“Bu kitap sanayisizleşme ve kentsel yeniden yapılanmanın iç içe geçtiği bir Türkiye kentleşme sürecinde bir mahallenin, orta sınıfların tüketim pratikleri üzerinden yaşam tarzı farklılaşması ve statü ayrımıyla şekillenen bir kültürel alan olarak nasıl inşa olduğunu ortaya koyuyor. Bu aynı zamanda 2000 sonrası merkezî iktidarın taşraya sızan konut siyasetinin bir kenti, orta sınıfların algı ve pratikleri üzerinden nasıl yeniden yapılandırdığının öyküsüdür.” Funda Sönmez Öğütle, neoliberalizm deyip geçilen pr

“İbn Haldun’un kahr-tagallüb’ün hükm’ü doğurduğunu ve Mülk-Devlet’in hükm ile var olduğunun teorik konumunu gerçekleştirişinden beridir, hele 20. yüzyılda, düşünür, hep, –yukarıda kısaca hatırlattığımız üzere– devrevî gidiş nazariyatçısı olarak, ya da organizmacı nazariyatçı şeklinde, tabiî en koyu biçimde de, devrevî’ci ve organizmacı olarak saptırılmaya çalışılmıştır.” İbn Haldun, 14. yüzyılda modern sosyolojinin ve tarihçiliğin, hatta iktisat biliminin öncülerinden olduğu ileri sürülen, devlet ve siyaset

Bugün hâlâ daha tartışma konusu olan, Osmanlı sonrası Ortadoğu'da uluslararası ilişkilerin devam eden etkisini daha iyi anlamak için Amit Bein yeni bir perspektif sunuyor. Kasıtlı bir kopuş ve komşularıyla kopmuş bağlar dönemi olarak kabul edilen Türkiye'nin bu dönemi için Amit Bein, detaylı araştırmasıyla 1930'ların çalkantılı ortamında Türkiye'nin aslında bölgesel etkinliğini artırmaya yönelik adımlar attığını savunuyor. Kemalist ideolojinin bıraktığı mirasın günümüz siyasetindeki yankılarını irdeleyerek,

İslâm siyaset teolojisinde kültürün ve kültürel iktidarın hakkıyla yorumlanması bize bugünkü pek çok güncel tartışmanın izlerini geriye doğru takip edebilme imkânı sunar. Ali Fuat Bilkan, Kültürün İktidarı’nda ehvenişer bir karamsarlıkla İslâm siyaset teolojisinde iktidarın meşruluk kaynağına dair tartışmaların “nass” üzerinden kadirimutlak kanun koyucuyla belirleyici bir nitelik kazandığı sürecin tahliline girişiyor. Bir yönüyle kültürel iktidarın iktidar mücadelesinde nasıl tarih-dışılaştırıldığını ortaya

“Yönetimin yönlendirme, denetleme ve kimi zaman da tevkifat yoluyla sanat alanının aktörleri üzerinde göreli bir baskı kurmuş olduğunu gösterse de bu durum sanatçıların bu dönemde kendilerini kıymetli hissetmelerine engel olamamış, bu nedenle sanat hamiliği mekanizmalarından yararlanmak isteyenlerin bunu sadece maddi destek için değil aynı zamanda Parti tarafından kabul ve tanınma için yaptıkları da ortaya konmuştur. Bu kitabın iç içe geçen iki boyutu var; biri söylemi, düşünsel-ideolojik temelleri inceliyo

“Günümüz Türkiyesi’nde milli güvenlik sadece güvenlik kurumları ve dış politika alanında değil, sosyo-ekonomik işleyiş, kamusal idari yapı, anayasal düzen, ordu-siyaset ilişkileri, demokratikleşme, milliyetçilik/vatandaşlık, toplumsal cinsiyet, din-devlet ilişkileri ve sivil toplum gibi tüm alanlarda iktidarın söylem ve politikalarının ana meşruiyet çerçevesini oluşturmaya devam ediyor.” Özlem Kaygusuz, Behlül Özkan Devletin Güvenliği Adına, Türkiye’de milli güvenlik siyasetinin

Osmanlı Devleti zamanından bu yana yerel yönetimin en alt düzeyini oluşturmakla birlikte şekil değiştirerek de olsa varlığını hâlâ koruyan muhtarlık, en uzun ömürlü kurumlardan biri olarak yurttaş ile devlet arasında aracılık rolünü devam ettiriyor. Élise Massicard’a göre, muhtar gündelik hayat ile iktidarın kesiştiği noktada yer alıyor, yurttaşların denetlenmesini sağlıyor ve devletin erişilebilir bir makam olduğu duygusunu yaratıyor. Bu sayede kimi zaman devletin memuru kimi zaman

