Yaşlanmak ıslah etmemişti iki meçhul adamı. Arkanya'daki iki ayrı
meyhanenin bahçesinde oturmuş nefret dolu bakışlarla birbirlerine
bakıyorlardı günlerdir. Aralarına sımsıkı bir ip gerilmiş gibi ölüm kokan
gözlerle zamanı kolluyorlardı. Upuzun bir caddenin ikiye böldüğü
tozlu yoldan gelip geçen insanların bakışlarına aldırdıkları yoktu.
Masanın üzerine koydukları sabırsız ellerini habire tıkırdatıyor, ayakları
bir anda ileriye atılmak için sandalyelerin altında aralıksız sallanıp
duruyordu. Vakit yaklaşıyordu. Çok yakında, yüreklerindeki cerahati
söküp atamamış iki yaşlı adam, ağır ağır yerlerinden doğrulup epeydir
iki ayrı yakasında bekledikleri yolun tam ortasında buluşacak ve büyük
ihtimalle biri ölecekti.
Birbirinden nefret eden iki yaşlı adamın etrafında dönen cayırtılı
hikâyeler... Yatağını arayan, su gibi kıvrıla kıvrıla akan hayatlar... Kemal
Varol'un neşeli gevezeleri, öfkelileri, biçareleri, mesel içinde mesel
olan habaset teferruatları, figüranları, şehrin sineması... Taşranın
dermansızlığı, taşranın keçi inadı... Harareti ve hengâmesi... Renkleri...
Jar, masalsı, büyülü ve yalın bir roman... Bir Arkanya romanı... Kemal
Varol'un ilk romanı.