Günışığı Vadisi'nde hava hep güneşliydi, mis gibi elma kokardı. Vadinin sakinleri hayatlarından memnundu aslında ama keşke şu Uçurum Cadısı olmasaydı! Vadideki ilkokulun sınıflarında bir tuhaflık vardı, birinci sınıftan hop diye dördüncü sınıfa geçiliyordu. İkinci ve üçüncü sınıfa giden çocuklara ne oluyordu peki? Bu işte kesin Uçurum Cadısı'nın parmağı vardı. Cadının Yoncaları cesaret, özgürlük ve dayanışma üzerine bitmesini istemeyeceğiniz bir kitap.

Hırçın Prenses Goncagül'ün yazarı FulviaDegl'Innocenti'den hayaller üzerine sevimli bir kitap... Küçük ejderhanın gerçekleşmesini istediği bir sürü hayali vardı. Hemencecik büyümek istiyordu, babası gibi koca koca alevler püskürtmek, dedesiyle Kara Vadi'ye gitmek ve özellikle de bütün cesaretini toplayıp okulun en güzel kızı mavi gözlü tatlı ejderhayla konuşabilmek... Küçük ejderha kayan yıldızlarla pırıl pırıl parlayan gökyüzünün altında bütün bunları düşünürken, bir yıldızın gözden kayboldu

Başka Bir Hayat İstemek... Ya da Kendi Hayatını Kendin Seçmek Goncagül bir sarayda doğar. Bir prensestir. Ama alışageldiğimiz bütün prenses hikâyelerinden farklı bir hikâyesi vardır onun. O mutsuz bir prensestir. Çünkü dantellerle, simli ipliklerle süslü elbiselerinden; çevresini saran düşes, leydi, şövalye ve uşak ordusunun kendisine yağdırdığı övgülerden, pohpohlamalardan ve sahteliklerden fena halde canı sıkılmaktadır. O, hiçkimsenin aklına gelmeyen, bambaşka bir hayat düşlemektedir. En önemlisi, kendi