O sabah Telekli neşeyle ormana baktı. Herkes bir telaş içindeydi. Ama bir tuhaflık vardı. Sanki kimse onu görmüyor, duymuyordu!Telekli birden varlığından şüphe etti.Bir koşu gölün kenarına gitti.Suda yansımasını gördü! Demek ki vardı!Neler oluyordu?

Doğan Gündüz’ün yazdığı “Telekli Sincap” serisi “Telekli Sincap ile Şakacı Köstebek” kitabıyla devam ediyor. Bu kitaba da yarattığı harika hayvanlar dünyasıyla Meryem Tanrıkulu resimleriyle eşlik ediyor. Telekli Sincap okulun biraz ilerisinde Meşe palamudunu kemiriyordu keyifle. Birden ayaklarının altı sarsıldı, toprak havalandı. Korktu, ne olduğunu anlamadı, yer yarılıyor sandı.

Oman’ın Güzel Kalemi, çok sevdiği kalemini kaybeden bir çocuğun ve bulunma yolunda bir elden bir başkasına geçen kalemin hikâyesi gibi görünse de, sıradan bir kayboluş hikâyesi değil. Anlatının da bizzat arayışın bir parçası olduğu, farklı yaşamların bu güzel kalemle birbirine ilmiklendiği özel bir hikâye. Bu hikâyeyi herkes su gibi okuyabilsin diye Doğan Gündüz muzip bir oyun oynuyor. Alfabemizin bir harfine hiç yer vermeyerek, lipogram oyununa Türkçe ile katılıyor. Ressam Vaghar Aghaei de benzer bir oy

Leylek, sincap, tavşan, kunduz, bir de arı Ormanın En Güzel Yuvası yarışmasına katılmıştı. Her biri kendi yuvasının en güzeli olduğunu ileri sürüyordu. Jüri ise ağaçkakan, kırlangıç ve tilkiden oluşuyordu. Peki bu yarışmayı acaba kim kazanacaktı? Doğan Gündüz’ün yazdığı bu sevimli hikâyeye Meryem Tanrıkulu resimleriyle hayat veriyor.

Telekli Sincap, Telekli Sincap olmadan önce, Ormanda dolaşıyordu gönlünce. Güzel bir telek bulunca koca meşenin dibinde, “Keşke” dedi, “böyle bir teleğim olsa benim de.” Telekli Sincap ormanda dolaşırken çok güzel bir telek bulur ve hemen teleğin sahibini aramaya koyulur. Bakalım teleğin sahibi kim çıkacak? Doğan Gündüz’ün yazdığı bu sevimli orman hikâyesini Meryem Tanrıkulu resimledi. Telekli Sincap’ın maceraları devam edecek…

Selin, Ustaların Ustası’yla yine aramızda. Selin kim mi? Hani şu meraklı hem çokbilmiş hem de muzip, bazen gülüp eğlenen bazense gözyaşlarını tutamayan, kimi zaman saf kimi zaman kurnaz sayılan, yaramaz olduğu kadar da sevimli, bıcırık bir kız. Bunları onu bilenler söylüyor. Selin, Püsküllü Bela kitabında da merak zilimize zır zır basıp, “Hınzırlıklarımla karşınızdayım,” demişti ya, Selin o işte! Doğan Gündüz’ün duru, renkli, sürükleyici anlatımıyla edebiyat arkadaşlarımızın arasına kattığı Selin,

Selin'le mutlaka karşılaşmışsındır. Okulun bahçesinde, koridorlarında, sınıfta ya da sokakta... Benzer şakalar yapmış, ortak kahkahalar atmış, oyun arkadaşı bile olmuşsundur. İşte onun başından geçenler var bu kitapta. Yok canım, onun bir hikâye kahramanı olduğunu da nereden çıkarıyorsun! Selin, bizim Selin işte... Doğan Gündüz önceki kitaplarından farklı olarak, bu kez kahramanına bir isim veriyor. Selin her hikâyede okuyucunun merak ziline muzipçe basıyor ama kaçmıyor, Hınzırlıklarımla işte karşınızdayım

Kim inanır bir martının denizde boğulabileceğine! Tabii ki çocuklar... Bir de, çocuk gözüyle bakmayı unutmayanlar. İyi ki de inanırlar, yoksa denize düşen martıların hali nice olurdu? Şehirlerde kısılıp kalmış canlıların imdat çağrısını kim duyar, yardımlarına kim koşardı? Yetişkinleri önyargılarından uzaklaştırıp, bisküvi kutusunda bir martı olduğuna inandırabilmek zor bir iş. Daha da zoru, denize düşen bir martıyı ait olduğu yere, gökyüzüne kavuşturmak. Çocuğun da aklından çıkaramadığı soru bu: Acaba mart

Kayıp Çocuklar Bahçesi ve Unutma Oyunu kitaplarından sonra Doğan Gündüz'den yeni bir kitap: En Sevdiğim Oyuncak. Bizim dağınık yumurcağın en sevdiği ama evin içinde kaybettiği, adını da bir türlü hatırlayamadığı oyuncağı neydi acaba? En Sevdiğim Oyuncak kitabı Elif Yemenici'nin resimleriyle renkleniyor. TADIMLIK Annem dikkatlice etrafına göz gezdirdi, eğilip yere döktüğüm oyuncakları karıştırdı. Pazardan aldığımız beyaz uçağı diğerlerinden ayırdı, sallayarak bana gösterdi. İşte buradaymış. Hayır anne ar

Çocukların hayal dünyasından üç öykü Çocukların sınırsız hayal dünyasından süzülen sevecen, şakacı, insanı meraktan çatlattığı kadar şaşırtan, gülümseten üç öykü: Odamda Neler mi Var?, Babamın Mesleği, Acayip Bir Hediye. Üç yakın insanın; annenin, babanın ve çocuğun sımsıcak öyküleri...

