İbadet, insanlık tarihinin bugüne kadar müşahede ettiği bütün dinlerin ayrılmaz bir parçasıdır. İbadetin yerine getirildiği mekânların başında mabedler gelmektedir. Bundan dolayı dinler açısından mabed ve ibadet, tıpkı dinlerin dogmaları, kutsal metinleri gibi çok önemli bir yere sahiptir. Bir bakıma dinlerin tarihi, mabed ve ibadetlerin tarihidir. Başka bir deyişle mabed ve ibadetlerin ortaya çıkışları, gelişim süreçleri ve belirli bir andaki durumları, bu mabed ve ibadetlerin söz konusu olduğu toplumun di

İbadet bütün dinlerin en temel bir fenomenidir. Bu fenomenin uygulama alanı da hiç şüphesiz mabeddir. Mabedler, dinlerin daha çok sosyal bir olgu olmasının ve bu olgunun toplumda, insan coğrafyasında nasıl bir kimlik ve silüet haline geldiğinin göstergeleridir. Dolayısıyla mabed kavramı; dinler, kültürler, tarihi dönemler, mimari anlayışlar ve tabii şartlara göre değişiklik gösterse de, fenomen olarak evrensel bir nitelik taşımaktadır. Mabedin fonksiyona dayanan mimari ve sanata dayanan estetik yönleri vard

Melek ve Şeytan: Birisi mutlak iyiliğin ve itaatin sembolü, diğeri de mutlak kötülüğün ve isyanın temsilcisidir. İnsanoğlu ise doğal olarak her iki yöne de meyilli olabilmektedir. İyi davranışlarını ön plana çıkardığında melekleşmeye, kötü özelliklerini geliştirdiğinde de şeytanlaşmaya müsait bir yaratıktır. Melek´le Şeytan´ın ortak kaderi ise insanla sınava tabi tutulmuş olmaktır. (Arka Kapak´tan)