Ordan tırmandım artık sonuma doğru yolu; gündüz, gece,
soluduğum her ân, kanımı son damlasına kadar tüketmekten
başka çarem yoktu ki, ömrümün ona kadar yolunu ve
sonrasını sildim bir çırpıda; hırçın, hoyrat, öfkeli: Hiç
kimseyi, hiçbir şeyi istememiştim onun kadar,., aşkı, hem de
hiç mi hiç bilmemiştim ona gelinceye ve ömrüm onundu
şimdi, tek onun; o, kızımdı benim... bebeğim, kardeşim,
annem, aşkım... hayat o´ydu; şiir, şiir-hayat o!

Tüm dillerden başka... üst, öte bîr dilin, Aşk Dili´nin
söylediklerini yazıya geçirebilme çabasının romanı
Fanfa!.. Aşk, belki hiç olmamıştır?..
sorusundan yola çıkıp Aşk, belki de hiç olmaktır!..
çaresiz çözümüne varan sonsuz bir özleyişin romanı; bir
feda´nın... çünkü ve rağmen gerekçelerinden arma
arına, güzel´i sadece güzel´in kendisi için sevebilmeye
adanmış bir aşkın romanı!
(Arka Kapak)