Edebiyatımızda adları Saz Şiiri ve Dîvan Şiiri olarak yerleşmiş iki grup manzum eser bulunduğu malûmdur. Bunların dışında, henüz hakkıyla tasnif edilmemiş, ayrı evsafta bir şiirler grubu daha var ki bu, dinî ve tasavvufî şiirler grubudur. Bu grubu adlandırmak icap ederse -tasavvufî olmak, tekke muhitlerinde doğup gelişmek ve az çok da bu adla anılmış bulunmak dolayısıyla- Tekke Şiiri tabiri çok yerindedir.Tekke Şiirinin fikir ve edebiyat tarihimizdeki yeri, millî dil ve edebiyat bakımından rolü ve değeri bü

İngilizce-Türkçe sözlüklerin üzerinde gördüğümüz, soyadıyla aşina olduğumuz meşhur oryantalist J. W. Redhouse, büyük sözlükleri başta olmak üzere Türkler ve İslam kültürü üzerine hazırladığı pek çok çalışmasından birini Türk Şiirinin Tarihi, Yöntemi ve Türleri Üzerine olarak adlandırarak Türk şiirine hasretmiştir. Esasında bir tebliğ olan ve sonrasında makale olarak basılan bu kitapçığın telif sebeplerinden ilki, İslam’ın kadına değer vermediği yönündeki iddiaları çürütmektir. Zira o dönemde, yani yaklaşık

Varlık ile anlam arasındaki kadim perde, modern insanın şafağıyla birlikte aşılmaz bir duvara dönüştü. Nicedir bir fin-de-siècle figürü olarak modern şair, kehanetin gücüne sığınarak ortalığa saçıyor ilencini. Estetiğin müsekkin etkisiyle mistik şiir idealinden basit kelime simyacılığına değin bir yığın eda, “şiir/sel” adlı sarkacın umursuz salınımı içinde sürgit genişliyor. Ve şimdilerde “hâl”den kesik, fiyakalı bir hologram suretinde boy gösteren şair, kontrolsüz ışık ve sesin bulanık sularında, giderek s

Elinizdeki bu çalışma Türk devlet adamı ve şair Mevlânâ Emîrî-i Horâsânî’nin oğlu Fahrî-i Herevî’nin Farsça kaleme aldığı Tezkire-i Ravzatu’s-Selâtîn üzerinedir. Müellifin sadece şiir söyleyen hükümdar ve devlet adamlarını konu edinen bu eseri içerik olarak hicrî onuncu asır ve öncesi dönemin tarihî, edebî, ilmî, içtimaî durumunu gelecek nesillere aktarmaktadır. Eserin devlet yöneticilerine (Özbek, Moğol, Timurlu, Irak, Rûm, Hindistan, vb.) tahsis edilmiş olması, başka kaynaklarda bulunmayan cihangir hükümd

Kahramana ait değerler dünyanın ufkundan çekilirken, kazanç dünyasının kavramlarından yeni ve cesur bir dünya imal edildi. Modern insanın doğayı denetleyerek tüm varlığı sömürgeleştirmesi, böylece bir yeryüzü cenneti kurma ideali, kadim dünyanın yegâne iletişim biçimi olan sözü de yerinden etti. Sözün yerini gösteri (göz) etkinliği aldı. Sözün/şiirin, dolaysıyla şairin, belirleyici bir konumda olmamasının nedeni tehlikeden riske, kahramandan girişimciye, sözden gösteriye uzanan bu tarihî kesitte aranmalı. A

Platon’un erken dönem veya gençlik dönemi diyalogları arasında yer alan Ion diyaloğunda Sokrates, sanatın ve şiirin mahiyetine yönelik bir tartışmayla çıkar okurun karşısına. Diyaloğa adını veren Ion müsabakalarda birincilik elde etmiş meslekten bir ozandır (rhapsodos). Onun şahsında, Homeros ve Hesiodos gibi Yunan dünyasının edebi şaheserlerine imza atmış şairlerin sanatsal yaratım süreçlerini sorguya açar. Böylece şairlerin tanrısal esinlerle ve edebi inceliklerle örülmüş şiirsel dünyalarını felsefi b

Elinizdeki kitap 1860'tan 1960'a uzanan süreçte şiir türü üzerinden sevgilileri incelemektedir: 100 yıllık bir zaman dilimi, 90 şair, yüzlerce şiir ve onlarca sevgili. Şiir, tarihi çok eskiye dayanan kadim bir türdür. Aşk ise hemen her şair tarafından ele alınan bir konudur. Dolayısıyla sevgili, zaman içinde şiir türünün değişmez aktörlerinden biri olmuştur. 19.yüzyılın ikinci yarısından günümüze kadar gelen süreçte insana ait değer ve algıların değiştiği, bu değişimin öyle veya böyle şiirlere aksettiği rah

