30. İstanbul Tüyap Fuarı Onur Yazarı Rembrant'tan Bacon'a; Goya'dan Picasso'ya; Matisse'den Fikret Muallâ'ya; Osman Hamdi'den; Lifij'den, Bedri Rahmi'ye, Turan Erol'a; Abidin Dino'dan, Avni Arbaş'tan, Yüksel Arslan'a Ergin İnan'a, Fahrelnisa Zeid'e, Aliye Berger'e, Nejad'a uzanan, 50'ye yakın sanatçı üzerine 50'den fazla yazı. Bir yazarın, görsel sanatlara kırk yıl boyunca kuram ve kuraldışı bakışının toplamı.

Sevgili Ferit, Bu sabah mektubunu bulmak, okumak, bana hem yaşamı hem de sonundaki ölümü daha dayanılır kıldı. Birden yüksek dağlar, henüz boz rengi olan yamaçlar, tepelerdeki beyaz kar, sessiz, küçük İsviçre köyleri anlam kazandı ve buraya geldim geleli ilk kez ayağım yere değdi... Muhteşem Bir Aklın Yansımaları Türk edebiyatının lirik prensesi olarak tanınan Tezer Özlü'nün edebiyatla bütünleşmiş kişiliğinin izlerini bu kez çok yakın bir dostuna yazdığı mektuplarda buluyoruz. Tezer Özlü'nün Ferit Edgü'ye

Ferit Edgü?den resme bakmayı onlardan öğrendim dediği şair ve ressamlar üzerine denemeler. Edgü, Vincent Van Gogh, Pablo Picasso,Henri Matisse, Paul Klee, Rousseau, Georges Braque, Fernand Léger, Salvador Dali, Paul Cezanne, Constantin Brancusi, Marc Chagall, Alberto Giacometti, Francis Bacon, Nicolas de Staël gibi birçok öncü sanatçının resimlerini yorumlamakla kalmayıp adı geçen şair ve yazarlardan anekdotlar, ürünlerinden örneklerle zenginleştirdiği yazılarında modern resim sanatının başlangıcından günü

Ben, minimal öykülerimde, her şeyden önce ´olay´ı önemsiyorum. Ama benim ´olay´larım, gözümün gördüğü olaylar değil. Çünkü ben, kendini bir tanık yazar görenlerden değilim. Olayları, gözlerimi kapadığımda daha iyi görüyorum. Yıllar önce söylediğim gibi, düş ile gerçek koşut gidiyor yazdıklarımda. Peki niçin minimal, diye sorulacak olursa, yalınlığa, daha çok yalınlığa, artık hiçbir fazlalığı içinde barındırmayan yapıya ulaşmak için diyebilirim... Ferit Edgü´nün ilk kez 2000´de yayınlanan İşte Deniz, Mari

Burda bizi yargılarlar mı, diyor aralarından biri. Burda sizi neden yargılasınlar, diyorum. Sınırı geçtik, diye. Sınırı daha önce de geçmiyor muydunuz, diyorum. O zamanlar bambaşkaydı, diyor öbürü. Kimse yargılamaz sizi. Burda kendi yurdunuzdasınız, diyorum. Ne dedin, diyor Vahap. Korkmamaları gerektiğini söyle onlara, diyorum. Bu dağlarda korkmadan yaşanır mı Beyim, diyor Vahap. Doğrusun, Vahap, diyorum. Ama korkarak da yaşanmaz. Karşımdaki iki dağlı, konuşmamızı anlarmış gibi gülüyorlar birlikte

Eylülün Gölgesinde Bir Yazdı, yalnızlığın romanı, dostluk özleminin, iyi insan özleminin romanı. Ferit Edgü, Çakır´ı anlatırken, su yolunda kırılan testileri anlatırken, hepimizin yalnızlığını, hepimizin dostluk özlemini dile getiriyor. Şu iyice bunaldığımız koşullarda… Ve yalnızlığa, dostluğa, iyiliğe denk düşen bir anlatımla... Bir de bakıyorsunuz... Eylülün Gölgesinde Bir Yazdı, günümüz Türkiye´sinin gayrıinsanileşmiş durumunun izdüşümü oluvermiş... -FETHİ NACİ Ferit Edgü, 1988´de Sedat Simavi Vakfı

