Yengecin Kıskacını yazarken, tipleme, olaylama, kurgulama sürecini, ´görselliğin´ en uç noktalarına götürmeye çalıştım; öyle ki, romanla senaryo arasındaki fark, görselliğin ´mekanik´ değil, ´beşeri´ olmasına indirgendi; böylece, hikayenin okurla etkileşimi üçüncü boyuta taşınmış oldu. Hiç değilse, ben öyle sanıyorum. Yazılış tarihleri çok farklı bu dört uzun hikayeyi, birarada yayımlamayı bu yüzden uygun buldum: Görsellikten kaçıp formalizme sığınacak yerde, görselliği, hikaye ve romanın metnine taşımayı

Hülya, üç-dört yaşlarından beri bir hayalin peşinden koşmaktadır. Tam hatırlayamadığı ama zihninden de bir türlü atamadığı bir hayalin... İlkokul yıllarında bu hayal, tesadüfen resmini gördüğü küçük besleme Havva´yla ete kemiğe bürünüverir. Hülya, Havva´nın ardından çıktığı upuzun yolculukta kendisiyle yüzleşir; kahkahaların, şarkıların, süslü anlatıların arkasında kıvrılmış yatan bir aile sırrına ulaşır. Ne var ki bilincine vardığı şey, görmek ve duymak istemeyeceği kadar can yakıcıdır. Bu ilk kita

Gerçi aklımızla okuruz ama, sanat zevkinin yeri iki kürek kemiğinin arasıdır. Sırtınızdaki bu ürperme, insanlığın ulaşabildiği en yüksek heyecandır. Sırtınızla okuyamıyorsanız hiç okumayın daha iyi. Vladimir Nabokov

Vahşi doğada hayvan portreleri çekmek için, onlarla yüz yüze gelebilmek gerekiyor. Bu, benim için zorlu bir uğraş oldu. Çünkü onların hayatını izlemeye başlayınca kendimle de yüz yüze geldim. Bir anlamda yüzleştim aslında. Bu kitaba bakmanın ve okumanın da böyle bir anlamı olsun diye düşündüm. Herkesin doğa, hayvanlar ve kendisiyle yüzleşmesini istedim. Çünkü her yirmi dört saat içinde, herbiri evrimin dört milyar yıllık ortak ürünü olan türlerin içinden üç canlı türünün soyu tükeniyor. Evet, ne yazık ki bu

Şiirleriyle milyonlarca insanın kalbine taht kuran, romanlarıyla toplumsal ve insani duyarlılığın en derin örneklerini vererek bir döneme ışık tutan Attilâ İlhan´ın düşünür kimliğini ön plana çıkaran bu kitap, yazarın güncel sorunlarla, yakın dönem tarihte yaşanan olayları eklemleyen yazılarından oluşuyor. Yayınevimiz Attilâ ilhan´ın Cumhuriyet gazetesindeki Söyleşi köşesinde kaleme aldığı bu yazıların yanı sıra, TRT 2´deki Zaman İçinde Yolculuk başlığıyla yayımlanan programının konuşmalarını da kitaplaştır

Bir dinleyici, yaput okurla ilk defa karşılaştığım o büyülü anda gözler beni hafifçe süzer, kimi düşündüğünden zayıf bulur, kimi sakin. Kimi de Tam hayalimdeki gibisin der ve sarılır. Bir medya karakteri olmak bu demek. Bu benim ilk kitabım. İçinde müzik ve yaşama dair yazılarım var. Her zaman olduğu gibi size önce kahkaha attırmayı kafama koyarak yola çıktım. Mühim not: Neden İnleyen Nağmeler diye sorarsanız, bu şarkıyı çok seven biri önermişti. İnleyen nağmeler ruhumu sardı. bir hayaldı orada hep Arzular

