Tekinalp - Uyumun Havarisi Kitap Açıklaması Osmanlı İmparatorluğu döneminde sıkı bir İttihatçı olan Tekinalp (Moiz Kohen) Osmanlıcı siyasete bağlı olarak Yahudilerin Osmanlılaştırılmasını savundu. Aynı dönemde SelânikYahudilerinin sosyalizme verdiği güçlü desteğe, Yahudiliğin ilkeleriyle bağdaşmadığı gerekçesiyle karşı çıktı. Delege olarak katıldığı Dokuzuncu Siyonist Kongresi’nde Yahudilerin Osmanlı topraklarına göçünü savundu. Adem-i merkeziyet tartışmalarına katılarak Sabahaddin Bey’i sert bir dill

Bu kitabı elinize aldığınız tam şu anda durun ve düşünün. Onuvar eden kâğıdın, mürekkebin, yapıştırıcının nereden geldiğini vehatta hayatlarımıza nasıl girdiğini hatırlamaya çalışın. Bildiğimizveya bildiğimizi zannettiğimiz ya da kesinlikle bilmediğimiztarihleriyle sayısız eşya, gelenek ve âdetle doludur yaşamlarımız.Çoğu zaman üstüne düşünmediğimiz, bazılarınıişlevsel gördüğümüz, bazılarını toplumsal zorunluluk kabulederek uymaya çalıştığımız, bazıları çocukluğumuzun gerigelmeyecek günlerinden anılar olara

Felakatimizin kaynağı kültür yokluğu. Hayatı anlamadan geçip gidiyoruz. Olgunlaşmak, kalabin daha hassas, kanın daha sıcak. zekanın daha işlek, ruhun daha huzurlu olması demek. Harami mağaralarının kapılarını değil, hükümdar hazinelerinin kapılarını açan büyü, kitap!...?Gözlerinin ışığı tükenene kadar gözünü kitaptan ayırmayan Üstad Cemil Meriç böyle söylüyor kitap hakkında... Bir başka kitap aşığı da 'Benim sevgilim kitap ve kalemdir. Geride kalanların hepsi mihnet, endişe ve gamdır.' dyerek muhabbetini d

Türkiye Avrupa´ya ilk defa yanaşmıyor. Türkiye Avrupa ile ilk defa bir macera yaşamıyor. Türkiye´nin dokuz yüz yıllık tarihi Avrupa ile beraberdir; bunu kimse unutmasın. Bugün, Türkiye´de Avrupa Birliği denen iktisadî ve siyasî oluşumun kültürel boyutu çok az tartışılmaktadır. Kültür bir hayat tarzını ve geçmiş kuşakların mirasını ifade ettiğine göre, Avrupa ve Türkiye bir uyum içinde midir? Tarihsel geçmiş, hal ve gelecek açısından bu uyum sorununun tartışılması şarttır. Oysa toplumumuzda hem idare edenl

On altıncı yüzyılın sonları. İtalya´nın bir dağ köyünde herkesin Menocchio dediği bir değirmenci yaşar. Latincesi kıt olan bu yoksul köylü koskoca Engizisyon´a meydan okur. Eline geçen, halk diline çevrilmiş, içlerinde Kuran´ın da bulunduğu bütün kitapları okuyan Menocchio, o karanlık çağda kendi evren kuramını yaratır. Ona kalırsa dünya, kaostan, bozulan peynirde oluşan kurtlar gibi türemiştir. Tanrı, gücünü herkese; Yahudiler´e, Türkler´e, Hıristiyanlar´a ve hatta sapkınlara eşit olarak vermiş, kimseyi ka

Kültür tarihçilerimizden Dursun Gürlek, Maziye Bir Bakıver diyerek, geçmiş zaman bağlarından ve bahçelerinden zengin bir demet sunuyor. Dersaâdet'in cumbalı evlerinde, eski İstanbul hanımlarının yaptıkları pencere sohbetlerini, ahşap evlerin cephelerinde yer alan Ya Hafız! levhalarının ne anlama geldiğini, bir zamanlar Ayasofya'nın etrafını saran farelerin nasıl ürkütüldüğünü, Sultan İkinci Abdülhamid'in Beylerbeyi Sarayı'nda Enver Paşa'ya söylediği ibretâmiz sözleri, Fatih'teki Şekerci Hanı'nı mesken hale

