Şair veya yazarların, kendilerinden önce yaşamış ve eser vermiş edebiyatçılarla, çağdaşları olan sanatkârlar hakkındaki fikirleri, tespit veya değerlendirmeleri her zaman ilgi çekici olmuştur. Edebiyat araştırmacısı, her ne kadar ilmî bir endişeyle, her türlü sözlü-yazılı kaynağa başvurarak üzerinde çalıştığı eser veya şahsiyet hakkında birtakım sonuçlara varırsa da bir sanatkârı en iyi, sanatın demirden leblebisini çiğnemiş olan eser vermenin güçlüğünü bilen, yaratmanın sancısını çeken şair veya yazarlar i

Ey yüz seneden beri sürekli kaybettiğimiz vilayetler, ülkeler!.. Siz bizi affetseniz bile biz Allah’ın ve tarihin kınamasından adımızı ve namusumuzu kurtaramayacağız. Ey vatan için can verenler!.. Ey vatan yolunda uzuvlar feda edenler!.. Ey vatanın sınırlarında ve topraklarında etten ve kemikten siperler yapanlar!.. Ve ey bunların matem tutan veya endişeli yakınları!.. Siz bu bencil kitlenin daima üstünde kalınız.”

Çal çoban çal!.. Bu yüksek dağlar, bu geniş ovalar, bu şarkılar söyleyen dereler, bu öten ormanlar, bu yer, bu gök; senin, hep senin, sonsuza dek senindir. Çal Çoban Çal, ülkesi işgal edilen bir milletin kalbinin derinliklerinden yükselen bir feryat. Süleyman Nazif'in baskı ve zorbalığa hiçbir zaman boyun eğmemiş kalemi, bu feryada tercüman oluyor. Mondros Ateşkesi sonrası Anadolu'da dalga dalga yayılan işgaller karşısında kâh Ankara Savaşı'nda Timur'a esir düşen Yıldırım Bâyezid'e uzanıp tarihten teselli

Irkına, vatanına, tarihine ihanet etmiş olan kişi ve kavimlerin hiçbirini unutma Türk oğlu!.. Unutma ve affetme!.. İmparatorluğun çatırtılarının ayyuka çıktığı bir dönemde yaşamış, vatanının ve milletinin tattığı ıztırapları yüreğinin tam ortasında hisseden aydınlardan biri olan Süleyman Nazif'in bu eserinden adeta kan ve gözyaşı damlıyor. Kâh Plevne'de Gazi Osman Paşa'nın emrinde kâh Kafkasya'da Şeyh Şâmil'in yanı başında Ruslarla yaka paça oluyor; oradan bir kolunu Trablusgarp'a, diğerini Girit'e uzatarak

Türk Edebiyatının en önemli yerli kalemlerinden biri olan Süleyman Nazif'in belki de en ayırt edici vasfı kalemini zulme, haksızlığa ve özellikle emperyalizme karşı bir kalkan gibi kullanmasıdır. Hz. İsa'ya Açık Mektup ve Kâfir Hakikat da onun bu özelliğini en iyi gösteren metinlerinden biridir. Bir peygambere mektup yazıp, yaptığı zulümlerden dolayı ümmetini ona şikayet etmek, akabinde de Hz. İsa'nın ağzından mektup kaleme almak ancak onun zekasının bir buluşu, hislerini ifade ediş biçimi olabilirdi. Hz. İ

Mehmed Âkif Ersoy'u yakından tanıyan meşhur şair ve yazar Süleyman Nazif'in, konusuna ilave olarak, yüksek dil ve üslûbuyla da değerli olan önemli eseri. Yazarın, Mehmed Akif'in hayatı, düşünceleri; ahlâkı, şiiri ve san'atı hakkındaki tahlilleri; kendi bildikleri, duygu ve düşünceleri. Mehmed Âkif için yazılmış ilk ve yaşarken yayınlanmış tek kitap. Mehmed Akif'in şiirlerinin, Necid Çöllerinden Medine'ye ve Âsımın yüksek san'at ve fikir değerleri hakkında yapılan önemli tesbitler. Yazar Süleyman Nazif'in yi

Asırlardan beri yaşayan, şairlerin şeyhi olan ve geçmişi geleceğe karışan bu harikülâde adam beni çocukken genç etmiş ve Sa'dî'den alıp getirdiğim Bostan ve Gülistan'a yeniden bir bahar mevsimi ilâve ederek, bilmem nasıl hülâsa edeyim?... Bana sevmeği öğretmiş, hem de vaktinden evvel öğretmiş idi... Şiirlerinin bir kısmı meydanda ve bir kısmı kalplerde ve ezberde ve fakat hayat hikâyesi maalesef bilinmezlikler içinde kim bilir nerde olan bu ebedî ve rûhanî şairimizin hayatı ve ölümü hakkında büyük edibimiz