Kuyudan gelen, geceden geçen bir ses, sis pus arası beliren yazı... Gecenin tam yarısı için bir geceyarısı kitabı. (Arka Kapak) Niçin konuşmaya başlıyorum? Niçin konuşmaya başlıyorum - susmuşken? Bir kez olsun susmuşken. Her zaman için susmuşken. Bir kez daha ağzımı açmamaya karar- Niçin yeniden?

Bazı kitapların adı, tarife gerek bırakmaz Avara Kasnak onlardan biri. Yazarken -sanki- kara gözlük takmış yazar. Okurken -ola ki- geceyarısını seçersiniz.

Vasla Nijinski (1890-1950), gelmiş geçmiş en büyük bale sanatçısı olarak anılır. Söylenenlere göre, bale sanatı, o gün bugün böylesi bir şöleni bir daha yaşamadı. Geçirdiği ağır şizofreni sanat yaşamını sürdürmesini engelledi. Büyük dansçı, 19 Ocak - 4 Mart 1919 tarihleri arasında, tedavi gördüğü İsviçre´nin Saint-Moritz kentindeyken bir günlük gibi üf defter doldurdu. Ferit Edgü, nedenini tam olarak bilmeden, yarım yüzyıldır ilgilendiği Nijinski´nin bu defterlerinin ailesi tarafından makaslanmamış son ba

60 Kısa, çok kısa öykü. Yaşamın o en yoğun orta noktası´ndan damıtılmış, düşünen, düşündüren; düşleyen, düşleten öykücükler... (Arka Kapak)

Yoksa bu, okuduğum kitaplardan, gördüğüm resimlerden bende kalan bir iz miydi? Benim yaşamımla ilgisi olmayan. Bir yazarın betimlediği ya da bir çizerin boyadığı? Benim olmayan bir gerçek. Benim olmasını (belki) istediğim bir gerçek. Bu geminin üstünde doğup büyümüş olmayı, buradan, bu gemiden ve denizle gökten başka bir yeri görmemiş, yaşamamış olmayı yediremeğim için mi bu düşü kuruyordum; yoksa, bir başka yaşam, bir başka geçmiş mi arıyordum kendime? Bilmiyorum.. . Ferit Edgü´nün, 1979´da Sait Faik Hikây

Hayır, bağırmadım. Ben bağırmadım. Bağıran ben değilim. Bağırmam için özel bir neden yoktu. Hiçbir gerek. Hiçbir gerekçe. Ben yalnızca gördüm: Üç kişi bir adamı sürüklüyordu. Adam onlarla gitmek istemiyordu. Bir ara ellirinden kurtulup, kendini yolun kıyısındaki hendeğe atmayı başardı. Tam o sırada da bir ses duyuldu. Biri bağırdı. Daha doğrusu bir çığlık attı Ferit Edgü´nün 1981-1982 yıllarında kaleme aldığı yirmi iki öyküden oluşan Çığlık´ta, konuşan hayvanların, susan insanların, sesli ve sessiz çığlıkl

Bir karakış boyu, ülkemizin doğusunda, Hakkari´nin13 haneli, 114 nüfuslu Pirkanis adlı dağ köyünde, anmak, anımsamak, anlamak, sormak, karşılık aramak ve özellikle yaşamı sürdürebilmek, için yapılmış konuşmalardan seçmeler ya da dilin olanaklarını zorlayan bir modern Türk romanı.

Gerek yabancı dillerdeki çevirileri, gerek sayısız uluslararası ödül almış filmi, birçok ülkede büyük bir ilgi görmüş olan O / Hakkari´de Bir Mevsim Türkiye´nin Doğusuna, sarp dağlarına, çaresiz insanlarına otuz yıl önce yakılmış bir ağıt niteliğinde. Melih Cevdet Anday, O´yu sadece gerçekçi bir roman saymak yetmez, gerçeğin inanılmaz bir düşe dönüştüğü, şaşırtıcı bir öyküdür bu. (...) Ferit Edgü´nün gerçek bir yaşamı, roman yaşamına çevirmesindeki beceriye hayran oldum. Çünkü ´O´ gözlem gücünü, anlatı us

Bu küçük kitapta 35 öykü yer alıyor. 5´i yazarın 1950´lerde oluşan öykü anlayışını sürdüren örnekler. Diğerleri ise kısa, çok kısa, tüm fazlalıklardan arındırılmış, ayıklanmış, dilin içindeki cevhere varmaya çalışan minimal öyküler.

1950´lerin başlarında, İstanbul´un bir kıyı semtinde, yaşam savaşı veren alt-tabaka insanlarının, birbiri içine girmiş yaşamlarının ve ölümlerinin öyküsü. Birinci bölümde, bu insanoğullarından birinin yaşamını, 31 siyah/beyaz fotoğraf aracılığıyla veriyor Ferit Edgü. ikinci bölüm ise Fernando Pessoa´dan bir alıntıyla başlıyor: Ve bir giz vardı tüm katillerin bana açtığı.. Yazar bu gizi çözmeye değil, onu deşmeye çalışıyor: Hayat dedikleri demek buymuş. 1988 Sedat Simavi Vakfı Edebiyat Ödülü

Yayımlandığı yıl geniş yankılar uyandıran, bir yıl içinde üç basımı yapılan ve 1979 Sait Faik Hikâye Armağanı´nı kazanan bu kitabın arka kapağına yazar, Tolstoy´un Savaş ve Barış´tan bir cümlesini not düşmüştü: Bir gemide toplumsal ve bireysel felaketlerle dolu günler yaşıyoruz. Bu kitapta yer alan sekiz öyküde, yaşadığımız bu felaket günleri, yazınsal, dolayısıyla evrensel düzeyde dile getiriliyor. Füsun Akatlı´nın deyişiyle, Umutsuzlukta açılan bu delikten ve ışık sızdıran bu tek iletişim odağından ka

Bu kitapta bir araya gelen on öykü, 1953-1967 yılları arasında yazdıklarımdan bir seçmedir. Aradan geçen zamanın ve kurtulmak istenen bir geçmişin zorunlu kıldığı bir seçme. Bir süre sonra bu kitaba almadığım öyküler gibi, bunların da bugün kendilerinde bulduğum anlamı yitirmeleri, başka bir deyişle eskimeleri olmayacak şey değildir. Ya da bunun tersi. Ferit Edgü, 10 Ağustos 1967´de Av´ın birinci basımı için yazdığı önsözde böyle diyordu. Av bu kez YKY´deki baskısı için Celladın Ölümü ile genişletilmiş ola