O koy onlar için neden bu kadar önemliydi? Sonuçta evleri, mahalleleri, güzel bahçeleri vardı. Kafasında yeni sorular oluşmaya başladı. Değer miydi birbirlerini incitmeye? Bunu eve gidince annesine sormak istedi. Ne de olsa büyükler her şeyi bilirdi. Ne sıkıcı değil mi? Her şeyi bilince merak edecek ne kalır? Kimdi kıyının 'gerçek' sahipleri? Kahramanlarımız B, Z ve G mi? Yoksa onlar kıyıda oyun kurmadan önce burada yaşayanlar mı? Peki, bir yerin 'sahibi' olunabilir miydi? Üç çocuğun, bir kıyıyı kendilerin

Sustunuz... Uzunca bir süre sustunuz. Niye böylesiniz? Böylesiniz işte. Sevdiğini hiç bağıra çağıra söyleyememişler gibisiniz. Haksızlık görünce dili tutulmuşlar gibi... Suskun. Bedeni huzurda namaza durmuş, kafası başka yerde münafıklar gibisiniz. Verdiğiniz sözleri yutmuş, ettiğiniz yeminleri bozmuşsunuz. Duyulmasından korkmuşsunuz. Olduğunuzdan cesur davranıp zayıflığınızı saklamışsınız. Sesinizin çok çıktığı anlarda boyun eğmişsiniz sanki... Aciz. Keşke söylemeyi değil duymayı öğrenseydiniz... Barış İn

Yanılmıştın... Zaten hep yanılırdın. O günden bugüne geçen yıllar boyunca tüm arzularımda yanıldın. Ömrüm boyunca sadece bir şeylere inanmak ve bağlanmak istedim dostum. Derinlemesine düşünmeden... Uzun uzadıya değil kestirmeden... Her beğenir gibi olduğu şeye 'süper' diyen beyaz yakalı gibi üstünkörü... Derinliğin caydırıcılığından ötürü... Misal kaçaklık gibi bir vasatı sevmek istedim, vasata sarılmak, vasatı koklamak istedim. Çabalarımızın ve çabalayanlarımızın imkânsızlığını bildim. Onları beceriksizlik