Hasan Hayrullah Efendi, şeyhülislam olmasına rağmen, Osmanlı İmparatorluğunun 19. yüzyıl siyasetine yön veren isimlerden biridir. Bu eserde, 1876 Askeri darbesine destek veren Hayrullah Efendinin hayatının ilk yılları, ailesi ile ilgili bilgiler, eğitimi ve cemiyet hayatı, saraya intisab süreci, padişah imamlığı, Sultan Abdülazizin Bursa, Mısır ve Avrupa Seyahatlerinde yanında bulunması ve kırk iki gün süren birinci şeyhüllislamlık dönemi ile Sultan Abdülaziz, V. Murad ve Sultan II. Abdülhamid gibi ü

Osmanlı-Safevi münasebetlerinin XVII. yüzyıldaki seyri az sayıda araştırmaya konu olmuştur. Oysa bu dönemde iki devletin ilişkileri oldukça yoğundu. Nitekim taraflar arasında 1603-12, 1615-18, 1623-38 yılları arasında uzun ve şiddetli savaşlar cereyan etmiş, 1612'de Nasuh Paşa, 1618'de Serav ve 1639'da Kasr-ı Şirin barışları akdedilmişti. Buradan hareketle XVII. yüzyılın ilk yarısında iki devlet arasındaki münasebetlerin siyasî-askerî seyrini ayrıntılı, çok boyutlu ve daha sağlam bir tarihsel zeminde ele al

Bu kitapta Osmanlılar ve Sömürgecilik, Modern Dünya nın oluşmasında Osmanlı İmparatorluğu nun rolü, Osmanlı ordularının sefer lojistiği, Osmanlı İmparatorluğu nda Türklerin durumu, XV. - XVII. yüzyıllarda Avrupa da Türk imajı, I. Murad, Fetret Devri, Tarihte İstanbul kuşatmaları ve İstanbul un fethi, II. Bayezid, Barbaros Hayreddin Paşa, Celaliler, Osmanlı İmparatorluğu nun XVII. yüzyılda yaşadığı buhran, Osmanlı tarihinin en renkli simalarından I. İbrahim, Prut Savaşı, Lale Devri ve İlk Türk matbaası gibi

Hayatımız bir yarış! Bu yarışı akıllı olan ve zamanını iyi kullanan kazanacak. Kitabın amacı tam da bu, size tarih dersinin konularını daha hızlı öğreterek zaman kazandırmak. Bunu bazen bir şekille, bazen bir kelimeyle (pasoRAHATÇA), bazen de tüm konuyu özetleyen bir kısaltmayla (HABESA) yapmaya çalışıyor. Zevk alarak, kolayca öğrenmeniz ve ezbere daha az başvurmanız için karikatürlerdende yararlanıyor. Kitap, ayrıntılarda boğulmadan, olabildiğince basit ve kısa ifadelerle sizi yormadan tarih derslerine ve

Tarih gibi, arkeoloji gibi, diğer tüm disiplinler gibi, bir tarihi coğrafya araştırmasının gerçekleştrilebilmesi de ancak eldeki kaynaklarla mümkündür. Tarihi coğrafyada, genel çerçeveden bakıldığında sözlü ve yazılı her türlü malzeme, arazinin kendisi, geçmişten gelen belgeler, mimari yapılar, geçmişe ait bir kalınti bir alet, bir eşya vb. kaynak olarak kullanılabilir ki, kaynakların tespit, seçimi ve kullanımı her disiplinin kendi bilimsel yöntemleri ve metodolojisi çerçevesinde belirlenir. Bu çalışmada

Kişiyi bir devlete bağlayan hukukî ve siyasî bağ olan tabiiyet, devletlerce, ekonomik, sosyal ve siyasî nedenlerle tanımlanmıştır. Bu tanımda kan bağı ve toprağa bağlılık ölçüt alınabildiği gibi, İslâm devletlerinde dini kriterler referans alınmıştır. Ancak tabiiyet üzerine algılayışlar ve uygulamalar, Avrupada ulus devletlerin ortaya çıkmasıyla değişmeye başlamıştı. 18. yüzyıldan itibaren çizilen haritalarda devletlerin sınırları kesin çizgilerle belirlenirken; iktidarlar da halkını yeniden tanımlıyorlardı

... Yeni gelen emirde, beş günde Akbaş İskelesi'ne gidecek, oradan vapur ile Anadolu'ya geçecekmişiz. ... Ben siperde düşmanla karşı karşıya olmalıyım. Çünkü çarpışmak, boğuşmak istiyorum. Hem ben, kendimin ne olduğunu anlayayım, hem düşman... ... Maydos (Ecebat)... Bu küçük ve şirin kasaba şimdi ne matemi bir manzara arz ediyordu. Binaların hemen hepsi düşman mermileri ile yıkılmış, yakılmıştı. ... Yanımda akşam namazı kılındı. Huşu içinde dinledim. Bu dindar seslerde öyle hoş bir ahenk vardı ki... Hikm

