Yaşamın uzamış anlarından kurduğu öykülerini okura emanet eden bir yazar Yekta Kopan. Ruhumuza nereden sızdığını bilmediğimiz yüzleşmelerin izdüşümleri onun kaleminden bize ulaştığında kendi hesaplaşmalarımıza dönüşür. Farkına bile varmadığımız küçük anlarımız, yaşamımıza dağılır, genişler, sonra da hep sürer. Ya bir Yekta Kopan öyküsüdür onlar artık ya da unutulmuş bir yerde yazarlarını beklemişlerdir.

Zam çok fena bir şey. Babam her sabah, Allah belalarını versin, yine zam yapmışlar şerefsizler! diyor. Sinirle atıyor gazeteyi yere. Düzgün koysana şunu! diyor annem, yerden kaldırıp katlıyor. Ona kalsa boş yere para veriyoruz bu kâğıt parçalarına, zaten hep insanın içini karartan haberler veriyorlar. Bir zevkim var şu yalan dünyada, ona da karışma kadın! diyor babam. Annem yeleğinin eteklerini çekiştiriyor. Öyle işte, dünya yalan.