Bazen saatler süren öfke nöbetleri karşısında ne yapacağını bilemez haldedir. Aylar süren terapilerden de umut verici bir sonuç alınamaz. Belki de onunla hiçbir zaman gerçek bir baba-oğul olamayacaklardır. Derken bir gün mucizevî bir şey olur: Rowan, ilk kez birisiyle gerçek anlamda bir iletişim kurar. Bu kişi Betsydir. Koşup kendisini ayaklarının dibine attığı Betsy. Onu toynaklarıyla ezmek yerine başıyla selamlayıp atlara özgü bir dille itaatkârlığını gösteren haşin kısrak. Ve Rowan konuşmaya başlar. Oğlu