Dalıp gittiğimiz oyunu en güzel anında bölen ama bir yandan da geçmişle bugünü birleştiren bir ses bu... Kulağımızda çınlayışıyla bizi eski zaman diyarlarına götüren ama oradan da çocukluk düşlerimizin elinden tutup yanı başımıza getiren bir ses... Koştuğumuz sokakların içtenliği, bir arkadaşın gülüşü, mevsimlerin kokusu, özlemin tadı gibi bir ses... Acaba neyin sesi, kimin sesi bu rengârenk ses?

Ey deniz minareleri, martılar, sisli ufuktan geçen gemiler... Denize Mektuplar Atan Çocuk, Doğan Gündüz'ün yazdığı, Dilek Yördem Ceylan'ın resimlediği etkileyici bir hikâye... Deniz feneri bekçisi bir ailenin rüzgârla, denizle, martılarla arkadaşlık eden ve hayal gücü gelişmiş bir oğlu vardır. Kendisini çok yalnız hissetmektedir. Peki, bu duygusunu alt etmek için ne mi yapar?

Sürprizleri sever misiniz? Doğum günleri hepimiz için özel günlerdir. Sevildiğimizi, düşünüldüğümüzü bir kez daha hatırlarız. Hele de sürpriz hediyeler alıyorsak daha da heyecanlanırız. Ama kitabımızın kahramanı, doğum gününde teyzesinden aldığı ve ne olduğunu bir türlü çıkaramadığı sürpriz hediyesiyle bakalım neler yapıyor... Doğan Gündüz'ün yazdığı, Dilek Yördem Ceylan'ın resimlediği Doğum Günü Sürprizi, bizi çevreleyen doğaya daha dikkatli gözlerle bakmaya çağıran bir davetiye gibi... Hediye paketimi

Arkadaşlığın mevsimi ne zaman başlar, ne zaman biter? Çocuklar, Sen büyüdün artık, dendiğinde mi büyür? Portakal çiçeğinin kokusu kimleri kavuşturur? Peki büyükler, çocukları ne zaman dinler? Söğüt ağacının yaprakları niye suskunluğa uzanır? Unutulmanın tarifsiz kaygısı, sıradan bir özürle geçer mi? Bir de... yaramazlığın aynası kimi gösterir, bilen var mı?.. Doğan Gündüz'ün kaleminden, okurların yüreğini sımsıkı saracak, yalın, içten, biraz da muzip yedi öykü. Evden, okuldan, pazardan, sokaktan, senden,

Neredesin? Her canlı için yavrusu biriciktir, herkes yavrusuna gözü gibi bakar. At, ördek, keçi ve diğerleri... Bir gün, hepsi birden yavrusunu kaybetmiş. Her biri telaş içinde önlerine çıkana sora sora aramaya başlamış. Bu endişeli arayış, acaba nasıl sonuçlanmış? TADIMLIK Kısrak, çayırda otluyordu. Daha şimdi yanında dolaşan yavrusunu göremeyince yüreği ağzına geldi. Koşarak dere kıyısındaki ördeğin yanına gitti. Endişe içinde kişnedi: Tayımı gördün mü? Rüzgâra benzeyen bir yelesi var. Ördek görmemi

Kimin aklına gelir kaçan uykuların peşine düşmek? Sincap kardeşler Tarçın ile Kimyonun tabii ki! Tarçın ile Kimyon, bebeklerin kaçan uykularını bulmak için çıktıkları yolculukta, bazı önemli soruların da yanıtlarını buluyorlar. Ne yanıtı? Sincaplar bulsa bulsa fındık, fıstık bulur, demeyin. Dünyamıza dair sadece sincapların bildiği şeyler var. Siz de peşlerine takılın!

Arkadaşlık, tek bir bakışla başlayabilir mi? Hele hele bu arkadaşlık, bir çocuk ile yastıktan bir kedi arasındaysa? Ya bir gün çocuk çok sevdiği arkadaşıyla hep birlikte olmak, her yere onunla gitmek isterse? Neyse ki, biraz yaratıcılık, bir miktar keçe, bolca da neşeyle halledilmeyecek şey yok... Doğan Gündüz'den, üç ayrı dünyanın sıkı fıkı bir arkadaşlıkta kucaklaşan öyküsü.

Benim annem kim? Yumurtadan yeni çıkmış bir kuş etrafında ne olup bittiğini anlamaya çalışır. Bir yanında Guguk'u diğer yanında Dağbülbülü'nü görünce kafası karışır.