“Hilafet, salt emperyal, dinî ya da jeopolitik bir düzenin ötesinde, Müslüman toplumun siyasi teşekkülünün somutlaşması idi; ayrıca, bir dizi kamu hizmetinin sağlanması için hukuki bir gereklilik, ideal geçmişle tarihsel bir bağ ve her şeyden öte ümmet için bir habitustu.” Osmanlı hilafeti, tarihsel hilafet geleneğini nasıl dönüştürdü, onu nasıl yorumladı ve anlamlandırdı? Hilafeti Yeniden Düşünmek’in etrafında döndüğü temel soru, budur. Hüseyin Yılmaz’ın çalışması, Abbasi

Cumhuriyet Halk Partisi (CHP), 2023’te 100 kuruluş yıldönümünü kutlarken bütün dünyada en uzun ömürlü siyasi partilerden biridir. Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucu partisi olarak sürdürdüğü tek parti iktidarının ve onu izleyen “demokrasiye alışma” döneminin (1945-1950) ardından, kısa aralıklar dışında, hep muhalefette geçen bir siyasi ömürdür bu. Kuruculuktan Daimi Muhalefete: CHP’nin 100 Yılı’nda, CHP’nin uzun siyasi ömrünün evreleri ayrı ayrı inceleniyor: Tek parti dönemi, DP dön

Deniz Gürler, 2021 yılında “Prof. Dr. Cahit Talas Sosyal Politika Ödülü”nü kazanan çalışmasından kitaplaştırdığı İşgal, Direniş, Üretim!’de Türkiye’de kapsamlı bir incelemeye konu olmayan fabrika işgallerini ve işgal fabrikalarını ele alıyor. Fabrika işgal eylemlerini mevcut mülkiyet ve çalışma ilişkilerine bir müdahale olarak değerlendirerek teorik zemine oturtan Gürler, 20. yüzyılda görülen işçi denetimi ve fabrika işgal hareketlerini gerek tarihî gerek ekonomik yönleriyle ortaya koyarak çeşitli dönemlerd

“Cumhurbaşkanı Erdoğan, ideolojisi veya çıkarları nasıl tanımlanırsa tanımlansın, son kertede iktidara seçim yoluyla gelmiş ve iktidarda sandık yoluyla kalmıştır... Bu nedenle, meşruiyetini rejimin rekabetçi unsurlarından alır. Seçimle elde ettiği gücü ise devleti siyasallaştırmak, hesap verme alanını daraltmak ve oyun alanını kendi lehine eşitsiz hale getirmek için kullanır.” Berk Esen, Şebnem Gümüşçü ve Hakan Yavuzyılmaz, bütün dünyadaki demokrasiden uzaklaşma eğiliminin bir parçası olan Türkiye’nin otori

Beyaz İhtilale Doğru kitabı Türkiye’nin kritik bir süreçten geçerken kendini buluşunun ve ayakta kalışının tezahürüdür. Samimiyetle verilen bir mücadelenin halkın nazarında nasıl hayat bulduğunun izleri vardır dünde. Dünün hatırasını bugünlerde yâd edebilmek için geçmişin o zorlu mücadelesini unutmamak gerekir. Demokrasi yolunda hayatını ortaya koyan liderlerin en çetin zamanlarda Türkiye’ye kazandırdıklarını yarının evlatları da unutmamalıdır. Kesintiye uğratılan demokrasiler değildir sadece, gel

Küresel salgınlar, iklim değişikliği, biyoteknoloji, nükleer silahlar veya çevresel meseleler gibi zamanımızın en büyük sorunlarından bazılarında harekete geçme kabiliyetimiz, bilim insanları ve diğer uzmanlar tarafından sağlanan bilgiye dayanıyor. Modern devlet, bilimle eşi benzeri görülmemiş bir ortaklık kurmuş, bilimsel araştırmayı kendisinin hem yetkili bilgi kaynağı hem de daha iyi politikalar oluşturma aracı olarak kabul etmiştir. Yeni bilimsel araştırmalar, bizim neleri sorun olarak gördüğüm

