Güzel çocuklardı onlar. Kendi yarattıkları ve yaratırken inandıkları bir dünyada ay çarpması yaşadılar. Dayanıksız ama onurlu bedenlerine dolan uyuşturucu onları hepimizden ayrı bir yerde yalnızlıklarıyla hesaplaşmaya zorladı. Kimse kabullenmese de iyi çocuklardı onlar. Vaat edilen cenneti ellerinin tersleriyle itip can çekiştikleri cehennemi yurtları saydılar. O cehennemi sahiplendiler ve ölümüne savundular. Şiirle avunup müzikle beslendiler herkese inat. Şimdi ancak hayaletleri var bu topraklarda. Belki d

Birinin peşindeyim ben; tanımsız bıraktığım birinin. Sessizliğin doyurduğu, biçimli ve endişeli birinin. Düşüncelerimi zapteden, kelimeleri korkutan birinin. Yanında huzurlu uyuduğum, mutlu uyandığım birinin. Onunla olmakla, onunla birlikte yaşamakla gizli bir gurur duyduğum, asla kıskançlığa ya da sahiplenmeye dönüşmeyen bir tutkuyla bağlandığım birinin. Onu arıyorum göğe her baktığımda; bir melek gibi uzanıp yüzüme dokunacağını tasarlıyorum. Bütün aşkların payına düşen şiddetten arınmış, başkalarına aynı

Kelimeler eskimez. İnsan eskir. Eskiyen insan kirlenir, tozlanır, rutubetlenir, yaşlanır. Hayatlar eskimez. Duygular eskimez. Fikir eskir. Eskiyen fikirler hükmetmek ister. Ondandır bütün mutsuzluk. Bir geçmiş mi bırakırsın ardında, mazi mi? Paramparça hayatların hep dimdik durduğunu iddia eden sahipleri için ağıt yakma zamanıdır. Gün gelecek unuttuğun için hatırlanacaksan senin de hükmün, cezan bellidir. Ah zavallı çocuk! Dedem Beni Korkuttu Hikâyeleri diye başladığın macera büyüdükçe, değiştikçe nerelere

O gün derse Robin Williams girmedi. İntihardan kurtarmaya çalıştığı delikanlının filmi biter bitmez astı kendini. Ne yaşayan ne de ölü ozanlar kurtarabildi onu. Geriye sadece sıraların üstüne çıkma cesareti gösteren bir avuç genç kaldı. Ama hayat böyle bir şey. Derse girmek, ders anlatmak, dersi dinlemek gibi sıkıcı yanlarının özünde öğrenmeye teşebbüs var. Öğrenmek bile bile intihardır. Öğrenmek intiharsa dünyaya ayak basan bu kadar canlının cehaletini de hoş görmeli. Ama cehalet bazen hoş bir şey: Ca

Sararıp durdu gördüklerimiz; sonbahar sarıbahar oldu birdenbire. Çürüyen, yaşlanan ama turunçgil kadar da sulu ve iştah açıcı. Şey, eşyanın çoğuluydu. Sarı, grinin-siyahın çocukluğuydu. Biz umudun muhalifiydik. Zanlılar itirafta bulunurken mahkemede tüm avukatlar, savcılar, yargıçlar bayılırdı. Sadece bir figür kaldı aklımızda: Sarıya hücum eden lacivert. Ne kadar sarı varsa eğer lacivertler, maviler altında kaldı. küçük İskender, sarı ve lacivertin hüküm sürdüğü topraklardan, insanlardan, patolojiden ald

50 yıldır yeryüzündeyim. Sırtüstü uzanıp bir binanın düz çatısına 50 milyon yıldız saydığım ergenlik çağımdan 50 milyondan fazla acısı, kaybı, hüznü, mutsuzluğu olan bir coğrafyanın merkezine doğru sürüklendim. Ama istedim ki gülerek durayım kurşuna dizilirken, idam sehpasına yürürken dönüp arkama arkadaşlarıma açık saçık bir fıkra anlatabileyim Becerdiğimi düşünüyorum bu ironiyi. Ne tek satır yazdığımı gördü yakınlarım ne de özelime ağladığımı. küçük İskender'in hiçbir şeye izin vermediği bir İskender Öve

Küçük İskender'den yeni şiirler! Memetler ölürken Aliler öldürülür bir coğrafya için. Ali'nin gömleği onun için başka bir kanlı. Aliler sokakta, varoşta, her ağızda varken yokturlar. Ali'nin öfkesi onun için eğlenceli ve herkesinkiyle eşit. Aliler kibarlık nedir bilmeden konuşurlar, dobradırlar, samimidirler. Ali'nin sabıka kaydı onun için kalbi. Aliler akıllarına takılanı tekrar ede ede büyürler. Ali'nin yaşı onun için ele geçirilemedi hâlâ. Ali'den ötesini görenlere kanatlardan teki artık haktır. küç

