´Bizim türümüz Güneşle beslenmez: bizim besinimizi Ay verir. Gelgitlerin gücü tükendiğinde ve insanların enerjisinden uzak kaldığımızda, Ayla parlar ve ayla söneriz. Şafak dağların üzerinde söktüğünde ve kar kitlelerinin hareketsiz beyazlığını aydınlattığında, sığınağıma, yazgımın köşesine kaçtım. Bu ilk tutku gecemde, insanlığın dertleriyle tanıştım: aşkın vefasız, korkunç ve belirsiz bağı.´ Sevgilisinin intiharı ve yüzünü sonsuza dek çirkinleştiren bir asit saldırı sonucu, Rachita Tiwari´nin yaşamı alt