“Başka güvenlik devleti örneklerinde olduğu gibi Türkiye’de de meşruiyetini düşmanların varlığına, çokluğuna ve tehdidin yakınlığına dayandıran milli güvenlik devleti, farklı muhalefet biçimleriyle bağdaştırdığı ‘düşman’ söylemini, paranoya düzeyine vardırdı. Bu çerçevede ordunun belirlediği hedef ve çıkarlarla örtüşmeyen her türlü talebin sahipleri kolaylıkla ve rahatlıkla ‘yabancı uşağı’, ‘dış mihrak’ ya da ‘vatan haini’ gibi etiketlerle yaftalandı.” Ulus-devletlerin kurumsallaşmasıyla be

Uluslararası metinlerden ve teamülden yola çıkılarak tespit edilen devletin tanınması ölçütleri, bir devlette yaşamanın anlamına dair kamusal söylemin ayrılmaz bir parçasıdır. Süreklilik arz eden nüfus, sınırları belirli bir bölge, hükümet, diğer devletlerle ilişki kurna kapasitesi, uluslararası hukuka uymaya istekli olma ve egemen devletin rızası şeklinde sıralanabilecek bu ölçütler pek çok yorumu besler. Aslında bunlar çok daha geniş kapsamlı, tarihsel olarak daha zengin bir tartışmanın yoğunlaşmış halidi

Burcu Karakaş, Evrim Alataş’ı anlatıyor. Çocukluğunu, çocukluğunun geçtiği ve kendisinin bir “vaha” olarak tanımladığı köyünü, gazeteciliğe olan tutkusunu, üretme ve yaratmaya olan açlığını, hayatın en kıyıcı yönlerine bile mizahla yaklaşabilme cesaretini, kurduğu ilişkileri, kısacık hayatında dokunduğu onca insanı… Hayatına mücadele içinde başlamış, bu mücadeleyi hem toplumsal hem kişisel alanda sürdürmüş, zorluklara, haksızlıklara karşı direncini yitirmemiş, bir “ses” olmaya çalışmış, bunu da layıkıyla ye

“KKTC’de Türkiye Cumhuriyeti büyükelçisi olarak beş yıla yakın hizmet verdim. Bu dönemde duyduklarımı, gördüklerimi ve yaşadıklarımı, hatırlayabildiğim kadarıyla ve anlatılmaya değer bulduğum ölçüde yazıya dökmeye çalıştım. Bunu yaparken, davaya taraf olduğumu bilerek, mümkün olduğu ölçüde gerçek olgulara ve verilere dayanmaya, zor da olsa nesnel (objektif) kalmaya çalıştım.” Kıbrıs ve Diplomasi, 1987-1991 yılları arasında TC Lefkoşa Büyükelçisi olarak Kıbrıs’ta bulunan Ertuğrul Kumcuoğlu’nun bu döneme dai

Toplumsal çatışmalarda şiddete ve şiddetsizliğe başvurmanın siyasi ve etik boyutlarını tartışan Butler açıkça şiddetsizlikten yana tavır alıyor. Butler, meşru şiddet tekelini elinde tutan aktör olarak devletin şiddet tanımındaki muğlaklığı kendi amaçları doğrultusunda nasıl kullanabildiğini gösterirken, bir yandan da şiddetsizliği savunmak için yeni bir tasavvur geliştiriyor ve şiddetsizliği toplumsal eşitliğin bir gereği olarak temellendiriyor. Şiddetin özsavunma olarak meşrulaştırılmasında sorunlu bulduğu

Elimden geleni yaptım, son ana kadar ve kendi fikrim uğruna ölüyorum, bir başkasının fikri uğruna, bir düşmanın fikri uğruna değil. Biliyorum ki benim fikrim, bizim fikrimiz kaza- nacak, küçük öncü olarak bizler düşsek bile. (...) Alman halkı en beterinden esirgensin isterdik. Küçük grubumuz dimdik ve cesurca mücadele etti. Özgürlük için cehdettik ve korkak değildik. Hepinize teşekkür ediyorum! Son ana kadar kuvvetli olalım! Nazi iktidarına karşı yürütülmüş bir direniş müca

Yeni despotizm, eski dönemlerdeki gibi kodamanların, purosunu tüttürenlerin plütokrasisi değildir. Bu despotizmi kaleler gibi, şiddetin acımasızca uygulanması gibi, insanları basit birer çark dişlisine dönüştüren devasa montaj hatları gibi imgelerle anlamak ya da halüsinasyon gördüren hazlarla, basının tamamen kontrol altına alınmasıyla ya da din kaynaklı kadın düşmanlığı ile uyuşturulup boyun eğmeye razı edilmiş tebaalar üzerinden düşünmek mümkün değildir. Hukuk, demokrasi, yargı, medya, ik