Adem Ata ve Havva Ana'dan Şetdat'a, Süleyman Peygamber'den Cemşid'e, Büyük İskender'den Hızır'a, Türkmen halkının köklerinden Dede Korkut'un mezarına, Köroğlu'ndan Necmettin Kübra'ya, Novşirvan'dan Aşıklar Kalesi'ne, Ürgenç Minaresi'nden Namert Köprüsü'ne, Lokman Hekim'den Bayhatun'a; muradına erenlerden kuşa, kaplumbağaya, ıspanağa dönüşenlere; Şeytan'a uğrayanlardan söz meydanının bütün buğdayını biçen şairlere; mitolojiden rivayete, masaldan anlatıya Türkmen tarihinin, kültürünün, edebiyatının kaynakları

Türk efsane ve masallarında değişik biçimlerde karşılaştığımız çok sayıda dev tipi vardır. Dev, albastı, tepegöz, ejderha, yılan, cadı, kocakarı gibi çeşitli adlarla tesmiye olunan bu devlerin büyük bir kısmı sadece Anadolu sahasında değil, Türk dünyasında da görülmektedir. Ancak, Türk dünyasında çok yaygın olup da, Anadolu sahasında görülmeyen bir dev tipi bulunmaktadır ki, o da yalmavuzdur. Türk dünyasında yalmavız, calmavuz, celmoğuz gibi değişik şekillerde telaffuz edilen bu tip kökü eskilere dayanan mi

Öyle büyük Manasçılar vardır ki, yüz binlerce mısralı Manas Destanını hiç duraksamadan, takılmadan, akıcı bir şekilde günlerce, hatta aylarca söyleyebilmektedirler. Onlara bu yeteneklerinin sırrı sorulduğunda, hemen hemen hepsi rüya gördüklerini, rüyasında Manasın veya yiğitlerinin destan söylemeyi öğrettiklerinden bahsederler. Acaba gerçekten öyle midir? Bir insan nasıl yetişir, nasıl Manasçı olur, destan söylemeyi nasıl öğrenir, o kadar büyük hacimli destan metnini nasıl ezberler, nasıl aklında tutar? Bun