Varlığı, davranışları, şahsiyeti ve emeğiyle bir şehri ziynetlendiren adamlardan biridir o. Her şey yerli yerinde olmalı... titizliğini bir şahsiyet rüknü haline getirmiş hâliyle Âkif merhûmun, Sessiz yaşadım, kim beni nerden bilecektir... mısrâsıyla târif ediverdiği insanlardandır. Teklifsiz yazıyordu, sâdeydi, cümlelerinde kelimeleri bir ağaç dalı üzerinde duran yapraklar gibi tabiî ve güzeldi. Okunurken su gibi akıyor, mânâsı ve medlûlü şeker gibi kolayca kana karışıveriyordu. Anlıyordunuz ki bu adam yaz

Farklı disiplinlerden gelen araştırmacıların çalışmalarından meydana gelen bu kitap; cephenin arkasındaki kadınların özlemlerini, mücadelelerini, yok sayılmalarını, cinsel istismara uğramalarını, bir söylem aracı olarak kullanılmalarını, toplumsal cinsiyet ayrımcılığını, aşklarını, umutlarını, acılarını, kaybettiklerini ve tüm bu duyguları aynı anda yaşadıkları savaş yıllarındaki tecrübelerini anlatıyor... Böylece 20. yüzyılda gerçekleşen büyük savaşların kadın kimliğine ve kadınların hayatlarına yaptığı e

İstanbul, 2500 yıllık tarihi boyunca defalarca harap edilmiş, yağmalanmış, görmezden gelinmiş, türlü afetler, sayısız badireler atlatmıştır. Ancak her defasında küllerinden yeniden doğmayı bilmiş, topraklarının üzerinde egemenlik kuranların, gönlünde taht kurmayı başarmıştır. Şehre hakim olanlar, ellerinde tuttukları eşsiz güzelliğin bilinciyle ona Nea Roma, Ebedi kent, Dersaadet gibi unvanlar verirken, kenti arzulayanlar da el-Mahrusa (korunan) ve Çarigrad (imparatorlar kenti) gibi yakıştırmalar yapmışlard

Hasan Aksakal bu kitapta 1789-1989 arasındaki Avrupa'nın zihin dünyasında uzun soluklu bir yolculuğa çıkıyor ve romantizmin başlangıçta su iken sonrasında nasıl ateşe dönüştüğünü ele alıyor. ?Politik Romantizm kavramı üzerine Türkiye'de bir ilk olma özelliği de taşıyan çalışma, romantizmin edebi, felsefi ve siyasi yüzlerini milliyetçi, muhafazakâr, anarşist, faşist ve devrimci yorumlar eşliğinde ele alıp, klasik metinlerde dile getirilmeyen özgün değerlendirmelerde bulunuyor. ?Bu eserin gerek dil maharetl

Osmanlı tarihçiliğinin meşhur isimlerinden Franz Babinger'in tabiriyle Osmanlı İmparatorluğu'nun kader ırmağıdır Tuna. Aziz hatırası, mânevî dünyamızda bütün canlılığını hâlâ muhafaza eden; ve tam da bu sebeple Türkler için dünyadaki bütün nehirlerden daha farklı bir anlamı olan, tarihimiz boyunca sınırlarımızda akan bütün nehirleri adeta kendi adında eriten bir ulu nehirdir Tuna. Fetih anlayışı üzerine kurulu Türk imparatorluk siyasetinde, sınır kavramı yoktur desek mübalağa etmiş olmayız. Ancak 18. yüzyıl

16. Yüzyılda İstanbul, büyük ölçüde bilgilendirici, eğlendirici ve dünden bugüne karşılaştırma yapmaya elverişli resim okumalarla donatılmış bir kitap. Metin And, İstanbula hayran bir İstanbullu. Genç yaşta ayrılıp kısa süreli ziyaretler için gelip gittiği bu kente onu en parlak yüzyılındaki haliyle anlatarak borcunu ödemiş. 16. Yüzyılda İstanbul, büyük ölçüde bilgilendirici, eğlendirici ve dünden bugüne karşılaştırma yapmaya elverişli resim okumalarla donatılmış bir kitap. Aslında yabancıların kalem ve fır

Yedinci Şehir, son dört bin yili net olarak hatirlanan bir yerleşim birimiyle, o beldeye hayat emziren ve dunyanin kuruldugu gunden beri hep bunu yapmaya calisan bir irmagin hikayesidir. Icli ve kirik . . . Yedinci Şehir, oncelikli bir denemedir. Agirlikli olarak mensurenin, yer yer sohbetin sinirlarini yoklar..

