Hayatı bilenler, hayali fıkralara ilgi duymazlar. Çünkü hayatın kendisi de aslında bir oyundur. İçinde komedi de var, dram da... Onu ciddiye alanların hepsi, yanıldıklarını geç de olsa, anlıyorlar. Bir gün bakıyorlar ki, her şey boşmuş. Baki kalan bu kubbede bir hoş sada imiş ancak... Hüseyin Üzmez, bu kitapta işte bunu anlatmaya çalışıyor. Akıcı ve yalın bir üslupla kaleme alınan ve her biri hayatın içinden, zeka ürünü nükteler var bu kitapta... Kahkaha ile gözyaşı, bu kitapta biraraya geliyor. Hüseyni Ma

Akıl ve aşk... Biri madde, öbürü mana... Biri fani, öbürü ebedi... Aşksız akıl ölü bir beden, ruhsuz bir cesettir. Tıpkı şekerkamışının şekersiz olanı... Balarısının bal yapmayanı, gibi... Gül isen, etrafa kokular saçmalısın! Kuş isen, göklerde süzülüp uçmalısın! Ne kokun var, ne kanadın... Sadece kuru bir iddian ve boş bir inadın... Bununla ne ilim olur, ne irfan.. (Allah korusun) Sonu da hüsran olur, hüsran!... Hayatı sırtında taşıyan, bir yük hayvanından başka nedir ki, zavallı aşksız insan?... Resimlerd

...Sorulmasını hiç istemediğim iki soru var: Birincisi Ne zaman doğdun?; ikincisi de Ahmet Emin Yalman´ı niye vurdun?.. Birincisine cevabım çok basit oluyor: Hiç mezarlık görmediniz mi? diyorum. Şu tarihte doğdu, şu tarihte öldü, ruhuna Fatiha... İşte hepsi bu kadar!.. Ahmet Emin Yalman´ı niye vurduğuma gelince... Onu anlatmak, vurmaktan daha zor! Dışarıdan bakılınca, olay son derece basit: Bir genç, bir gazeteciyi vurmuş. Hepsi bu kadar... Halbuki öyle mi? Bir kurşun attık, 43 yıldır hala yere düşmedi.

Gençlik yıllarında devrin ünlü gazetecisi Ahmet Emin Yalman`ı vuran ve 10 yıl muhtelif cezaevlerinde yatan Hüseyin Üzmez, bürokratların, politikacıların, devlet adamlarının yakından tanıdığı bir simadır. Ancak kendilerini de yazarımız çok yakından tanımaktadır. Bu sebeple, zaman zaman kaleminin de birçok kişinin canını yaktığı bir gerçektir. Bu eserinde, çok yakından tanıdığınız meşhurların ilginç hatıralarını ve Cuhuriyetimizin son döneminde yaşadıkları, bize yaşattıkları olayların perde arkasını görecek