Buruzi - Babasını Kurtaran Bebek Babasını kurtaran bebek mi? Hem de doğar doğmaz mı? Doğuşuyla babasını kuyunun içinden çekip çıkarmış mı? Gerçek mi bu? Nasıl olmuş? Bütün dünyada yaşanan Morona salgınında mı olmuş? İyi ama yeni doğmuş bir bebek bunu nasıl başarabilir ki? Moronavirüs salgınının gerçek sebebi, İstanbul’da yaşayan küçük bir kızın duası mı? Roman yazma hayallerinin ötesine geçen Rabia mı? Yaren’in bedeninde görevlerini yapmaktan vazgeçen organlar mı? İç organlar başkaldırıyor, öyle mi?

Obrukya’dayız. Obrukya nerede mi? Obrukya ne mi? Obrukya, “hüyyyuuuuuupppppp” hastalığına yakalanmış bir yer… “Hüyyyuuuuuupppppp!” Durup dururken yerin altına doğru açılan apartman büyüklüğünde kuyular… Meğer bu kuyular, bize gizemli yaratıklardan gelen mesajlar değil miymiş? Her büyük kuyu bilinmez varlıkların kullandığı alfabenin bir harfiymiş. Harfler yan yana geldiğinde… Uzak yerlerde yaşayan gizemli yaratıkların mesajları ulaşıyormuş dünyaya. Bu kadar da değil… Bu kita

Bıyıkları upuzun bir adam var. Herkes uyuduğunda dünyanın öte ucuna uçuyor. Kalbi kocaman bir adam var. Hayatı pahasına, kendini yaşadığı şehrin evcil hayvanlarına adıyor. Şarkısını unutan kuşlar için üzülen bir adam var. Ormanda kuşların kayıp melodilerinin peşine düşüyor. Saksağanların mutluluğuna ömrünü adamış biri daha var. Hepsi birden, bu kitabın sayfalarına gelip yerleştiler. Dünyayı daha güzel kılmanın yollarını aramak için bu kitapta birleştiler. Sen de onlara katılmak istemez misin?

Bütün şehirler ilginçtir. Bütün şehirler gizemlidir. Bütün şehirler keşfedilmeyi bekler. Şimdi okuyacağınız şehir de öyle: Suyu akmasın diye yapılmış çeşmeler, Yokuş yukarı tırmanan sular, Konuşan kayalar, Kubbeye kazılmış mezarlar, Kediler için yapılmış türbeler, Kırk yaşına kadar konuşmayan insanlar… Hepsi bu şehirde… Melek ve Dilek, kendi şehirlerini keşfe çıktılar. Belki de az önce sizin sokağınızdan geçtiler. Belki de sizin sokağınızı yazdılar. Durmayın öyleyse, çevirin bu kitabın k

Eğlendiren, düşündüren, sorgulatan ve meraklandıran öykülerle hayalin sınırlarına bir yolculuk! Üç apartman büyüklüğünde serçe mi? Cevap alamadığı soruları bulut rengi balonlara dönüşen çocuk mu? Balıklı sostan şapka mı? Ağaç yapraklarından bir dede mi? Karların Beyi'nden şehre neden gelmediğine dair bir açıklama mı? Bir gün okula gelip çocuklara sitem eden kış mevsimi mi? Yıkık evlerin duvarlarını okşayan iki kafadar kız arkadaş mı? Abdullah Harmancı'nın kaleminden birbirinden tuhaf on üç öykü... Sular sel

Bu kitapta tuhaf şeyler oluyor: Üç kafadar aynı rüyada buluşuyor! Bir kedi, iki hayat kurtarıyor! Yıldızlar değil insanlar kayıyor! Bir ağaç bir kayayı deliyor! Bu kitapta rüyalar, ağaçlar, kırmızı kalpler, kediler, köpekler, çocuk ressamlar, klip çeken çocuklar var. Üstelik sen de varsın! -Ben de mi? Kesinlikle! İstersen aç ve bak! Aynalı Baba ile Râcî ve Ötücü Kuşlar Festivali kitaplarının yazarı Abdullah Harmancı'dan gerçeğin hayalle kesiştiği etkileyici öyküler...

Bülbül yavrusu, en güzel sesli kuşu arıyor: Nasıl yani? Göklerden insanlara yönelmiş korkunç bir felaket var: Harekete geçmeli! Sarı Sığırcık, kendisini dünyanın en sıradan kuşu sanıyor: Gerçek mi bu? Denizler altında yaşayan korkunç ahtapotu yaşlı bir kadın durduruyor: Yok artık! Ve daha nice birbirinden fantastik sorular ve heyecanlı maceralar... Abdullah Harmancı'nın kaleminden çılgın, haşarı, deli dolu on masal...

Aynalı Baba ney'ine üfleyince, kahramanımız Râcî, uzak diyarlara doğru yolculuklara çıkıyor. Sen de ona katılır mısın? Anka kuşu ile gezegenler arasında dolaşmak ister misin? Hint padişahının oğlu olmaya veya muhteşem bir karınca şehrinde yaşamaya ne dersin? Cabülka'dan tek gözlü, tek kollu ve tek ayaklı varlıklarla Cabülsa'ya seyahate çıkmaya var mısın? Milset şehrinin harabelerinde ülkenizin kaderini değiştirecek formülleri aramak ister misin? Karıncalar şehrinin sokaklarında dolaşıp karıncaların ileri

kurgusuzca evet öyle hesapsızca düşünmeden planlamadan umursamadan öyle işte anlayınsana öylece yazmak istiyorum aslında neden bir sonu olmak zorunda romanların hayır tanrım bunu anlamak mümkün değil bir sonu olmak zorunda değil yazdıklarımın