İsmail Uyaroğlu, bu kitabında şer, şiddet ve şiirin şeytan üçgeninde geziniyor. Şiir çiçeğini, kırlardan değil de kirli yerlerden devşiriyor. Hayatın bataklığında biten, çamurla sıvanmış dünyaya ve o dünyanın insansılarına- duyulan öfkenin sulayıp büyüttüğü zehir zıkkım zakkumlar bunlar.

Tadımlık

SAPLADIM BIÇAĞI

Her şeyi tasarlayarak yaptım hâkim bey
Ya intihar etmeliydim
Ya da...

O çocuğu tasarlayarak
Öldürdüm hâkim bey
Önce gittim, bir büyük içtim
Bir süre uçuruma baktım
Sonra doğru bıçakçılar çarşısına
O güne dek bilmezdim
Bıçakçılar çarşısı nerde, ben nerdeyim
Ama buldum, bilmiyorum nasıl oldu
Kimseye sormadan buldum
Bıçakların parıltısı çekiyordu belki beni
Bir de baktım, çarşının ortasındayım
Ve elimde bir bıçak

Bıçağı öldürme kastıyla aldım
İnkâr etmiyorum
Ya intihar etmeliydim
Ya da

Evet, o çocuğu
Taammüden öldürdüm hâkim bey
Kapandım çarşı dönüşü odama
Önce adını kazıdım kimliğimden
Ve ana-baba adını
Sonra dönüp ana rahmine
Sapladım bıçağı ceninime
Öl(dür)düm

Yaptığıma pişman değilim hâkim bey
Doğmadan intihar ederdim
Ana rahmindeyken daha
Bilseydim böyle olduğunu dünyanızın

1985