. . . psikiyatrinin iki yüzyıllık tarihçesinde, akıl hastalığına biyolojik bir açıklama getirme yönündeki çabaların çoğu boşa gitmişti. Griesinger bu konuda bizzat başarısız olmuş, Kraepelin semptomlardan ve hastalıkların gidişatlarından medet ummuş, Freud bunun beyhudeliğini anlayıp psikanalizi kurmuş, Egas Moniz'in lobotomiyi meşru kılan işlevsel saplantılar kuramı çökmüş, John Cade'in mani toksini kuramı çökmüş, kromatografi psikiyatristlerinin leylak rengi ve pembe noktacıkları doğru çıkmamıştı. Psiki