Kitapta İslam düşüncesinin ve bilhassa tasavvuf düşüncesinin olgunluk devri olarak nitelenen 12-14. asırlarda Anadolu'daki düşünce hayatının başlıca temsilcileri ve literatür hakkında
değerlendirmeler yapılıyor. Bu bağlamda özellikle İbnü'l-Arabî, Sadreddin Konevi ve takipçileri, görüşleri ve etkileri açısından inceleniyor. Sadreddin Konevi'nin tasavvufa teorik çerçeve
kazandırarak tasavvufu metafizik haline getirmesi, tasavvuf ilmini bilim hiyerarşisinin zirvesine yerleştirmesi inceleniyor.