Yedi-sekiz yıl önceydi, Ankara'da Ulus Meydanı yakınlarındaki Kediseven Sokağı'nın adı değiştirilince, Orhan Duru'nun Soyut dergisinde incelik dolu bir yazısı çıkmıştı. Hayli sonra, onun 1950'lerde bu sokak üzerine bir de şiirini görüp okuyacaktım. Nurullah Ataç da, Günce'sinde Kediseven Sokağı'ndan sözeder: Bunlar güzel adlar doğrusu, ne var ki kolay değil böylesini bulmak. Böyle adları kolay kolay bulamadıkları için de ölüleri düşünüp odalarını koymaya kalkıyorlar. Yanılıyormuş Ataç, bu satırları yazışınd

Dinledim: Kasetlerde ince esintinin sesi, suların fışırtısı var. Yaz böylece geçmiş. Fışırtılar, onulmaz bazı acıları söyleyip durmuş. Ve Attilâ İlhan´ı dinlemişim.

Şehrin Aynaları, Pinhan ve Mahrem´in ardından Elif Şafak’tan usta işi bir roman daha. Yayınlandığından bu yana okurlardan ve edebiyat çevrelerinden ve haklı övgüler alan Bit Palas’ı henüz okumamış olanlara tereddütsüz tavsiye ederiz. Beğeni farklılıklarını aşacak ölçüde önemli bir yapıt. 1960´larda, mezarlıkların üzerinde yükselen bir semtte, kentten intikam almak üzere özene bezene inşa edilen, ama giderek etrafındaki çöp kokusu nedeniyle yaşanmaz hale gelen Bonbon Palas´ın hikâyesi anlatılıyor bu

Osmanlı devleti, Balkan Savaşı sonrasında Avrupa`daki toprakların neredeyse tamamına yakınını kaybederek çekilirken, geride sayıları yüzbinlerle ifade edilen bir insan kitlesini bırakmak durumunda kalmıştı. Söz konusu yüzbinlerse, Osmanlı tebaasıyken bir anda bambaşka bir devletin, hem de azınlık statüsündeki vatandaşları oluvermiş Müslümanlardı. Yaklaşık on yıl kadar sürdürülebilen bu sorulu durum, hem azınlık konumundaki Müslümanların içinde bulundukları olumsuz şartlar, hem de homojen bir milli devlet ku

Bana sorarsanız hakkımı helal etmedim hiçbir sevdiğime. Sevmeyi şiir kitaplarında okuyup, şairlerin kadınlarına aşık olan umarsız, bir hayli de arsız bütün edebi sakinler gibi. Hiçbir kadın o dizelerdeki gibi durmadı benim aynamda. Yüzleri yoktu ölümsüz aşk vaatlerinde bulunurken. Aslında ne yaptımsa kendime yaptım biraz, aslında bütün haksızlıkların kontratlarında sol alt köşedeydi adım. Tango´nun en münasebetsiz yeridir, kadının burkulan dizi üzerine abanması adamın, gözlerdeki ateşe acıyla su verilir, ka

Artık hepimiz, söz ve yazının giderek işlevini yitirdiği, ikiyüzlülüğün, riyakarlığın ve kahpeliğin çokça meşrulaştığı bir balçığın kiracılarıyız. Yüzsüzlük, yeni bir yüz artık! Bize de isyan değil, tevekkül bırakmışlardı; artık hayallerimiz bile haklı cesaretlerini unutmuşlardı... Umudun çocuklarına gelince, sanırım şimdi kendileri için bile umut değiller; üstelik onlar, benim bugündeki umutsuzluğumun da bir nedenidirler... Ama ben umudu seviyorum, umutsuzluğu seviyorum; çünkü ikisini kardeş kılan ha

2001 tarihli Çengelköy Defteri, okura kısmen tümceler´i hatırlatacak; ama daha defter gibi, parçalar, notlar, karalamalar halinde... Kitabın açılışında Bilge Karasu´nun 1977 tarihli şu paragrafına yer veriyor Oruç Aruoba: “Bu deftere uzunca bir süre ara verdiğimde üzüntü duyarım. Uzunca bir aradan sonra yeniden yazmağa oturduğumda biriktirdiğim ‘yazılacaklar’ arasında bir seçme yapma gerekir. Oysa baştan beri, ‘seçmeler yaparak araları doldurmayacağım’ diye verdiğim bir karar var. O günü yazacağım;

