Caroline Bongrand’ın 2005 yılı Alberto Benveniste edebiyat ödülünü alan romanı Boğaz Çocuğu 17.yüzyıl İstanbul’unda başlayıp dünyanın öbür ucunda devam eden macera dolu bir yaşamı anlatıyor.

Roman, hayata 1662’de İstanbul’da Rum bir ailenin çocuğu olarak gözlerini açan Antilogus’un Sefarad bir ailenin yayında devam eden, oradan da dünyanın öbür ucuna uzanan yaşamöyküsünü anlatıyor olmasının yanı sıra 17. yüzyıl İstanbul’undaki kozmopolit yaşamın da izlerini sürüyor. Bir toplumun yaşama kültürü, yemeğinden giyimine, esnafından din adamlarına, gündelik yaşamdan politikaya ve Osmanlı Sarayı’na kadar tüm koku ve renkleriyle panoromik bir fotoğraf gibi sunuluyor okura.

İspanya’dan yollanan Yahudilerin Osmanlı’da huzur ve mutluluk içinde devam eden yaşamlarının bir anda nasıl darmadağın olduğunu, ailesinden ve yaşadığı topraklardan öğrendiği sevgi, dürüstlük, onur ve gurur kavramlarının sıradan bir adamı nasıl bir kahramana dönüştürdüğünü, aşkın sonsuz gücünü, Sefarad kültürünü incelikli ve titizlikle kurulmuş bir dille anlatan bu roman, bir destan aslında.

Anlatılan hikâyenin bu denli çarpıcı ve gerçek olmasının ardında, kitabın sonundaki notlardan da anlaşıldığı gibi yazarın, romanı yoğun bir okuma ve inceleme sürecinden sonra kaleme almış olması yatıyor.

Aşkı, macerayı, bir toplumun kültürünü ve yaşamını eksen alan bu roman son yıllarda yazılan en başarılı tarihi romanlardan biri.