“Güneşe kanan öğrenciler Kırmızı Kantin’in etrafındaki sandalyeleri yeşilliklere yaydılar, Hasan Efendi camdan gülümseyerek bakıyor onlara. ‘Gençlik güzel şey,’ diyor, ‘hayat, coşku, umut hep sizde.’ Sonra bana dönüyor gazoz kapağı gibi açılmış gözleri neşeyle parlarken. Raftaki kavanozu işaret ediyor: ‘Okulun çayı değil, kendi paramla aldım bunu. Arkadaşlarına söyler misin, sen de gel, yarın mesai bitiminde bana uğrayıp bir çayımı için, bütün sınıf.’” Üniversite hayatı, kampüs dedikoduları, ilk aşkların ta

Fevkalade iyi giyinmişler, disiplinli bir fiziki görüntüleri var. Konuşmaları son derece disipline edilmiş, birbirlerine söz hakkı veriyorlar. Ama fasılasız olarak bize beynelmilel Yahudi emperyalizmini anlatıyorlar. İşte millet düşmanları kimlerdir falan... Biz çok etkilendik. Zaten ideolojik olarak da derli toplu bir ideolojik endoktrinasyona tabi olmamıştık. Aradığımızı bulmanın sevinci oldu içimizde. Türkiye sağının belki ülkücüler ve islâmcılar kadar meşhur olmayan fakat çok etkili olmuş, biraz da giz