Acaba düzgün ve akıcı bir konuşmam olsaydı, dünyanın en büyük tiyatro oyuncularından biri olabilir miydim? On binler, yüz binler, belki de milyonların önünde hiç takılmadan, hiç kekelemeden, dupduru bir konuşmayla sözlerimi savurabilir miydim sahneden? Hikmet, tiyatro aşığı bir çocuk. En büyük hayali, günün birinde tiyatrocu olup sahnelere çıkabilmek... Ama önünde büyük, hem de doğuştan gelen bir engeli var: Kekemelik. Tıpkı büyükbabası gibi o da kekeme. Hiç odasından çıkmayan, kendisiyle tek kelime bile e

Sesini hatırlayamadığınız birinin sizinle konuşmasını istemek, denizin ortasında otobüs beklemek gibidir. Komik ve umutsuz bir haldesinizdir, ama aynı zamanda da inatla o otobüsün geleceğine inanmışsınızdır. Bu durum, sizin hala umut dolu olduğunuzu gösterir... Annesini henüz çok küçükken kaybetmiş, babasını ise yanı başındayken bulamayan, gözlerinin içine bakamayan, sesini duyamayan bir çocuk... Şu hayatta tutunacak tek umudu, beyaz kağıtlar üzerine cümleler kurmakta arar. Bir roman yazmayı, bu romanla ay