Ben, minimal öykülerimde, her şeyden önce ´olay´ı önemsiyorum. Ama benim ´olay´larım, gözümün gördüğü olaylar değil. Çünkü ben, kendini bir tanık yazar görenlerden değilim. Olayları, gözlerimi kapadığımda daha iyi görüyorum. Yıllar önce söylediğim gibi, düş ile gerçek koşut gidiyor yazdıklarımda. Peki niçin minimal, diye sorulacak olursa, yalınlığa, daha çok yalınlığa, artık hiçbir fazlalığı içinde barındırmayan yapıya ulaşmak için diyebilirim... Ferit Edgü´nün ilk kez 2000´de yayınlanan İşte Deniz, Mari

Burda bizi yargılarlar mı, diyor aralarından biri. Burda sizi neden yargılasınlar, diyorum. Sınırı geçtik, diye. Sınırı daha önce de geçmiyor muydunuz, diyorum. O zamanlar bambaşkaydı, diyor öbürü. Kimse yargılamaz sizi. Burda kendi yurdunuzdasınız, diyorum. Ne dedin, diyor Vahap. Korkmamaları gerektiğini söyle onlara, diyorum. Bu dağlarda korkmadan yaşanır mı Beyim, diyor Vahap. Doğrusun, Vahap, diyorum. Ama korkarak da yaşanmaz. Karşımdaki iki dağlı, konuşmamızı anlarmış gibi gülüyorlar birlikte

Eylülün Gölgesinde Bir Yazdı, yalnızlığın romanı, dostluk özleminin, iyi insan özleminin romanı. Ferit Edgü, Çakır´ı anlatırken, su yolunda kırılan testileri anlatırken, hepimizin yalnızlığını, hepimizin dostluk özlemini dile getiriyor. Şu iyice bunaldığımız koşullarda… Ve yalnızlığa, dostluğa, iyiliğe denk düşen bir anlatımla... Bir de bakıyorsunuz... Eylülün Gölgesinde Bir Yazdı, günümüz Türkiye´sinin gayrıinsanileşmiş durumunun izdüşümü oluvermiş... -FETHİ NACİ Ferit Edgü, 1988´de Sedat Simavi Vakfı

Klor kokulu hastane odası. Beyaz çarşaflar içinde yaşlı adam. Bembeyaz saçlar. Işığını yitirmemiş mavi gözler. Soluk bir yüz. Yaşlı kadın ayaklarının ucuna basarak yaklaşıyor karyolaya. Hastanın tam alnının ortasına bir öpücük konduruyor. Demek geldin, diyor yaşlı adam. Nasıl gelmezdim, diyor yaşlı kadın. Beyaz çarşafın dışına, ince kemikli, uzun parmaklı ellerini çıkarıyor yaşlı adam. Kadının sağ elini, iki eli arasına alıyor. Göz gözeler. Hadi, bana bir Do sesi ver, diyor yaşlı adam... Ferit Ed

Eski Orta Asya Türk geleneğine göre, bir hükümdar öldüğünde öte dünyada yalnızlık çekmemesi ve yolunu sürdürmesi için olsa gerek, atıyla ve hatunuyla gömülürmüş. Doğrusu, öte dünyaya inanmasam da, kitaplarım ve resimlerimle gömülmek isterdim ben. Bu yaşamı bana onlar dayanılır kıldığına göre, ölümü de haydi haydi dayanılır kılacaklarına inandığımdan... Ferit Edgü´nün yeni kitabı Buluşmalar, yıllar boyunca çeşitli kitaplar ya da sergiler için yazdığı önsözleri bir araya getiriyor. Camus´den Beckett´e, Sai

Filiz Özdem, Korku Benim Sahibim´de iç içe geçen arayışlarla iç içe geçen korkuları anlatıyor. Etnik kimliğinin peşine düşen Sude, dedesinin izini çocukluk anılarında sürerken gerçek, anılar ve düşler birbirine karışıyor. Her uyanış ise, kaybedilmiş bir sevgiliye sonsuza kadar kavuşamayacak olmakla bir yüzleşme. Anlatılanların izlendiği yolda uzun bir merdiven tırmanılmış olsa da, son basamak Escher´in bir gravüründeki gibi ilk basamağın zeminine bağlanıyor. Korku, romanın da sahibi. Yıllar sonra bir nis

