Rönesans İspanyasının önde gelen kalemlerinden biri kabul edilmesi gereken BaltasarGracián’a (1601-1658) yaşadığımız günlerde dünya ölçeğinde geniş bir ilginin uyandığı gözlenmektedir. İlk bakışta sebebi kolayca anlaşılamayan bu ilgi neticesinde Bilgelik Kılavuzu (Oraculomanual) başta olmak üzere eserleri başka ülkelerde olduğu gibi ülkemizde de baskı üzerine baskılar yapmaktadır. Gerçi bu Gracián’ın ilk keşfi değil: daha önce Alman düşünür Schopenhauer, ardından Nietzsche o zamana kadar İspanya dışında pek

Ülkeyi bir arada tutan bütün bağlar görülmedik bir hesapsızlık ve iş bilmezlik sonucu bir bir çözülüyor. Aşağılarda hazin şeyler oluyor. Yeryüzü, tarihi boyunca insanlar arasında hiç tanık olmadığı şeylere tanık oluyor. Bu hengâmede bir taraftan da kendilerinden bu olup bitenlerin ne manaya geldiğini öğrenebileceğimiz bir nesil sırlarıyla beraber sessiz sedasız kayıplara karışıyor ve hayat şimdi omuzlanmayı bekleyen bu ağır yükün altına girmelerini talep ettiğinde yaşı kırk civarında olan kuşak bir başı

Batı felsefe tarihinde irade temel bir sorunsal olarak neden yüz yıl önce veya yüz yıl sonra değil de tam da o dönemde dile geldi? Onu o gün dile gelmeye zorlayan şey bugün ortadan kalkmış mıdır? Eğer kalkmadıysa ve bu, o gün olduğu gibi bugün de evrensel bir şeye dokunuyorsa, dahası yitirdiğimiz şeylerle tekrar ilişki kurmamızın yolunu açıyor ve artık bütünüyle yabancısı olduğumuz bir dünyanın kapılarının aralanmasına hizmet ediyorsa bu defter dürme işinde yine acele ediyoruz demektir. Elinizdeki kitap bug