Petronun Rusyada sanayinin gelişmesi için yaptığı çalışmalar neticesinde hammadde ihtiyacı ve pazar bulma arayışları hızlanınca Azerbaycanın tabii serveti ilgisini çekmiştir. Rusya Azerbaycanın tabii servetini ele geçirmek, özellikle ipeği Rusyaya götürmek üzere planlar yapıyordu. I. Petro öncelikle bu bölgeyle alakalı bölgenin siyasi, iktisadi, doğal kaynakları hakkında bilgiler toplamak için adamlarından da gönderirken ayrıca, bu planını gerçekleştirmek için bölgedeki Hristiyanlardan da istifade etmek ist

Daha 1909'da, Jöntürklerin hüküm sürdüğü İstanbul'da, kulis arkasında dört siyonist gazetenin redaksiyonunu yaparken, kesin fikrim oluşmuştu; Türklerin hakim olduğu yerde güneş görünmez ve ot bitmezdi. Siyonizmin tek umudu, Türk İmparatorluğu'nun yıkılması idi. Almanya'nın savaşta yenilebileceğini göremedim; demek ki bir gazeteci peygamber olamıyormuş. Ama Avusturya ve Türkiye'nin savaş sonucunda bedel ödeyeceği konusunda en ufak bir şüphem yoktu. Demir ve taş ateşe dayanabilirdi; ama tahtadan bir kulübeni

Kanunî Sultan Süleyman, kardeşi olmadığı için 1520'de tahta rahat çıkmıştı. Ancak iki oğlunu ve altı torununu öldürttü. 1553'te Şehzâde Mustafa öldürüldü. Hürrem Sultan amacına ulaşmış, Şehzâde Mustafa'dan kurtulmuştu. Ancak kendi oğullarının tahta çıktığını göremeden 1558'de öldü. Babaları ölmeden Hürrem Sultan'ın iki oğlu taht mücadelesine başladılar. Asi durumuna düşen Şehzâde Bâyezid, oğullarıyla İran'a sığındı. Rüstem Paşa, 1561'de öldü. Şehzâde Bâyezid, İran'la yapılan antlaşma sonucu teslim alınarak,

Balyos raporlarının Kanunî dönemine ait ikinci kısmında, Şehzâde Mustafanın öldürülmesi ve bu durumun orduda meydana getirdiği öfke bütün teferruatıyla anlatılmaktadır. Venedik elçileri, ayrıca Osmanlı devlet teşkilatı, yeniçeriler ve acemioğlanları hakkında geniş açıklamalar yapmışlardır. Yine Kanunî ve Rüstem Paşayı analiz etmiş, padişahın oğulları hakkında bilgi vermiş, ayrıca Hürrem Sultan ile Mahidevran Sultan arasındaki çekişmeyle ilgili duyduklarını raporlarına almışlardır. Elçiler, Osmanlı İmparator

1768-1774 Osmanlı-Rus Harbi Avrupada Şark Meselesini tekrar gündeme getirdi. Bu, beraberinde Türk İmparatorluğuna büyük bir ilginin de uyanmasına vesile oldu. Elinizdeki kitap 15 yıl İngiltere elçisi olarak İstanbulda bulunan James Porterın bu merak ve ilgiye kendi gözlemleri çerçevesinde yaptığı değerli bir katkıdır. Porterın eserinin, Kırım Harbiyle beraber Osmanlı İmparatorluğu hakkında merakın arttığı yıllarda torunu tarafından genişletilerek 2. baskısı yayınlandı. Dede ve torunun Osma

Osmanlı Devleti hem siyasî hem de askerî olarak Balkan Savaşları'na hazırlanmamıştı. Bu durum yenilginin baştan kabullenilmesiyle ortaya çıkmıştı. Çünkü daha 1912 yılı Temmuz ayında ordunun başına geçecek genelkurmay başkanı dahi bulunamamıştı ve bu durum büyük bir hükümet bunalımına neden olmuştu. Osmanlı Devleti Fransız İhtilali'nden sonra takip ettiği ve 1853-1856 Kırım Savaşı ile zirveye çıkardığı, denge politikasına Balkan Savaşları öncesinde de devam etmiş, bu durum Balkanlar'ın elden çıkmasına nede

