Nurullah Genç'in hayata armağan ettiği kelimeler, şiirin en güzel duraklarına götürüyor okuru yeniden. ey benim aynalarda gülümseyen çokluğum nar tadında umutlar taşıyan çocukluğum gözlerinin ışığı yayıldı mahzenime ey benim can sarayım, ey benim eşsiz kuğum asil tebessümünü düşürdün izlerime müpteladır gemiler benim denizlerime gülümsedin; kalmadı kederim, burukluğum çehresinde hâtıran büyüyor bebeklerin gizemine âşina varlığım ve yokluğum

Sonsuz Adla Çağırılış Kısa Özet Düşmüyor, hangi şarkı dudaklarımdan Hafız’dan mı Makber, Neva Gazel? Bin yıllık bedenim ben, ezildim Bu ahengi kesik ses dağılır mı dediniz? Ebru, toplanmış bir addır yıkıntılardan

20. yüzyıl Türk edebiyatının en özgün isimlerinden Asaf Hâlet Çelebi’nin şiirleri tasavvuf ve metafizik barındırır. Eski Doğu medeniyet ve masallarından ilham alan, rüya, gölge, hayallerle örülü metaforlarda gezinen bu şiirlerde Asaf Hâlet “somut malzemeyle soyut bir âlem” yaratır. Rüya içinde rüyayı, üçüncü gözü (kalp gözünü) temsil eden metaforlar kullanır. Bir hayal ve duygu şairi değil, bir “intuition (sezgi)” şairi olarak bilinen Asaf Hâlet’in şiirlerinin akıllarda en çok yer edenlerini, bu büyük şair

Oraya Kendimi Koydum, Türkiye’de örneğine az rastlanan belgesel şiir türünde, kaynağını çok sayıda kadının sözlü tarih anlatılarından alan 11 şairin kolektif çabasını içeriyor. “Belgesel şiir (Documentary-Poetics, Docupoetry, Docpo) kavramı bir ışıma, sıçrama olanağı oldu bize. Kamusal olanla özel alanı kesiştiren, buluşturan, her türlü belge, kayıt, duyusal ve görsel malzemeyi de içine alan bir deney alanı. ‘Gerçekliği’ kamusal ve özel olanın kesişim noktasından ‘dolaysız’, ‘yorumsuz’ aktarmayı ama

… ne güzeldin bir yaşamın ortasındayken günlerimiz isterdim sözlerin samanyoluna karışırken bir denizin eteklerinden yıldızlara savrulmayı uçuversen bir kapalı kutudan/ uzandığım uçuruma sözcüklere süt veren şiire dönüşürdün koysam şarkıların en yalnız akşamına adını dilime tuttuğun ışıkta bir gökyüzü olurdun karın en güzel yağışını anlatırken dünya dizelerim kanardı birdenbire tarihin mermerinin en ince damarında. *Soluk Soluğa Hayat *Yeryüzü Sahnesi

bakışı üstüme sinmiş, leylak açtı bütün gün bildiğim dilleri unuttum, rüyaları da şehir, nasıl aydınlık öyle kaçamak bir gökyüzü her nasılsa bulutlar edinmiş kendine dünyayı temize çeken bir güneş defterde ateş yenisi sözcükler, üstüm başım bahar bütün çağları gezdim eflatun bir rüya içinde

Özgün şiirleriyle çağdaş şiirimize yön veren 1923 doğumlu Özdemir Asaf’ın 100 doğum yıldönümü için hazırlanan ve seçme şiirlerini içeren “Ben Pırıl Pırıl Bir Gemiydim Eskiden” kitabını Eren Caner Polat resimledi. “Bir ışık düşerse üstüne basma. Daha yakınlaşır, korkarsın. Bir leke, silmeye - gör, Leke kalır, sen çıkarsın.”