Eski İstanbul Ramazanları, Halil Fahri'nin çocukluk günlerinden izler taşıyan şatolarla başlıyor. Doğduğu evin bulunduğu Çıkmaz Terazi Sokağı'ndan, evlerindi' Ramazan'ın karşılanması için yapılan hazırlıklardan, Ramazan akşamlarının, Kadir gecesinin, akşamları Şehzadebaşı'nda kurulan eğlence yerlerinden, sosyal yapıdan, azınlıkların Ramazan ayıyla olan münasebetlerinden bahsediliyor. Otobiyografik izlerin sıkça bulunabileceği Eski İstanbul Ramazanları, Halil Fahri'nin edebiyat hatıralarına girmeyen edebî mu

Ümit Aktaş, özel insanların hayatları ve fikirlerini çağın tanıklık sandalyesinde değerlendiriyor. "Tıpkı suratına geçirilmek istenen o "beyaz" maskeyi reddeden Malcolm X gibi, tıpkı asimilasyonu ve teslimiyeti reddeden Aliya gibi, tıpkı üzerine doğru yürüyen teknolojizmin ölüm makinesi karşısında geriye çekilmeyi insanlık onuru adına reddeden Rachel gibi, tıpkı "bizim amacımız hükûmete değil, marifetullaha ulaşmaktır" diyen ve İslam'ı siyasallaştıran mollalara karşı İslamî siyaset perspektifini ortaya koym

Savaş liderleri ve yöneticiler en eski çağlardan beri strateji üzerine düşünmüş, ama görüşlerini yazıya nadiren dökmüşlerdir. 18. Yüzyılda sistemleşmeye başlayan bu düşüncelerin tarihine ilişkin incelemelerin bağımsız bir araştırma alanı olarak öne çıkması ise 20. yüzyılın ortalarını bulmuştur. Daha önce kurmay okullarına ait olduğu düşünülen konunun akademik dünya tarafından da benimsenmesi sonucunda, bu alanın incelenmesinde siviller de giderek daha çok yer almış, hatta kimi zaman askerlerden daha fazla k

Bizim edebiyatımızda, belli bir çağın arka odalarını, harlı kor parçalarını, görüntüleyen kitapların hemen hemen yok denecek kadar az olduğu söylenebilir. Bunların içinde hiç kuşku yok, Refik Ahmet Sevengilin İstanbul Nasıl Eğleniyordu (1927) adlı kitabı başı çeker. Sevengilin kitabı ise neşeli faytondur. Yazar, ilk kalabalıklaşmanın ve eğlence odaklarının Haliç kıyılarında kırıtmaya başladığını açıklamaya girişir. İstanbullulara ilk kahveyi içirttikten sonra da Sultan Süleyman çağındaki ünlü yosmaları, sar

Şehrin ileri gelenlerinin evlerinde belli günlerde kendince kabullerin yapıldığı evden nispeten bağımsız bir niteliğe sahip odaların ortak adıdır selamlık... Dedesi selamlığında haftanın neredeyse her akşamı Antep'in ileri gelenlerini ağırlayan yazar, orada yapılan sohbetler vasıtasıyla Osmanlı'dan Cumhuriyete geçilen yılların nabzını tutuyor. Osmanlı'nın son dönemine bütün acıklılığıyla şahit oluyor. Fransızların işgalini ve direnişin teşkilatlanmasını yaşıyor. Ardı ardına yaşanan savaşlarda öğütülen insan

Osmanlı İmparatorluğunda işçilerin niteliği, bir sınıf olarak varlıkları ve eylemleri, tarih araştırmalarında çeşitli tartışmalara konu olmuştur. İşçi sınıfının sendika, sandık, komite gibi kendi örgütlerine değil de ağırlıklı olarak partilerin ve lider kadroların hikâyelerine odaklanan tartışmalardır bunlar. Kadir Yıldırım Osmanlıda İşçiler (1870-1922)de bu perspektifi de içererek ama asıl Osmanlı proletaryasının kendi pratiklerine odaklanarak Osmanlı işçi sınıfı tarihinin yazımına yeni bir katkı sağlıyor.

Günün Kısa Tarihi günün içinden sesleniyor okura. Günlük hayatın nasıl yavaş yavaş dönüştüğünü, hayatımıza eklenen yeni gelişmelerle birlikte fark etmeden nelerin uçup gittiğini anlatıyor: İlmek ilmek, her yönden ve açıkça. Sosyoloji araştırmalarıyla tanıdığımız yazar, ambalajlı mutluluklardan seküler hayallere ve seyirlik bir dünyaya bakıyor penceresinden; düşündüklerinden, yaşadıklarından ve okuduklarından damıttığı tecrübeyi sunuyor. Her gün gözümüzün önünde olan, hayatımıza girdiği halde görmemekte di