Ludwig van Beethoven’ın müzik hayatı 1780’lerde, Almanya’da,ailesini geçindirmek için saray orkestrasında viyola çalmasıylabaşlamıştı. Mutsuz ve öfkeli babasının evde yarattığı kasvetlihavayı, en çok kardeşi Karl’la, Ren Nehri kıyısında zaman geçirerekkırıyordu. Giderek yitirdiği işitme yetisine rağmen, müziğini doğayaduyduğu sevgiyle bestelemek ve büyük kitlelere erişilir hale getirmekistiyordu. Sarayda ya da birinin emri altında değil, halkın içinde,herkes gibi yaşayarak yapacaktı bunu. Çünkü Beethoven’a göremüzik, soluduğumuz hava kadar doğaldı ve herkes içindi.Klasik Batı Müziği’nin önemli bestecilerinin yaşamlarını 2006’danbu yana çocuklar için romanlaştıran yazar, viyola sanatçısı veakademisyen Göknil Özkök, bu kez doğanın sesini, renklerini,biçimlerini, kokularını müzikle anlatmayı hayatınınamacı olarak gören; aksi mizacının ardında yüreğimerhametle çarpan, çağlara ilham olmuş bir ozanın,Ludwig van Beethoven’in yaşamını kaleme alıyor.