Jacob’ın Odası, Virginia Woolf’un yazarlık hayatında geleneksel
anlatıdan modernist deneysel anlatıya geçişi simgeleyen bir
kilometre taşı.
Edward Çağı İngilteresi’nde başlayan Jacob’ın Odası, Jacob
Flanders’ın gençlikten yetişkinliğe geçen deneyimlerini çoğunlukla
hayatına giren kadınların gözünden ve dolaylı bir anlatımla
betimler. Jacob’ın Cornwall’dan Londra’ya, İtalya’dan Yunanistan’a
dek uzanan serüveni karakterlerin zihinlerindeki izlenimler,
düşünceler ve tesadüflerin akışıyla anlatılırken geleneksel romanın
çizgisel ve bütünsel zamanından farklı bir kurmaca zaman ve yeni
bir anlatı tekniği romanın merkezine yerleşir. Virginia Woolf’un
kendine özgü yenilikçi ve deneysel anlatım tarzını ilk defa denediği
Jacob’ın Odası yazarın romancılığındaki kritik dönüşümün özgün
bir dışavurumu.
“James Joyce ve Virginia Woolf, anlatıyı roman kişilerinin
düşüncelerine, algılamalarına, izlenimlerine yayarak çok odaklı
anlatılar üretti.”