi? AYM’nin ölüm kalım meselelerinde dahi kendi yargı yetkisini kısıtlamasının açıklaması ne olabilir? Ya AİHM’in, ‘yakın ve geri dönüşü bulunmayan bir zarar riski’ açıkça mevcut olmasına rağmen geçici tedbir taleplerini reddetmesi nasıl açıklanabilir? Nasıl oluyor da onlarca yıllık AİHM denetimine rağmen Türkiye güvenlik kuvvetleri hâlâ cezasızlık rejiminden faydalanabiliyor? Bu sadece, Türkiye’nin AİHM kararlarına riayet etmemesi so

“Yeni anneliğin sosyokültürel bağlamına duyduğum sosyolojik merakın arkasında, teyze olduktan sonraki gündelik hayat tecrübelerimin akademik bir sorgulamaya dönüşmesi hikâyesi yer almaktadır. Henüz yüksek lisans eğitimine yeni başlamış bir öğrenciyken yeğenimin doğumunu tebrik etmeye gelen komşu topluluğunda yer alan annelerin hepsinin çocuklarının yaramaz değil, fakat hiperaktif olarak nitelendirmesi beni şaşırtmıştı. Hem kendi kuşağıma hem de kendi annemin de içinde yer aldığı bir önceki kuşağın a

Türkiye, sonuncusu 1989’daki Büyük Göç olmak üzere, kuruluşundan beri Balkanlar’dan “anayurda” gelmiş yüz binlerce göçmene de, bu göçler üzerine yazılmış kitaplara da aşina. Ancak zorunlu göçlerin, mübadelelerin aksine, ’90’lardan itibaren Türkiye bireysel “soydaş” göçlerine de sahne olmaya başladı. Bu yeni “soydaş”lar, öncekilerden çok farklı hukuki ve sosyal koşullarla ülke değiştirdiler; toplu göçün sağladığı imkânlardan faydalanamadılar ve hemen tüm göçmenler gibi

Setin İçindekiler Şiddetin Topolojisi Şeffaflık Toplumu Zamanın Kokusu Psikopolitika Eros'un Istırabı

Set İçindekiler Irk, Tarih ve Kültür Modern Dünyanın Sorunları Karşısında Antropoloji Hepimiz Yamyamız Uzaktan Yakından