Yavuz Sultan Selim denince aklımıza hep kulağı küpeli, palabıyıklı bir resim gelir. Yavuz'a ait olmayan ve daha sonraki bir dönemde yapılmış olan bu resim tarih ders kitaplarında kullanıldığı için herkes Yavuzu böyle tanır. Hatta kulağındaki küpenin sebebini üzerine de birçok hikâye uydurulmuştur. Türkmenler arasında küpe takmak eski bir gelenekti. Ayrıca bazı tarikatlarda da dervişler dünyadan ve dünyevi nesnelerden soyutlandıklarını göstermek için küpe takarlardı. Bu iki gelenek de Yavuz Sultan Selime

Türklerin daha Dört Halife ve Emevîler döneminde başlayan İslamiyet Serüveni, Abbasilerle birlikte hızlı bir gelişim sürecine girmiştir. Türklerin İslamiyet´i kabulleri tarihin, günümüze kadarki seyri içinde yer alan en önemli olaylardan biridir. Böylece Orta Asya´dan, Doğu Avrupa´ya, Ortadoğu´ya nihayetinde Anadolu´ya uzanan Türk tarihinin akışı bambaşka bir gidişat kazanacaktır. Tarihe yön veren bu uzun hakimiyet zincirinin, İslamiyet´e geçiş sürecinde bağlantıyı sağlayan halkası ise Sâmânîler Devleti´di

Haçlı Seferlerinin ilanından itibaren, Türkler, Haçı kabul etmiş olan Batılılarla sürekli temas halinde oldular. Bu temas sadece savaş meydanlarındaki bozgunlar veya zaferlerden ibaret değildi. Haçı kabul ederek savaşmaya gelen Batılılar ve Doğuya yerleşmiş olan Latinlerin Türklerle diplomatik, ekonomik, sosyal ve kültürel alanlarda da ilişkiler geliştirdikleri bir realitedir. Bu gerçeğin bilinmesine ve Haçlıları ilk karşılayanların Türkler olmasına rağmen Haçlı Seferleri tarihine ilişkin ülkemiz tarihçiler

Uzun bir tarihî süreç içerisinde Asya bozkırlarında yaşayan Türkler , Hunlar ile birlikte farklı bir coğrafya olan Doğu Avrupa sahasına yönelmeye başlamışlardır. Hunların Avrupa içlerinde görülmeleri: Sabarlar, Avarlar , Kumanlar, Hazarlar, Bulgarlar, Peçenekler gibi çeşitli Türk boylarının da buralara ilerlemelerine basamak ve temel teşkil etmiştir. Avrupa Hunları, IV. yüzyılın sonlarında Avrupa önlerinde görünmelerinden, dağılış devreleri olan V. yüzyılın ikinci yarısına kadar Avrupa tarihinde derin izl

21. yüzyılın başlangıcında dünyanın gelmiş olduğu durumun anlaşılması, şüphesiz ki geçmişin ve bilhassa 20. yüzyılın iyi analiz edilmesiyle mümkündür. Nice bölgesel savaşlar; ekonomik, milliyetçi, etnik, dinî, ideolojik kavgalar; diktatörler, ihtilaller, işgaller, katliamlar, yeni sömürgecilik arayışları, bağımsızlık mücadeleleri; siyasî, askerî, ekonomik, kültürel örgütlenmeler, ikili ve çok taraflı anlaşmalar bu yüzyıla damgasını vurdu. Teknolojik gelişmeler de alabildiğine hız kazandı ve bu yüzyıla damga

Önceki 4 cildi büyük ilgi görüp baskısı bir çok kez tekrarlanan kitabın merakla beklenen 5. cildi de diğerleri gibi Osmanlı tarihindeki sis perdelerini aralıyor. -Çelebi Mehmed -Yıldırım Bâyezid -Şark Meselesi -Osmanlı İmparatorluğu nda Gayrimüslimler -Osmanlı İmparatorluğu nda Kapitülasyonlar -Osmanlı-İran Savaşları (1578-1639) -Osmanlı-Avusturya Savaşları (1593-1606) -Osmanlı İmparatorluğu nda Şehzadelik -Kadızâdeliler -Osmanlı İmparatorluğu nda Türkmenler -Kanuni nin Son Seferi -1715-1718 Savaşları ve P

Aydos Kalesinin fethi İstanbulun fethine giden süreçte en kritik ve önemli zaferlerden biridir. Bu fetih, Kocaeli Yarımadasının fethinin tamamlanmasını sağlamış ve bu sayede Üsküdar Osmanlı hâkimiyetine girmiştir. Kale, bir yandan Bizans İmparatorluğunun çöküşüne, buna mukabil diğer anlamda Osmanlıların önce beylikten devlete, sonra da devletten imparatorluğa geçme sürecine tanıklık etmiş; bundan da önemlisi bu sürecin en önemli aktörlerinden biri olmuştur. Aydos Kalesi etrafından teşekkül eden Sultanbeyli