Bugün itibariyle, kendi sanat ortamımız açısından baktığımızda -sanat içindeki aslan payı hiç
değişmeden süren- edebiyatın konusu olarak tartışıla duran kurgunun (Arapçası: İhtira’), her ne
kadar Batı’dan ithal bir Kutsal Kase’ye dönüşecekmiş gibi görünse de; nazariyat, eleştiri ve
edebî inceleme esaslı olarak X. yüzyıldan beri kendi âlim ve bilim adamlarımızca bir hakikat
olarak işlenmesi, bu konuda Batılıların düştüğü kimi tuzaklardan, bizim bugün de korunmamızı
sağlamaktadır.
Günümüz Türk edebiyatı eserleri üzerine yapılmış eleştirilerden oluşuyor Kurmacanın Diyeti.
Ömer Lekesiz, Doğu’dan Batı’ya, tarihten bugünlere çizdiği büyük harita üzerinde ele aldığı
örnekleri yerli yerine koyarken her zamanki gibi eleştiriyi sanata tahvil ediyor. Üstelik
metinlerde eleştirinin eleştirisi de mevcut, kendi kendinin sağlamasını yapmak üzere “diyet”e
dâhil.