Türkiye'de yaşayan insanlar olarak çok uzun süredir kimlik meseleleriyle, deyim yerindeyse, başımız belada: Modern Batı ile ilişki içinde kendimizi kim veya ne olarak öne sürmek istediğimiz sorusu düşünce ve siyasetin önemli konularından biri olageldi. Öte yandan kimlik meselesi, dünyada ve Türkiye'de başka içeriklerle de siyasal ve toplumsal mücadelelerin başlıca konuları arasında yer alıyor: çok çeşitli kesimlerin resmi ve gayriresmi tanınma talepleri, retler, siyaset ve hukuk alanlarındaki tartışma ve ça

Nurettin Topçu'nun entelektüel yalmzlığından çok bahsedilir, hatta mesele kendi tarzında bir efsane dahi olmuştur; lakin bunun başlıca sebebi köklü bir biçimde sorgulanmaz. Oysa böyle bir yalnızlıktan söz edilecekse, temel nedeni, Topçu'nun muhafazakar mahfillerde ve fakat liberal muhafazakarlığın güçlü hegemonyasına karşı geliştirmiş olduğu düşüncelerinde aranmalıdır. Topçu'nun ortaya koyduğu problemler, Doğu'yla Batı, Yön ve Büyük Doğu arasında parçalanmış Cemil Meriç'ten, esas sorunurnuzun Debussy'yi W

Türk muhafazakârlığı konusunda bir çalışma dizisinin ilk ayağı olarak düşünülen bu kitap, klasik Türk muhafazakârlığı literatürünün yörüngesine odaklanıyor. Yer yer teknik ve tasvir edici olsa da, literatürün gelişimi, Türk muhafazakârlığının temalarıyla figürlerinin analiz edilmesi, bu konudaki eleştiri ve metodoloji problemleriyle ilgili sorular sorarak cevaplar geliştirmeyi amaçlıyor. Çalışmanın iki sacayağının klasik Türk muhafazakârlığı ve muhafazakârlık hakkındaki hâkim kanaatlerin sorgulanması olduğu

Muhafazakârlar, kendilerini daha çok kültürel-etik bir alanda tanımlasalar bile. muhafazakârlık iki yüze sahip bir ideoloji olarak tarihselleşmiştir. Tarihsel koşullara göre gizlice geçiştirilen ya da kimi zaman cüretkâr bir biçimde açığa vurulan sosyo-ekonomik bir yüzü daima varolmuştur. Bu yönüyle modern kapitalist uygarlıkla kategorik açıdan çelişkili olmak bir yana dursun, kapitalist dünya sisteminin bir destekçisi olagelmiştir. Bu refakat işlevi, muhafazakârlığı evrensel-ontolojik bir tutum ya da mizaç

Politik kültürümüz, yaralı bilinçlerin örneklerini yansıtır.Farklı bilgi blokları arasındaki çelişkilerin zamanında yaşayan bizler, birbirlerini iten ve karşılıklı olarak biçimsizleştiren bağdaşmaz dünyalar arasında çatlağa düşmüşüz:Zihin açıklığıyla ve hınç duymadan üstlenildiğinde bu iki yanlılık bizi zenginleştirebilir.Oysa durum yıpratıcı da olabilir.Farklı bilgi bloklarının Türkiye´nin düşünce hayatındaki derin tarihsel temellere dayanan yapısallığı aynı zamanda Nurettin Topçu´nun entelektüel yalnızlığ

Politik kültürümüz, yaralı bilinçlerin örneklerini yansıtır.Farklı bilgi blokları arasındaki çelişkilerin zamanında yaşayan bizler, birbirlerini iten ve karşılıklı olarak biçimsizleştiren bağdaşmaz dünyalar arasında çatlağa düşmüşüz:Zihin açıklığıyla ve hınç duymadan üstlenildiğinde bu iki yanlılık bizi zenginleştirebilir.Oysa durum yıpratıcı da olabilir.Farklı bilgi bloklarının Türkiye´nin düşünce hayatındaki derin tarihsel temellere dayanan yapısallığı aynı zamanda Nurettin Topçu´nun entelektüel yalnızlığ

Liberal muhafazakârlık, Türkiye'de kendi tarihi açısından mantıksal sonucuna ulaşarak, tekno-muhafazakârlık biçiminde, hegemonik bir form ve pratik olarak iyice olgunlaştı. Bir metafora başvurulursa, bu terimle, muhafazakârların araçsal rasyonellik ve kapitalizmle uzun erimli flörtünün evlilik aşamasına ulaştığını anlatmaya çalışıyorum. Bu durumda, çağdaş egemenlik ilişkileri açısından bakıldığında muhafazakârlığı halkın ve çevrenin ideolojisi biçiminde konumlandırmak yanıltıcı olmak bir yana, politik zekây

Yusuf Akçura, yaklaşık bir asır önce, Osmanlı siyasal düşüncesinde başlıca üç eğilim tespit etmiş ve buna üç tarz-ı siyaset adını vermişti. Yaşadığımız yüzyılın başından bakıldığında ise, bir çağdaş üç tarz-ı siyasetin çizgilerinin ayırt edilmeye başlandığı söylenebilir. Fırat Mollaer, Türkiyenin son asrının siyasi eğilimlerini tekno-muhafazakarlık, endişeli kemalizm ve liberal sol olarak tanımlıyor. Türkiye için 20. Yüzyılın başında ortaya çıkan bu üç akım üzerine eleştirel yazılar kaleme alan yazarın bu k

Batan bir dünya nizâmının enkazı üzerindeyiz. Yeni bir nizâm, ahlâkta, hukukta, sanatta, dinde ve devlette insanlığa dayanacak yeni temeller bulmak zarureti neslimizin zayıf omuzlarını şiddetle sarsıyor. Bugün milletlerin mesuliyet hissine zere kadar kıymet vermeyen sahipleri, âlimler ve sanatkârlar, eğitim ve siyaset adamları, mahkemelerin ve üniversitelerin en azametli başları, asırlardan beri elde edilmiş pek çok şeyleri, bilerek, bilmeyerek feda ettikten sonra, çehrelerini her yerde bir perde arkasında

Politik kültürümüz, yaralı bilinçlerin örneklerini yansıtır.Farklı bilgi blokları arasındaki çelişkilerin zamanında yaşayan bizler, birbirlerini iten ve karşılıklı olarak biçimsizleştiren bağdaşmaz dünyalar arasında çatlağa düşmüşüz:Zihin açıklığıyla ve hınç duymadan üstlenildiğinde bu iki yanlılık bizi zenginleştirebilir.Oysa durum yıpratıcı da olabilir.Farklı bilgi bloklarının Türkiye´nin düşünce hayatındaki derin tarihsel temellere dayanan yapısallığı aynı zamanda Nurettin Topçu´nun entelektüel yalnızlığ