François Rabelais (1494-1553): Rönesans'ın büyük yazarı, parodi ve hiciv ustası, keşiş, hekim ve krallık divânı danışmanı. Erken yaşta manastıra girdi, orada Yunanca öğrendi. Benedikten tarikatına katıldı. 1527'de papazlıktan ayrıldı, tıp fakültesine yazıldı, sonrasında hekimlik yapmaya başladı. Hekimken Alcofribas Nasier mahlasıyla yazdığı Pantagruel'i, ardından Gargantua'yı yayımladı. Resmî hekimlik görevine son verildikten sonra on yılını gezerek, istediği yerde hekimlik yaparak geçirdi. Bu dönemde Panta

François Rabelais (1494-1553): Rönesans'ın büyük yazarı, parodi ve hiciv ustası, keşiş, hekim ve krallık divânı danışmanı. Erken yaşta manastıra girdi, orada Yunanca öğrendi. Benedikten tarikatına katıldı. 1527'de papazlıktan ayrıldı, tıp fakültesine yazıldı, sonrasında hekimlik yapmaya başladı. Hekimken Alcofribas Nasier mahlasıyla yazdığı Pantagruel'i, ardından Gargantua'yı yayımladı. Resmî hekimlik görevine son verildikten sonra on yılını gezerek, istediği yerde hekimlik yaparak geçirdi. Bu dönemde Panta

Rönesans'ın başlangıcını müjdeleyen yazarlardan biri olan François Rabelais, baba-oğul iki dev olan Gargantua ve Pantagruel'in maceralarını anlattığı beş ciltlik eseriyle Fransız ve dünya edebiyatına damgasını vurmuştur. Pantagruel, bu külliyatın ilk cildi olmasına karşın, Gargantuanın devamı niteliğindedir. Bir şövalyelik güldürüsü sayılabilecek olan bu roman, insanlık tecrübesine doyumsuz bir merak duyan bir devin doğumundan gençliğine kadarki maceralarını anlatıyor. Bilgelikle müstehcenlik arasında çok

Rönesans'ın başlangıcını müjdeleyen yazarlardan biri olan François Rabelais, baba-oğul iki dev olan Gargantua ve Pantragruel'in maceralarını anlattığı beş ciltlik eseriyle Fransız ve dünya edebiyatına damgasını vurmuştur. Gargantua, bu külliyatın en bilindik eseridir. Obur dev Gargantua'nın hayatını doğumundan başlayarak anlatan bu roman, realizmi fanteziyle, Rönesans bilgeliğini müstehcen esprilerle buluşturuyor ve okurların dünyaya farklı bir açıdan bakmalarını sağlıyor. Rabelais'nin ironi ve mizahla örd

16. yüzyılın önde gelen hümanistlerinden olan François Rabelaisnin felsefesini en iyi yansıtan örnek, Gargantuanın sonunda anlatılan Thélème Manastırıdır. Manastırın girişinde yer alan Fay ce que voudras (Gönlünün dilediğini yap) yazısı dönemin keşişlik kurumunun karşıtı olan bir yapılanmanın dayandığı temel ilkeyi vurgular. Yapıta ütopyacı öğeleri kazandıran bu bölümde kadın ve erkeklerin idealize edilmiş birlikteliği anlatılır. Aslında bu evrensel parodi romanıyla Rabelais, asalak keşişlere, din sömürücüs