Klor kokulu hastane odası. Beyaz çarşaflar içinde yaşlı adam. Bembeyaz saçlar. Işığını yitirmemiş mavi gözler. Soluk bir yüz. Yaşlı kadın ayaklarının ucuna basarak yaklaşıyor karyolaya. Hastanın tam alnının ortasına bir öpücük konduruyor. Demek geldin, diyor yaşlı adam. Nasıl gelmezdim, diyor yaşlı kadın. Beyaz çarşafın dışına, ince kemikli, uzun parmaklı ellerini çıkarıyor yaşlı adam. Kadının sağ elini, iki eli arasına alıyor. Göz gözeler. Hadi, bana bir Do sesi ver, diyor yaşlı adam... Ferit Ed

Bu garip olaylar, can çekişmekte olduğuna inandığım ak kuğunun (sanatın), bende yansıyan son düşlerinden, sanrılarından birkaçıdır. Ama kuğunun ölmesiyle her şey ölecek değildir, sanatın ölümsüzlüğüne inanan bazı saf kişilerin sandığı gibi. Tam tersine, insanoğlu yeni bir mevsimde, içinde yaşadığı çelişkilerden yararlanmasını bilirse, ortaya birbirinden güzel, birbirinden derin ve anlamlı binlerce ak ya da kara kuğunun düşünü, gerçeğini koyabilir. Av´da bir araya gelen on öykü, Ferit Edgü´nün 1953-1967 yıl

Eski Orta Asya Türk geleneğine göre, bir hükümdar öldüğünde öte dünyada yalnızlık çekmemesi ve yolunu sürdürmesi için olsa gerek, atıyla ve hatunuyla gömülürmüş. Doğrusu, öte dünyaya inanmasam da, kitaplarım ve resimlerimle gömülmek isterdim ben. Bu yaşamı bana onlar dayanılır kıldığına göre, ölümü de haydi haydi dayanılır kılacaklarına inandığımdan... Ferit Edgü´nün yeni kitabı Buluşmalar, yıllar boyunca çeşitli kitaplar ya da sergiler için yazdığı önsözleri bir araya getiriyor. Camus´den Beckett´e, Sai

Ferit Edgü´den resim sanatımızın ustalarına dair renklerin, imgelerin ve sözcüklerin peşinde kısa ama etkili yolculuklar.... Türk resminin önde gelen isimlerinden Osman Hamdi, Avni Lifij, Şeker Ahmed Paşa, İzzet Ziya, Fikret Mualla, Abidin Dino, Avni Arbaş, Bedri Rahmi, Füreya Fahrelnisa Zeid, Aliye Berger, Zühtü Müridoğlu, Ferruh Başağa, Nejad Devrim, Adnan Varınca, Yüksel Arslan, Ergin İnan, Mübin Orhon, Kuzgun Acar, Semiha Berksoy, Turan Erol, Cihat Burak, Burhan Uygur, Komet, Sarkis, Selma Gürbüz ve Tü

Yaşamın ve sanatın anlamıyla ilgiliyseniz ve önünüzde Ferit Edgü´nün son denemeler kitabı Şimdi Saat Kaç duruyorsa, daha ilk satırlarda güvenilir ve bildik kıyılardan uzaklaşacağınızı hiç unutmayın. Sığ ve durgun sulardan hoşlanmayan biriyseniz, kitabı bitirdiğinizde önemli bir serüven yaşadığınızı göreceksiniz. - Onat Kutlar-

Uzun bir süre (yıllar yılı) bu kitabın yeni bir basımı konusunda duraksadım. Ne zaman elime alsam, öylesine ´düzeltmeler´ yapıyordum ki, bir süre sonra, 1950´lerde değil de, 1970´lerde, 1980´lerde yazılmış bir metin çıkıyordu ortaya. Kuşkusuz, bir yazar sonsuza değin yazabilir aynı metni. Ama bir metnin bittiği yerle bir başkasının başladığı yeri de bilmesi gerektir. Ve Ahmatova´nın dediği gibi ´yazılan yazılmıştır´ demesini bilmesi de. Bu kitapta beni duraksatan, yeni basımını sürekli erteleten, onun bir i

