Caroline Bongrand’ın 2005 yılı Alberto Benveniste edebiyat ödülünü alan romanı Boğaz Çocuğu 17.yüzyıl İstanbul’unda başlayıp dünyanın öbür ucunda devam eden macera dolu bir yaşamı anlatıyor. Roman, hayata 1662’de İstanbul’da Rum bir ailenin çocuğu olarak gözlerini açan Antilogus’un Sefarad bir ailenin yayında devam eden, oradan da dünyanın öbür ucuna uzanan yaşamöyküsünü anlatıyor olmasının yanı sıra 17. yüzyıl İstanbul’undaki kozmopolit yaşamın da izlerini sürüyor. Bir toplumun yaşama kültürü, yemeğinden

Tekerlekli sandalyesinde yaşamını televizyon seyrederek geçirmeye mecbur kalan, Ben bir köpeğim. Konuşmam, duymam, düşünmem. Elimden geldiğince yaşama aldıırmamaya çalışırım diyen Max´in öyküsü bu. Max, Neden bazı insanların kafası çalışıyor da bacakları çalışmıyor? Neden bazı insanların kafası kafası çalışıyor da bacakları çalışıyor? Neden bazı insanlar yürüyemiyor? gibi soruları kendisine sorar durur. Evrendeki zenginliklerin eşitsizce dağıtıldığını, kötülerin iyiliklerle donatıldığını düşünen ondört ya