Poetik arayışlar olmadan şiirde bir yenilik beklentisi ve imkanının orta çıkması müşküldür. Modernleşme süreciyle birlikte şiir daima poetikadan beslenme zarureti içinde olageldi. Şiirin ne olduğundan öteye ne olması gerektiğine yönelik poetik tavırlarla birlikte şiir artık kerameti kendinden menkul bir değer olmaktan çıkmıştır. Diğer taraftan poetik düşüncenin oluşumu sadece sanat, edebiyat alanındaki birikimin tasarrufuyla sınırlı kalmayıp, felsefeyi, bilimi, kültürü amacına matuf şekilde bir düşünme malz

80'lerin şiirindeki imgeci görüngü, bireyleşmenin bir tezahürü olarak kendisini gösterir. Şairin kendilik tecrübeleriyle temellenen imge, verili duyarlıkların ve söylemlerin, klişeleşmiş algı ve ifade yapılarının üzerine çıkarak dünyanın farklı şekilde algılanmasına olanak sağlar. Şiir verili dilin dışına çıkarak imgeyle düşünmeyi getirir. Bu yönüyle modern -daha doğrusu hakiki- şiirin temel, kurucu unsuru olma hüviyetini kazanır. Şiirin hayatımızdaki yeri ve anlamı, imgenin önümüze açtığı bu semantik potan

Yazının ontolojik mevcudiyeti, yazıyı kendimize bir duruş noktası olarak almaktan geçer. Böylelikle yazı, yazarın kişiliğini tecelli ettirme imkanını verir. Yazarın dünyadaki konumlanış bağlamlarını/biçimlerini teşkil etmenin ötesinde, giderek öznenin bir açılımına, varlığın ortaya çıkış hallerine tekabül eder. Bu, yazının bir virtüöz durumuna gelişini, hatta onun bir tür eyleme dönüşebilirliğini gösterir. Dünyayı yazıyla soluyan yazar, yazıya çaresizlikle değil ama, daha çok bir umut olarak bağlanmış sayıl