Çağdaş Türk romancılığının gelişmesinde çok önemli bir rol oynamış olan Orhan Kemal, yıllara karşın canlılığını koruyan bir yazar. Bu canlılık nedeniyle onun insanları, o insanların yaşadıkları günümüzün okurunu etkilemeye devam ediyor. Onun insana yaklaşımındaki gerçekçilik gücü, bu kitapların eskimesinin önündeki en önemli engel. Sinema dünyasının çevresinde kurulan hayaller ve yaşananları anlatan Yalancı Dünya da bugünün dünyasında yaşananlardan hiç uzak değil. Hâlâ büyülü bir perdenin karşısında kurulan

Küçük bir kızı kovası yüzünden aşağılamayı öğrenmiş çocuklar düşün, diyecek Annem yıllar sonra. O gün orda onların annelerine babalarına derslerini vermek için nasıl yanıp kavrulduğumu düşün. Gözyaşların göğsümü yaktı. Kalbimin tam üstünde ağladın. Ağlattılar seni, boş yere. Öyle çocuklarla oynamana izin vermedim bir daha. Kalbini kırmalarına izin vermedim Bambim. Annemin beni hiç kimselerin ağlatmasına tahammülü yok. Yalnız ve yalnızca Annem ağlatabilir beni. Ben Annemi ağlatabilirim. Başkalarının bizi üzm

Küçük bir kızı kovası yüzünden aşağılamayı öğrenmiş çocuklar düşün, diyecek Annem yıllar sonra. O gün orda onların annelerine babalarına derslerini vermek için nasıl yanıp kavrulduğumu düşün. Gözyaşların göğsümü yaktı. Kalbimin tam üstünde ağladın. Ağlattılar seni, boş yere. Öyle çocuklarla oynamana izin vermedim bir daha. Kalbini kırmalarına izin vermedim Bambim. Annemin beni hiç kimselerin ağlatmasına tahammülü yok. Yalnız ve yalnızca Annem ağlatabilir beni. Ben Annemi ağlatabilirim. Başkalarının bizi üz

Sinemayı tutkuyla sevmiş bir edebiyatçının kaleminden, sinema seven okurlar için keyifli seyirler… Kullanılmış Biletler, Murathan Mungan´ın sinema yazılarını bir araya getiriyor. Farklı tarihlerde yazılmış, farklı yayın organlarında yayımlanmış bu yazılar, belli bir yapıt bütünlüğü, toparlayıcı bir bağlam ve sıralama içinde bir araya getirilerek sunuluyor.

Çok hasta olduğum zaman, ateşim kırka yaklaştığı zaman ellerim büyür. Dev gibi ellerim olur. Çoğunca çocukluğumda olurdu. - Ellerim büyüyor, derdim. Büyükanam, yahut anam ellerimi soğumuş elleri içine alırlardı. Yok bir şey, yavrum yok bir şey! Bak benim elimde ellerin derlerdi. Sakinlerdim bir iki dakika. Yine büyürdü ellerim. Ellerim büyürdü ellerim. Ellerim ne kadar büyürdü aman yarabbi? Sokağa çıktığım zaman soğuktan ellerim küçülüverdi. Caddelerde idim. Binlere karşı birdim. On binlere karşı birdim.

Anadolu işgali başlamış ve yerel ayaklanmalarla direnişin temelleri oluşuyor. Celal Bayar da egede bu çalışmaların başında, işgal kuvvetlerinin adım adım aradığı bir isim. Feyza Zaim, yarı belgesel nitelikli bu romanda o günleri ve Celal Bayar´ı anlatıyor.

Sınırdışı Saatler romanıyla Mehmet Yaşin, Çağdaş Türk Romanı'nın yükselen duvarına önemli bir tuğla koyuyor. Bu tuğla çekilip alınsa yerine konabilecek benzeri bir roman yok.. Farklı dil ve edebiyat kaynaklarından yararlanan Yaşın, özgürlüğüyle öne çıkan bir roman yaratmakla kalmıyor, Türkçe edebiyatın modernleşmesi konusundaki yerleşik anlayışı da Karamanlıca yoluyla sorguluyor. Semih Gümüş Yaşın, özellikle resmi kayıtların düşüldüğü, resmi tarihlerin yazıldığı dilin nasıl bir iktidar aracına dönüştüğünü,