Bu eser, Tâhirü’l-Mevlevî’nin Şeyh Sa‘dî’den ilhamla/tercüme ederek yazdığı şiirlerini, Şeyh Sa‘dî’nin hükümdarlara nasihatlerini ve hayat, ölüm gibi konulardaki şiirlerinin nesir halinde yapılan tercümelerini bir araya getiriyor. Ayrıca son bölümde Tâhirü’l-Mevlevî’nin Şeyh Sa‘dî’den tercüme ettiği sözlere de yer verilmektedir. “Nasihat vermek Sa‘dî’nin tabiatıdır. Onu nasıl yapmasın ki miski vardır, kokusunu gizleyemiyor.” * “Allah seni topraktan yarattı. Ey Allah’ın kulu, sen de toprak gibi tevazu

Her şiir bir müzedir. Duygularımızın, fikirlerimizin, kanaatlerimizin, umutlarımızın, sevinçlerimizin, acılarımızın, öfkelerimizin ve nice hasletimizin sergilendiği bir müze. Elinizdeki kitap, genç bir şairin dimağında ve yüreğinde beslediği, büyüttüğü ve hatta öldürdüğü duyguların cesurca terennümü. “Atlara fısıldayan” şair Alperen Alparslan, bahse konu müzeleri gezdirirken sizi masumane bir sevgi gösterisinin ve çılgınca haykırışın tılsımına davet ediyor. Şüphesiz her şair gibi, onun “adı da savaşlara geb

Şiirin Retoriği, Mehmet Can Doğan’ın dille yaratılan dünyaların yapısıyla ilgilenen ve poetik görüşlerini de içeren bir kitap. İki bölümden oluşan kitabın Ufuk Yazılar bölümünde şiirin yapısı, varoluşu, ideolojisi, dili, eleştirisi bağlamında iç sorunları ve sinema, folklor, popüler kültür bağlamında çevresel ilişkileri tartışılıyor. Ufuk Sorular bölümündeyse şairle yapılmış söyleşi ve soruşturmalar var. Doğan, kendi şiirinin üretimi, ortaya çıkışı ve alımlanışı üstünden şiir ortamının genel eğilimlerine, s

Şiir uzun ve serüvenli bir yolculuktur; lâkin, bazen yolculuk olduğu farkedilmez, bazen de ne kadar uzun sürdüğü... Kimi zaman maceraları anlaşılmaz, kimi zaman da varılmak istenen menzile ulaşıldığı... Klâsik Osmanlı şiirinin sergüzeşti, Topkapı Sarayı’nın cümle kapısı önünden başlar. Dîvanyolu’ndan âheste-beste bir yürüyüşle Haliç’e kadar gelişi üç asrı bulan şiir, Azapkapısı kıyılarında şöyle bir soluklanır. Karşıya geçmek için üççifte kayık aramakla oyalanırken cisr-i cedid de tamamlanıvermiştir. Dört a

Tanzimat'la başlayan modernleşme giyimden günlük yaşama, askeriyeden mahalleye, sanattan kültüre, mimarîden eğlenceye zaman içinde pek çok alanda kendini gösterdi. Elbet şiir de bu etkiden nasibini aldı. Değişim her zaman yeniye ve daha iyiye doğru oluyor şeklinde algılandı. Peki, geride bırakılanda değerli bir şey kalmadı mı? Şiirde akımlar ya da dönemler, birbirini reddetmek, öncekini aşmak, yeni olanı söylemekle belirleyici olmuştur. İkinci Yeni'ye gelene kadar gördüğümüz bu tutum çeşitli şairler tarafın

Şiirleri her devir sevildi, tartışıldı. Şair kişiliğiyle ilgi odağı oldu. Aynı zamanda essiz bir nesir yazarı o. Şiirleriyle yarışan zengin imaj, gönderme, estetik bilgi ve yorumlama gücüne sahip denemeleri hâlâ zevkle okunuyor. Öte yandan, her bir şiir kitabıyla şiirimize taşıdığı imgeler, hayaller, hatıralar, şaşırtıcı benzetmeler ve en önemlisi özgün buluşlarla ölümsüzleşmiştir. Onun şair kimliğinin orijinallikleriyle dolu Piyâle, çocuk, anne, çöl, karanlık, gölge, ışık, nehir gibi pek çok imajla örülmüş