İçinizdeki devletin nüfusu nasıl artar? Kediler ya da anarşistler, neden doğum izinlerini kullanmazlar? Önemli olan, tam da bu kalabalığın ortasına düşmüş olanların yaşamasına izin vermek mi, yoksa organize bir şekilde ortadan kaldırılmalarını gözlemlemek mi? Eflatun Sufleler, bu patolojik müdahaleyi açıklamak ve hastalığa müdahale etmek yerine, onunla birlikte nasıl yaşanacağını, gerektiğinde habis kısımların neden anıtlaştırılması gerekeceğini anlatan bir başlangıç karması. Küçük İskender, 1980 sonr

Akla gelen her kötü düşünceyi zararlı sanmamalı; bazen kötü düşünmek hayat kurtarır, ilişki kurtarır, ülke kurtarır, gezegen kurtarır. Şeytanın dürttüğü yer bir yol ayrımıdır. O noktada gülümsemeli ve silah, kalp, öç son kez kontrol edilmeli. Tek ortak ana dil, ruhtur. küçük İskender?den 666 isimli pis bir kitap daha?

Bizi kuşatan ve anlamlarıyla anlamlandırmaya çalışan bunca şeyden kaçı gerçekten var olmayı hak ediyor? Altkültür yahut alternatif bakış içinde hangileri modernle barışık? Bildiklerimizi yaşadıklarımızla sınırlıyorsak eğer, bedenimiz dışında cahil sayılmaz mıyız? Yol göstericilerimiz kitaplar, filmler, müzikler hakkında yeteri kadar aydınlandık mı acaba? Peki ama, ya delirdiysek ve tüm bu karmaşa aslında bizi iyileştirmek için kurgulandıysa? O zaman bir defter tutmak gerekir: Kentle, tabiatla, esrimeyle ö

Günleri, günlerin sürükleyip getirdiklerini bir savunma tutanağı hazırlarmış gibi kaydetmek, bazen hafızayı mutlu eder. Yaşadığınız şeylere yanıt verme hakkı ya da susmayı küçümsemek, hesaplaşmayı kolaylaştırıyor. Özgürlüğümüzün selameti için sözümüzü esirgemeden tanıklığımızı yapmamız en azından benzerlerimize umut ve moral vermez mi? Küçük İskender`in 1984-1993 yılları arasında doğaçlama tuttuğu yirmi defterden seçilen şiirseller, aforizmalar, deneysel değinmeler, karalamalar, o zamanlara dair kimi ol

Her şeyin kötüye gittiği, herkesin kabahat koleksiyonu yaptığı hiç bitmeyecek bir filmin içindeyiz. Fragmanımızda bizimle ilgisi olmayanlar oynuyor, jenerikte adımız yazmıyor hatta. Biçilmiş rollerin fırtınasında gitgide ağırlaşan bir senaryoyu yaşıyoruz. Hiç kimsenin dublörü yok. Ölürsek arkamızdan belki figüranlar ağlayacak yalnızca. Sinemalarımızda gösterime giren aşklar, mücadeleler, direnişler, isyanlar bir korku filmi mi, komedi mi, dram mı; bilmeden izliyoruz. Çıt çıkarmadan izliyoruz ölümleri, sevi

Aşk, bir tedbirsizlikse eğer, perilerin ölmesi hayata değer. Periler hiç konuşmadan nasıl eşlik ettilerse bir ömür boyu insanlara, nesnelere, olup bitene, ölürkenki haylazlıkları yalnızca bir özrün tüm yanlışları toza buza dönüştürmesiyle sona erer. Perilerin öldükleri, öldürüldükleri ülkelerde farklı olduklarını düşünen birileri varsa, onlar cesetleri yerde değil, gökte arar. Güzel ölen, samimi ölen göğe gömülür çünkü. küçük iskender, klasikleşmiş şiir kitabı Periler Ölürken Özür Diler'de sevginin geri sa