Ferit Edgü, Türk Edebiyatının minimalist kanadının en usta kalemi, yıllar geçtikçe daha da amansız, acımasız bir dil kuruyor karşımızda - tıpkı, burada olduğu gibi. (Tanıtım Yazısından Alıntı)

Yazarın son yıllarda yazdığı altmış öykü yer alıyor bu kitapta. Küçük, kısa, yoğun, tüm gereksiz ayrıntılardan arındırılmış, yaşanılıp geçerken yazılmış öyküler.

14 Şubat 1980 Perşembe günü, İstanbul´un birçok semtinde devrimci (?!) bir eylem sonucu dükkanlar kepenklerini açmamışlardı. Yazar, bu olayın bir gün öncesi ile o günü, 101 değişik üslupla yazdı. Böylece, herhangi bir olayın, yazarın yaklaşımına, seçtiği üsluba göre yorumlandığını göstermek istedi. Ve yazmanın da bir eylem olduğunu. Bu kitabın, 1980 yılında, dumanı üstünde yayımlanmasının ardından yazmak eylemi, bir deyiş olarak dilimize yerleşti.

Konuşan hayvanların, susan insanların, sesli ve sessiz çığlıkların öykülerini okuyacaksınız bu kitapta. Sonsuz sayıda gerçekçilik yönteminin olduğuna inanan yazar, bu öykülerinde, bunlardan birkaçını deniyor. Öykü sanatının öykünme olmadığına inanan bir kalemden çıkmış bu kitapta, insanlarla hayvanlar, dünle bugün, ayrılmaz bir bütün oluşturuyor... ve okuru yazmaya çağırıyor. (Arka Kapak)

Hakkari dolayları yurdumuzun en engebeli, aşılmaz dağlarla çevrili, yolsuz, ıssız bir köşesidir. Her yanını kuşatan dağların yükseklikleri 4000 metreye yaklaşır. Burada vadiler de uçurumlar halindedir. Dağlarda toktağan (hiç erimeyen karlar), hatta küçük buzul kitleleri bulunmaktadır. Bu dağlara çok kar düşer. Yağmur çok yağar. Sular, bu engebeli bölgede derin ve korkunç vadiler açar. -Milliyet Turizm Rehberi- Ferid Edgü, Kimse ve Hakkari´de Bir Mevsimle başlayan yolculuğunu, bu öykülerle sürdürüyor. (A

Çeyrek yüzyılın ürünü olan bu notlarda, yazar, başta yazmak ve okumak edimleri olmak üzere, yazın, sanat, felsefe, dil, erotizm, inanç, politika konularına değiniyor. Düşüncelerini olabildiğince yalın bir biçimde dile getiriyor. Bu kitapta, daha önce yayımlanan Ders Notları ve Yeni Ders Notları´na ek olarak, bugüne değin yayınlanmamış Son Ders Notları yer alıyor.

Van Gogh, 1990’da 100. Ölüm Yıldönümü dolayısıyla, Hollanda’da iki büyük sergiyle anıldı. Ferit Edgü, bu sergilerden esinlenerek Van Gogh’a çeşitli açılardan baktı. Resim tarihinin, bu en dramatik sanatçısının yaşamının ve sanatının izdüşümleri var bu kitapta.

Denizin en kirli yerine bırakıyorum kendimi deniz ülkesinin düzenini bozan yunuslara selâm. 1950´lerin yenilikçi Türk yazınının filiz verdiği dönemde yazılmış bu metinlerin yer aldığı defter, uzun yıllar boyunca kayıptı. Yakınlarda, bir raslantı sonucu bulundu ve yarım yüzyıl sonra gün ışığına çıkıyor. (Arka kapak yazısı)