Hitler'in dünyayı yönetmek gibi bir hayali vardı ve bunu yalnızca silah zoruyla değil, aynı zamanda zihinsel baskı kurarak başarmak istiyordu. Kendini bir filozof-lider olarak gören Hitler, şaşırtıcı biçimde, döneminin birçok aydınının desteğini de almıştı.

Yvonne Sherratt, Hitler'in Filozofları'nda, Hitler'in filozoflarla olan ilişkilerini irdeleyerek, Almanya'nın fikir âleminin kalbindeki zulmü, hırsı, şiddeti ve ihaneti su yüzüne çıkarıyor. Uluslararası arşivleri tarayan Sherratt, 1920'li yıllarda bile Hitler'in, aralarında Kant, Nietzsche ve Darwin gibi isimlerin de bulunduğu geçmişin asil düşünürlerini nasıl bayağılaştırdığına dair kanıtları gözler önüne seriyor.

1930'lu yıllara damgasını vurmuş Martin Heidegger, Carl Schmitt ve daha birçok filozofun Nazi rejimine saygınlık kazandırmak adına nasıl canla başla çalışıp katliamlara göz yumduğunu, Theodor Adorno, Hannah Arendt gibi diğer filozofların ise anavatanlarından kaçarak başka ülkelerde göçmen olarak yaşamak zorunda kaldığını anlatan Sherratt, Yahudi-Alman kültürünün tarihi mabedi yok edilirken dünyanın dört bir yanına dağılan bu isimlerin kaderlerine de yer veriyor.