Ahmet Talât Onay (1885-1956), şair, yazar, gazeteci, edebiyat araştırmacısı, eğitimci, idareci ve politikacı olarak hizmet ve faaliyetlerde bulunmuş çok yönlü bir şahsiyet. Özellikle, örneklerden yola çıkarak halk edebiyatının kurallarını sistemleştirmeyi deneyen ilk araştırmacı olarak önem taşır. Ahmet Talât'ın Eski Türk Edebiyatında Mazmunlar ve İzahı isimli ansiklopedik eseri, bu konuda yapılmış ilk kapsamlı çalışmadır. Ahmet Talât'ın on yıl süreyle çalışarak hazırladığı bu kitapta 1000 kadar madde yer

Gelme diyecektim, geldim. İyi ettim geldiğine. Nerdeyiz? Bir şehir yanıyor, dikkat et. Tutuşabiliriz, işte ilk ateş gözlerine düştü, sonra dudaklarına, saçlarının arasına kıvılcımalr doldu ışıl ışıl. Yanıyorsun, yanıyorum, yanıyoruz. Aramakla yetinsek bunlar gelmeyecekti başımıza. Yine de memnunum. İyi ettin geldiğine. Taş olup kalmaktansa, ağaç olup yanmak iyi. Ellerini ver, ellerini. Öpüşmeye susadım. Tırnak uçlarından öpmeye başlayacağım seni. Titreme, yanıyorsun. Ümit Yaşar Oğuzcan

Evet, benim şiirim, kayıp bir şiirdi; eski şiirlerimin hepsini yeniden ele alıp bütün molozlarından ayıklayarak asıl şiirime ulaşmayı deneyebilirdim. Bu tecrübeyi bana biraz da Almanların şiir karşılığı olarak kullandıkları dichtung kelimesinin ilham ettiğini söyleyebilirim. Dichtung, sıkıştırmak, sızmaz hâle getirmek anlamına geliyormuş. Şiir tam da böyle bir şey; dile o kadar hâkim olmalı ve fikirlerinizi, duygularınızı öylesine kesif hâle getirmelisiniz ki, tek kelimeyi bile yerinden kımıldatmak mümkün o

Metis´te 1990 yılında de ki işte ile başladığımız Oruç Aruoba koleksiyonunu felsefe kitaplarının yanı sıra şiir ve şiirsel metinleriyle sürdürüyoruz. Geçen yıl Doğançay´ın Çınarları´nı yayımlamıştık ilk olarak. Kolleksiyona yeni basımlarını yaptığımız dört kitap ile devam ediyoruz. ol/an, kesik esin/tiler, Geç Gelen Ağıtlar ve sayıklamalar.

Çanakkale Boğazı´nı yüzerek geçen kaç ozan bilirsiniz? Biz onların yalancısıyız, doğuştan sakat ayağına karşın yaman yüzücü olan yiğidimiz Byron, daha sakalları şeftali tüyü denliyken, 1810 yılın Mayıs ayının üçünde, gezi yoldaşı teğmen Ekenhead´le birlikte Çanakkale Boğazı´nı yüzerek geçer. Merak bu ya, Homeros´un (boğazı yüzerek geçen yiğitler konusunda) doğruyu söyleyip söylemediğini sınamak için yaparlar bu işi de. Atalarından kalma Lord unvanını giyeli ve parlamentodaki Özgürlükçü Parti sıralarında kaf

Aşağılara uzayıp giden aşağılara bakıyor Bir adam eşeğine odun yüklüyor, yüzünün sol yakasına kuşlar üşüşüyor. Köpeği, torbası ve toprak bir testi Ovada bir resimde durur gibi duruyorlar. (Önünde çekilmiş, iki güvercin işlemeli bir perdenin.) Bir kadın, bir gök parçası, üç beş ağaç Uzakta dışında onların. Deniz? Deniz oralı değil: Yineleyip duruyor kendini. Bakıyor o: Yakasını bırakmayan tanıklığına dünyanın. Tadımlık PAUL KLEEDE UYANMAK Uyandım çiçek gibi dayanılmaz güzel kızlar Ad Marginemden asma köprüle

William Wordsworth, 18. yüzyıl sonlarında başlayıp 19. yüzyıla uzanan Romantizm akımının en önemli şairlerindendir. Asıl önemli ürünlerini kırk yaşından önce vermişse de son yıllarına kadar yazmaya devam etmiş ve 1850 yılında kraliyet şairi olarak ölmüştür. Prelüd kendine has özellikleriyle yapıtları arasında ayrı bir yer tutar. 1789 yılında Fransayla süren savaşın, hayal kırıklığıyla sonuçlanan toplumsal reform planlarının yarattığı yoğun karamsarlık havasının içinde Wordsworth insanlara yeniden umutlanman