Ağrı için havası soğuk, insanı mert derler. Memleketimdeki insanların gönlü, memleketimin
“heybetli dağı” gibi geniş ve yücedir. Vatanımızın en yüksek dağını da bağrına alan güzeller
güzeli şehrimizi, cümle cihan bize hayranlıkla baksın diye yurt edinmedik. Biz bu yüce
beldeyi; âleme hayranlıkla, yaradılışa hürmetle, yaratılan her canlıya da sevgiyle bakmak için
yurt edindik. Geleneklerimiz, göreneklerimiz, töremiz ve kültürümüz işte bu yüce gönüllü
anlayıştan dolayı kadim bir medeniyetle kök tutmuştur. Şehrimizin bu güzellemesi de süslü
sözlerden ibaret değildir elbette. Biz bunun kanıtını, Ağrı’da yaşamış büyüklerimizin
hayatında bulduk. Bir yurdu yurt yapan elbette tarihidir ama onu yaşatan insanları olmadığı
gün tarih de manasız arşivlerden öte nedir ki… Öyleyse bir şehri tanımak için sokaklarından,
mimarisinden, yemeklerinden, kültüründen, geleneklerinden, ekonomisinden ve sosyal
hayatından önce orada yetişmiş insanına bakmak lüzumu vardır diye düşünüyoruz.
Her birinin hayat hikâyesi, her ne kadar acıları ve trajedileri bulunsa da bir masal kadar
güzel… Yaşamları; rengârenk anılarla, merak uyandırıcı hatıralarla, kimi zaman ibretlik
olaylarla, kimi zaman eşsiz nasihatlerle, kimi zaman da erdem ve ahlakın hayranlık uyandıran
en iyi örnekleriyle doluydu. Coğrafya kaderdi elbette ama bizim coğrafyamızdaki kaderimiz
de bu büyük insanların hayatıyla yazılmıştı. Onların hayatını şimdiki neslimize aktarmak ve
gelecek kuşaklara da miras olarak bırakmak şehrimizin tarihi açısından boynumuzun
borcudur diye düşünüyoruz.