Kendine Ait Bir Oda, çağdaş yazının en etkili feminist metinlerinden ve kadın hareketinin klasikleşmiş manifestolarından biri. 1929’da yayımlanan Kendine Ait Bir Oda, Virginia Woolf’un 1928’de verdiği “Kadınlar ve Kurmaca” başlıklı iki konferansın metinlerinden oluşur. Kadınların eğitimde, sosyal hayatta ve iş hayatında karşılaştıkları dezavantajları ve önyargıları anlatan Woolf, kendinden önceki devirlerde yaşamış Jane Austen, Aphra Behn, Dorothy Osborne gibi kadın yazarları saygıyla andıktan sonra bir kadının başarılı bir yazar olması için ihtiyaç duyduğu bağımsızlığı “kendine ait bir oda” metaforuyla açıklar. Androjenlik gibi devrin tabu sayılan konularına da giren Kendine Ait Bir Oda’da Virginia Woolf, cesur ve özgün bir feminist bakış ortaya koyar