Bir İstanbul aşığı olan Sermet Muhtar Alus, eski İstanbul hayatını bütün ayrıntılarıyla yazdığı eserlerinde kaybolup giden bu şehrin insanlarını, cadde ve sokaklarını, binalarını, köşk ve yalılarını, mesire ve bayram yerlerini, geleneklerini, tiyatrolarını, eğlencelerini anlatıyor. Paşalar, bürokratlar, hekimler, ressamlar, sanatçılar, esnaflar, semt sakinleri, tuluatçılar, kantocular, mollalar, öğretmenler, kibar beyefendiler, kabadayılar, Rumlar, Ermeniler, Yahudiler, Çingeneler.. Alus`un çizdiği renkli İ

Her şeyin birbirine bağlandığı, hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığı bir üçleme: bilimmurgu olmayan bir gelecek zaman tasarımı. Balığın Esirin Düştüğü Yer: Dünyada Olgunluk Çağı hüküm sürüyor. İnsanlar doğayla barışmış, savaşlar aşılmış, siyaset gözden düşmüş, dünya çapında bir birlik oluşturulmuş. Dönem, altın bir dönem, ama... Sönmemiş Kireç: Altın sanılan çağda huzursuzluklar başlıyor. Futbol şampiyon bitiren takımın iktidara geldiği Kuzeydoğu Kanadı´nın başkenti İsta´da çakan bir kıvılcım, Beyaz

Erotik aşkın alfabesi şiirsel, coşkulu, hüzünlü, hınzır metinler ´Uyandığında Kadın Hala Yanındaydı´ ana başlığı altında toplanmış, aşkın diğer yakalarını açan elli minimal ´öykü´

Kuşevi´nin Efendisi çok sesli bir yeni roman: satırları arasında cinler dolaşıyor, bazı sayfaları mehter marşlarıyla açılıp kapanıyor... Şifre çözmeye, kazı yapmaya uygun bir yapısı var... Ancak, okurun romanın sayfaları arasında kaybolma riski çok yüksek; Kuşevi´nin Efendisi riski göze alabilecek okurlar için...

Mehmet Yaşın'ın romanı Soydaşınız Balık Burcu'nun Cevdet Kudret Roman Ödülü'nü alması Türkiye'de bir tartışmayı ateşleyecek. Belli bir ülkede yaşayan, o toprağa bağlı insanlar yerine, her toprakta bir parça yaşayan roman kahramanları şimdi bu kitapla gündemde... Mehmet Yaşın'ın kozmopolit metropoliten roman tipleriyle Türk Edebiyatı'nda azınlık kişilerin roman dönemi başlıyor... 'Köy romanın' yerini 'Şehir romanı' aldı derken, Mehmet Yaşın, yeni bir dönemi açan Soydaşınız Balık Burcu ile şehirli romanının

Türker Armaner´in dördüncü kitabı Tahta Saplı Bıçak, kişisel geçmişin ve bir ülkenin yakın tarihinin süreklilik içinde bulunmadığını; gerek bireysel, gerek kolektif belleğin geçmişi kurarken her seferinde yeniden inşa ettiğini anlatan bir roman. 1979 yazında, hayali sahil kasabası Karanca´da yirmi saat içinde geçen Tahta Saplı Bıçak, karakterlerin bellekleri ile 1960´ların, 1930´ların Istanbul´unu ve romanın temel karakteri Münevver Hanım´ın öğrenci olarak kaldığı 1939 Berlin´ini kapsıyor.

Ay Şarkısı, 12 Eylül´e acı bir gülümseyişle bakmanın romanıdır. İroniktir ve yaşam doludur. Toplumu sarsan olayların karşısına geçip nanik yapar; kendi ruhunun dalgalarını dinlerken de yürek burkan bir şarkı söyler. Politik bir romanıdır fakat politika için yazılmamıştır. Bu romanın savunduğu, haklı gösterdiği kahramanlar yoktur. Politik romanlarda, öncelikle haklı bir davanın savunusunu bulmaya alıştığımız için, yazarın tüm kahramanlarına eşit eleştirel mesafede duruşu dikkat çekicidir. Bu duruş, geleneğ