'Benim gibilerin resimlerini gazetelerden, afişlerden, miting alanlarından toplarken, bunun farkında bile değildim; ameliyathaneye alındığımda çoktan ölmüştüm; narkoz, ´ben bununla muhatap olmam´ dedi; neşter, ´deymezmiş´ dedi; pamuk, ´beni kirletecek başka birini bulamadınız mı´ diye feryat etti. Uzaklarda bir limanda bir varup, ´teren mi aşığım, yosa uçağa mı´ diye söylenip durdu saatlerce. Biz üç beş kişi, bardan çıkmıştık; sabahtı; ben evime dönüp ayak parmaklarımı sayacaktım; otobüs yoktu; bina yoktu;

Arızalanan insanların da yaşama hakkı ve içiçe geçmiş sırları vardır. Onları diğerlerinden ayıran şey huzuru vahşette, tutkuyu ruh çürümesinde, karşılıklı güveni ise birlikte ölmelerinde bulmaktır. Bugün en popüler eser bir cinayete kurban gitmekse eğer, can alma bilimi için başvuru kaynağımız yalnızca sahip olduğumuz vücutlarımız elbette. Ona kötü davranmayı neden ihmal ediyoruz? Kendini çözmek, başkalarını düğümlemektir. Küçük İskender, bağımsız roman üçlemesinin ilk kitabı Flu'es boyunca bizi dayatıla

Kalbinizde, aklınızda bir delik açılırsa ve hayata dair iyi-kötü ne varsa dışarıdan döne döne içinize doğru akarsa; o vakum, o girdap sizi sizden edip başkalaştırırsa, aşkın kimseye faydası dokunmaz artık. Çünkü aşk, yaralıyken asla bulamayacağınız garip bir kan grubudur. küçük İskender'in 1980'lerde büyük ilgi toplayan ikinci kitabı Erotika ve Adam Sanat dergisinde tanınmasını sağlayan şiirlerini topladığı üçüncü kitabı Suzidilara birleşerek Siyah Beyaz Denizatları adıyla yeniden okurla buluşuyor. Özel

Sıradan bir aileye sahip Burçin hem arkadaşlarıyla, hem sevgilisiyle, hem sistemle, hem gerçekle, hem her şeyle, hem hiçbir şeyle, hem siyasi yapıyla, hem düş gücünün kendisiyle mücadele halindedir. Yapılacak en iyi davranış birkaç cinayete hazırlanırken annesinin otopsisinde ameliyathane yerine bir barı tercih etmesidir. İzlediği filmler bitmemiştir çünkü. Alınyazısı, insanın jeneriğidir. küçük İskender, kalemine özgü şiirsel romanlarından biriyle daha hastalıkların iyileştirdiği ruhlara sesleniyor. Zatülc

Küçük İskenderin Türk şiirine girişi Gözlerim Sığmıyor Yüzüme ile oldu. Bir ilk kitap olmasına rağmen her bir dizesinden ustalığın okunduğu bu şiirler ilk kez 1988 yılında, Memet Fuatın desteğiyle yayınlandı. Yayınlandığı dönemde tüm edebiyat camiasının dikkatini çeken Gözlerim Sığmıyor Yüzümenin yeni baskısı, uzun yıllar yapılmadı. Küçük İskender tarafından gözden geçirilmiş yeni baskısı ise, 2010un ilk günlerinde Sel Yayıncılıktan çıktı. Şairin marjinal sıfatını kazanmasına, Türk şiirinde özgün bir sö

Papağanı istediğiniz kadar sorgulayın; ezberlediklerinden başka hiçbir şey bilmediği için daima aynı sözleri söyleyecektir. Az bilgiyle yaşamaya mahkumiyeti suç mudur; kapasitesinin sınırlı olması bir kabahat midir? Kendini öğrettirmeyen kavramlardır asıl yalnış belki de. Papağana yalnızca papağanlığı yakıştıran ve bunu mükafat sanan bir gezegenin şımarık şarlatanlarıyız. Papağana kanatlarını hatırlatmayı göze alabilen var mı; uçması, gitmesi gerektiğini gösteren? küçük İskender, kendisinin de zorla dahil

Galileo?nun Pergeli, Küçük İskender?in aforizma-deneme üçlemesinin son kitabı. Önceki iki kitap olan ?Lucifer?in Bisikleti? ve ?Medusa?nın Makası?nda da bu dünyalar arası boyut-aşırı seyahatlerini sürdürdü. Galileo?nun Pergeli?yle ise, noktasını koymuyorsa da, ünlemini dikiyor! Kapitalizmin vahşetinden öbür dünya havadislerine kadar, dünyevi ve uhrevi her şey var onun metinlerinde. Dostluk da var nefret de? ?Baharı bu kadar çok severek ırkçılık yapıyorsun,? demek, hayatın başka bir yüzünü göstermek değilse