Yanılmakla tehdit edilip bu sebeple ürkenlerden başka kimse konuşmasa keşke. Hakikati örtmenin bedelini bisiklet tamircileri bile öğrense. Kendimizden hıncımızı bir türlü alamazken, mümkün mü aynı anda kendimize şefkatlice yaklaşmak? Bu şiirler, yalnız güneşli öğleden sonraları için değil, fırtına öncesi, fırtına sonrası anımsamadığımız her an için yazıldı. Aynı yere bakarken görüp de söylemediklerimiz… Pişmanlığı ve öfkeyi bilgelikle savdı. Koçer Avcı’nın şiirinden yükselen acı haykır

Siz bilmezsiniz ben de bilmiyorum Kaç kere çalınca kalbin açıldığını Üzüm de bilmiyordu düşmeden önce Ölümünün sarhoşluk olduğunu

Sensiz Kalan Bu Şehri Yakmayı Çok İstedim Kitap Açıklaması Nurullah Genç'in hayata armağan ettiği kelimeler, şiirin en güzel duraklarına götürüyor okuru yeniden. saçların dikildi karşıma bir sokak ötesinde her telinde parmaklarımın izleri parlıyordu benzersiz kokunu alıyordu kıvrımlarından rüzgar gözleri doluyordu saçlarına bakan kedilerin her biri bir kenarda darmadağın çömelip kalıyordu, yutkunuyordu rengi kaçıyordu pencerelerde perdelerin nereye yürüdüysem bakışın, duruşun, sesin anladım; söndürmey

Metin Eloğlu’nun iki unutulmaz kitabı bir arada “Odun” “Horozdan Korkan Oğlan” Yapı Kredi Yayınları bütün şiirleri, toplu öyküleri ciltlerinde bulunan bazı kitapların ayrı basımlarını okura sunmayı sürdürüyor. Bu kapsamda Metin Eloğlu’nun “Bu Yalnızlık Benim – Toplu Şiirler (1951-1984)“ içinde yer alan “Odun” ve “Horozdan Korkan Oğlan” yıllar sonra yeniden ayrı bir kitap içinde şiir sevenlere ulaşıyor. “Odun ve Horozdan Korkan Oğlan” ilk baskılarıyla karşılaştırılarak ve gerekli düzeltmeler yapılarak

neden ölmemem gerektiği hakkında bir şeyler düşünüyorum bir böğürtleni paylaşmak bir bebekle bir çiçeği tanıtmak ve bak burası okyanus, karşısı uzak insan ölümünü ararken daha geç yaşlanıyor marakeş’te büyücü kadınların duasını aldım biraz enfiye aldım evimize cin gelirse birlikte koklarız majorelle’nin mavisinden bir gül kopardım bir gece sahrada dolaştım, ölüm yaşamaktadır akdeniz iklimi iyi bir fikir, ölünün gözleri için zeytin veriyorlar gözleri görmeyen türbedar veriyor

Set İçersindekiler Doğançay'ın Çınarları Geç Gelen Ağıtlar Meşe Fısıltıları ol/an Sayıklamalar

Setin İçindekiler Yaz Geçer Omayra Sahtiyan Eski 45likler Mırıldandıklarım

Set İçindekiler Fakir Kene Kim Bağışlayacak Beni Yol Soğuk Kazı Ba

Didem Madak Seti - 3 Kitap Takım Kısa Özet Set İçindekiler Ah`lar Ağacı Grapon Kağıtları Pulbiber Mahallesi

“İki genel odağın, ‘iğdiş edilme korkusu’ ile ‘baba katli’nin dolayında gelişir Ece Ayhan şiirinde baba-oğul ilişkisi. ‘Tarihsel zamanın sınırından başlayarak yasanın sûreti ile özdeşleşen simgesel işlevin dayanağını babanın adı’nda görmemiz gerekir’ [Ecrits, s. 278] — özellikle ‘Devlet ve Tabiat’ta yeralan kimi imgeler, Jacques Lacan’ın yukarıdaki yargısını doğrulamak için şiire yerleşmiş gibidirler. Bir karşıtlıklar zinciri halinde gelişir odakların biribirilerine göre konumları: ‘Ölümü ustaca

Yaşamak istiyorum Yaşamak istiyorsun Yaşamak istiyor Böyle şiir olmaz, diyeceksin; biliyorum. Ama böyle dünya olur mu? Böyle barış olur mu? Böyle hürriyet olur mu? Böyle kardeşlik olur mu? Biliyorum ki, katlanıver, diyeceksin; Ama böyle de yaşamak olur mu!