sessiz bir çığlıktan doğdum ben -her çığlık gibi yaralı ve eksik- sabahın aydınlık alnına işlendi şiirin evi olsun diye ismim nice eğrelti ve yanılsamadan arınıp öyle biriktim içinde bir güzelin naif kalemince upuzun bir göç yazıldı defterime onun canlı hatırasıyla geçip geldim onca yorgun dizeden geldim de çok hırpaladım kalbimi ben inciniyor bazı sözler geçerken içinden

bulutların tortusunda kalan gölgesiyle su sonsuz dilde yazar güncesini geceyi bir giz gibi ürpertir içindeki özsu gök teni zeytini biz kadim güneşle biliriz gece biriken gözlerine ışık yuvası inciri tut acının loncasına gizli bir adla kayıtlı ey kişi, geldiğin bedesteni unut dağınık söz dizimi bulutları fırtına bilgisi ile oku denize eğilen çamları yeni toprakların diliyle