Çuvallamanın Queer Sanatı heteronormatif, kapitalist bir toplumun geleneksel algılarına, bilmenin toplum tarafından tasdiklenmiş yöntemlerini teyit etmekten öteye gidemeyen akademik disiplinlere, çığır açtığını iddia eden ancak beylik iddiaları tekerrürden ibaret olan toplumsal eleştirilere alternatifler sunuyor. Judith Halberstam, farklı seviyelerde etkili olabilecek bir düşünme ve yazma şekli olarak alçak teoriyi öneriyor. Alçak teori sıra dışı arşivlerden yola çıkılarak oluşturulan ve ciddiye alınmama riski de taşıyan bir teori. İnsanı çuvallamaya ve yolunu kaybetmeye, anlaşılması güç durumlara ilişkin cevap verilmesi zor sorular sormaya ve mantığa aykırı görünen direniş biçimleri bulmaya yöneltme eğilimi gösteren bir teori. Yazar, yüksek kültürle alçak kültür, yüksek teori ve alçak teori arasında mekik dokuyarak popüler kültürde, avangard performanslarda ve queer sanatta beklenmedik ve yıkıcı olanın peşinde. İnsanı hayatın, aşkın ve libidonun karanlık tarafıyla yüzleşmeye zorlasa da çuvallama bazen daha yaratıcı, yardımlaşmaya açık ve şaşırtıcı var olma yolları sunabilir.

Bu piyasası olmayan bir sanat hikâyesi, senaryosu olmayan bir dram, ilerleme göstermeyen bir anlatıdır. Çuvallamanın Queer Sanatı imkânsızın, olanaksızın, ihtimal dâhilinde olmayanın, meziyetsizin etrafında dönüyor. Sessiz sedasız kaybediyor ve kaybederken yaşam, aşk, sanat ve varoluş için farklı hedefler tahayyül ediyor.