Gerekçesi bilinmeyen bir ölümün hayatta kalanlar için yaşama sebebi olduğu, bu olayı aydınlatacak anıların birbirine karıştığı, anımsamanın kuşkularla, hatalarla, bulanıklıklarla ve farklı seslerle lekelendiği yerden geçer Flandra Yolu. Hem gerçek bir güzergâha hem de bir anlatı patikasına dönüşen bu yol, benzersiz kurgusu ve ritmiyle edebiyat tarihindeki en özgün eserlerden biri haline gelir. Savaş felaketinin gerçeklik duygusunu yok ettiği ortamı, konturları silinmiş bir metinle belleğimize kazıyan Nobel

Tramvay, çağdaş Fransız edebiyatının en büyük isimlerinden biri olan Claude Simon'un -bilindiği kadarıyla- son romanı. 1950'lerin Yeni Roman akımının önde gelen temsilcileri arasında kabul edilen, aynı zamanda 1985 Nobel Ödülü'nün de sahibi olan Simon'un yarım yüzyıla yayılan yazarlık serüveninin son durağı olarak kabul edilen Tramvay, onun bir yazar olarak geleneksel kalıpları aşma eğilimini net bir şekilde ortaya koyuyor. Daima çizgisel ya da kronolojik bir biçimde gelişen bir anlatının gerçek bir anlatı

Yaşayan en büyük Fransız yazarı olarak adlandırılan, Nobel Edebiyat Ödüllü (1985) Claude Simon, 1913te doğdu. 40lı yıllarda Alain Robbe-Grillet, Nathalie Sarraute, Robert Pinget, Samuel Beckett, Michel Butor ve Marguerite Duras gibi yazarlarla Yeni Roman türünün öncülüğünü yaptı. Simon, 1946da ilk romanı Tricheurün yayımlanmasından başlayarak yazın alanında hep bir arayış içerisinde oldu. Romanda süredizimsel anlatımın gerçekçi olmadığını savunan yazar, zamanı altüst ederek tarihin tutarsızlığını yazı aracı