İçinizdeki devletin nüfusu nasıl artar?

Kediler ya da anarşistler, neden doğum izinlerini kullanmazlar?

Önemli olan, tam da bu kalabalığın ortasına düşmüş olanların yaşamasına izin vermek mi, yoksa organize bir şekilde ortadan kaldırılmalarını gözlemlemek mi?

Eflatun Sufleler, bu patolojik müdahaleyi açıklamak ve hastalığa müdahale etmek yerine, onunla birlikte nasıl yaşanacağını, gerektiğinde habis kısımların neden anıtlaştırılması gerekeceğini anlatan bir başlangıç karması.

Küçük İskender, 1980 sonrası birer mülteci durumuna gelmiş ve ülkesi olmayan şairleri, sinemacıları, müzisyenleri, kaçıkları, teşhircileri yazarken, belki de hepimizin ara sıra terk etmesi gerekli olan coğrafyanın da bir özetini sunuyor.

Haydar Ergülen, İlhan Berk, Mondo Trasho, bir şişe cin tonik gibi nesne ya da isimlerin tokalaşmayı ihmal etmediği Eflatun Sufleler, okuduğunuz ve yazdığınız her şeyin imha edilmesinin artık zorunlu bir misyona dönüştüğünün de anonsu...