Sosyal inşacılık, Söylemsel psikoloji ve Sosyal temsiller Bireyi, faili, gerçekliği yeniden yorumlayan bu yaklaşımlar Batıda insanları, kendilik bilgileriyle ve tabii ki kendi yerellikleriyle yüzleştirdi. Descartes´tan bu yana soruşturmaların Kâbe´si olan öznenin kendinden menkul, kendinden belirli, kendinden merkezli fildişi kulesi yıkıldı. Özne, diğer özneyi ve ötekiliği, canlı, cisimleşmiş, karşılıklı ilişkili ve kendiliğinden cevap verici bir formda yakalamaya başladı. Ya bu taraf? Bizler de bu

Psikoloji´nin, ´insanı nasıl inceleyeceğiz?´ sorusuna bu yüzyılın ilk çeyreğinde verdiği cevap, sorunun beklediği epistemolojik bir cevap olma niteliğinden uzaktı. Verilen cevap bir savaşı, psikolojinin bilim dünyasında var olma savaşını anlatıyordu. O yıllarda doğa bilimi olma ile sosyal bilim olma arasında yaptığı tercih onu belki yıllardan sonra yeniden aynı soruya geri götürmüştür. Soruyu bu sefer, kendine sormaktadır: Psikolojinin ontolojisi ve dolayısıyla da epistemolojisi nedir? Psişe (Psyche) mi, ´