Dikenleri batan güllerin yerine dikilen zararsız çiçekler,
patlamadan hemen önce sıcağa ve hayata alışan bir kırmızı
balon, huzuru bizimkiyle beraber bozulan kediler,
hikâyelerine uğradığımız insanlar arasında geziniyor. Sine
Ergün’ün kitabı “Burası Tekin Değil”, geçip kaybolanların
arasına bakıyor.
“Yakınlarda bir yere oturduk, hoşbeşten sonra konuşacak şey
kalmadı. Sustuk, ellerime baktım, o da masada bir noktaya
dikti gözlerini. Sonra yüzüme baktı, güneşin üstünden bulut
geçiyor olacaktı ki yüzü karardı. O an gözünde hiç
görmediğim bir şey gördüm, hep orada mıydı, bilmiyordum.
Yine sevecen, hayat dolu bakıyordu ama o bakışın arkasında,
biraz geride başka bir göz vardı, bir şey anlatmaya
çalışıyordu, anlamıyordum, onun da bildiğini sanmıyordum.
Bulut geçti, göz kayboldu.”