Dünyada yazarak var olmak çok özel bir deneyim. O maceranın kendisinden ses vermek gerek. Bu yolculuklara neden çıkıldığını, bütün bunları niye yaptığınızı anlatmalısınız, sonuçta bu da halüsinasyon görmek gibi bir şey. Sözcükler dünyasının içine giriyorsunuz ve orda halüsinasyonlar görerek yol alıyorsunuz. Bütün bunlara insan neden katlanıyor, neden hevesle bu süreçleri kuruyor? Yalnızca doğup yaşadığı topraklarda değil uluslararası ölçekte usta yazarlardan Latife Tekin, çok genç yaşta meyvelerini vermey

?Belki de ben çocukken dinlediğim masallara fazlaca kanmış biriyim... İki kardeş vardır, yol ayrımında biri kuru yoldan gider, biri bataklık yola sapar... Kuru yola giden eli boş döner, hemen anlatılıp geçiştirilir onun macerası, bataklığa sapan yoluna devam eder ve elinde sihirli bir şeyle geri dönen de o olur. Ben de masallardaki gibi iyi kitabın aklın gitme dediği yere gidilerek bulunabileceğine inanıyorum.? Pelin Özer, onunla bir arada yaşayarak, konuşmalarını sessiz bir gölge gibi dinleyerek, Latife Te

anlatırken yüzü ani değişimlere öyle açık ki, yüzünü kitap yapmış demek geliyor içimden LATİFE TEKİN: hep biraz uzağıma oturup, yüzüme görünmeden bakmaya çalışarak dinliyordu beni. İsteği çok güçlüydü, olabildiğince kendini yazdıran bir kitaba ulaşmak PELİN ÖZER: Ona ancak kendiliğinden oluşmuş gibi duran bir kitabın sadeliğini yakıştırabildim. Bugünde eskisin sesi, gelecekte yeni kalsın Pelin Özer, bir Latife Tekin kitabı yazdı. Ama yazılış sürecinde bu kitap kendini yazdıran bir metne dönüştü. Akan b