Bugün “Hristiyanlık” diye tabir ettiğimiz inanç sistemi, kendi meşru zeminini, Hz. İsa’dan sonraki dönemlerde Yahudi inancına başkaldırarak kurmuştur. Gerçekten dünya tarihini etkileyen önemli gelişmelerden biri, Hristiyanlığın doğuşu ve Hristiyanların döneminin iki büyük imparatorluğu olan Roma ve Sasani yönetimleriyle ilişkileridir. Hristiyanlar, ilk üç yüzyıllık zaman zarfında Decius veya Diocletianus gibi imparatorların yönetiminde bazen baskı görüp kovuşturulmuşlar ve bazen de şehitler vermişlerdir. Fakat onlar, pagan Roma ve Mecusi Sasani yönetimleri altında çoğu zaman elverişli koşullar altında kendi inançlarını özgürce yaşama ve hatta yayma imkânı bulmuşlardır.

Zafer Duygu, Hristiyanlık ve İmparatorluk adlı eserinde, Hristiyanlığın kurumsal ifadesi olarak Antikçağ’da sivrilen kilisenin Roma ve Sasani yönetimleriyle ilişkilerini, Hristiyanlığın Roma İmparatorluğu’nun resmî dinine dönüşmesi ve devletin siyasal sistemiyle eklemlenmesi sürecini anlatmış, ayrıca Antikçağ’da ve Geç Antikçağ’da kilise bünyesinde yaşanan teolojik tartışmaların kristolojik arka planına ve çarpıcı sonuçlarına ışık tutmuştur.

Nasıralı İsa “Hristiyanlık” adında bir din kurmuş muydu?
Roma İmparatorluğu yönetimi, genellikle zannedildiği gibi erken yüzyıllarda Hristiyanları tamamen yok etmek amaçlı bir din politikası mı izlemiştir?
Büyük kilise merkezleri arasında yüzyıllar boyunca yaşanan rekabet ve mücadeleler hangi sebeplerle ortaya çıkmış, nasıl bir arka plan barındırmış ve ne gibi sonuçlar doğurmuştur?
Doğu Hristiyanları, İslam fetihlerinin yaşandığı 7’nci yüzyıla nasıl bir dinî yapıda gelmişlerdir?
Bunlar ve benzeri pek çok sorunun cevabını Zafer Duygu’nun Hristiyanlık ve İmparatorluk adlı eserinde bulacaksınız.