Klasik on dokuzuncu yüzyıl romanından yaptığı birbirinden güzel çevirilerle olduğu kadar romanlarıyla da Türkiye´de geniş bir okur kitlesine ulaşmış olan yazar Nihal Yeğinobalı´nın yeni romanı Gazel, aşkın, gençlik duygularının insan ruhunda uyandırdığı yenilikleri, değişmeleri anlatıyor. Kendini bir bakire bilici olarak gören ve başına gelen türlü sıkıntıları bakire oluşuna bağlayan Serap´tan kardeşi Zerrin´e, İstanbul´un kaybolmaya yüz tutmuş daha pek çok güzel insanına uzanan kahramanlarıyla Gazel, okurl

Romalı Apuleius´un çok kadınlı bir öyküsü. Öyküyü yeniden yazmaya girişen ve bunu yaparken kadınlara sövüp sayan bir erkek kahraman. Arada yazıya karışmayı, anlatıcıyı kışkırtmayı iş edinen bir başka erkek. Kadınlarla, fısıltılarla örülü bir diyalog. Yazdıkça kızan, kızdıkça yazan, konu dışına taşmaya meraklı anlatıcı, kendisine mutlak gibi görünen katı saptamalarıyla, kendini bir düğümün içinde, koca bir kabusun orta yerinde buluyor. Münir Göle, çok katmanlı, farklı türlere kapı aralayan yeni romanı Fısılt

Kimdim ben? Katil ve kurban. Ellerimde başkalarının kanı var, başkalarının ellerinde de benim kanım. Bir cinayet işledim; belki de pek çok cinayet işledim. Nasıl olsa bütün ipuçlarını temizledi hafızam. Bir cinayete kurban gidiyorum. Belki de pek çok cinayete kurban gidiyorum. Nasıl olsa inanmıyorum ardımdan tutulacak mateme. Katillerimin yüzlerini seçemiyorum; isimlerindense geride harfler kalacak sadece. Binlerce kelime, onlarca hikâye var boğazımda düğümlenmiş. Susuyorum konuşmam gereken yerlerde; dili

Ölümünden iki yıl önce babam kendi yazıları, el yazmaları ve defterleriyle dolu küçük bir bavul verdi bana. Orhan Pamuk 2006 yılı Aralık ayında, Nobel Edebiyat Ödülü´nü alırken Babamın Bavulu adlı bir konuşma yaptı. Pamuk´un otuz iki yıllık yazarlık çabasının ruhunu içtenlikle yansıtan bu duygulu konuşma, bütün dünyada derin yankılar uyandırdı. Yazmak ve yaşamak konusunda temel bir metin niteliğindeki Babamın Bavulunu Pamuk´un aynı konuları ve dertleri başka açılardan ele aldığı başka iki ödül kabul konuşm

32 yıllık bir zaman diliminde yazılan 4 ciltlik İnce Memed romanı, Türk edebiyatının başyapıtlarından biri. Yapı Kredi Yayınları, İnce Memed´in okurla buluşmasının 50. yıldönümü nedeniyle özel bir basım yapıyor.

Birol Güven TV´de anlatamadıklarını yazıyor! Ortaya karışık yaşadığımız,Türk usulü hayatımızın keskin bir gözlemcisi o. Toplumun dikiz aynası. O hep bize bizi anlattı. Mutfaktaki gizli kamera, salondaki ayna gibiydi. Türk tipi sitcomların mimarı, bu defa özelimizi anlatıyor: ilişkilerdeki komik hallerimizi, gizli kafa içi seslerimizi ve Yatak odası diyaloglarını. Akıcı, keyifli ve komik, biraz da yol gösteren, okunası bir kitap. -Mümin Sekman K: Ben o koltukta sevişemem, orada dün akşam babam oturuy

Ekmek Arası Rüya, Türkiye´de çok geniş bir okur kitlesi bulunan, pek çok dile çevrilmiş yapıtlarıyla dünyada da edebiyatımızı temsil eden yazarımız Nazlı Eray´ın gazetelerde yayınlanan yazılarını içeriyor. Bu yazıların başka gazete yazılarından epey farklı olduğunu göreceksiniz. Eray´ın yazılarına konuk ettiği kahramanlar arasında kimler yok ki: Casanova ile konuşmalardan Marilyn Monroe ile buluşmalara, Woody Allen´la televizyon sohbetlerinden artık iyiden iyiye bir kişi olmuş Nazlı Eray İstanbul´una, Adana