Kimse unutamaz. Unutmada özlem yoktur. İnsan film sahneleri gibi bir bir görür eski anıları. Daha önce fark ettiği ama hızlı geçtiği üstünde durmadığı her şeyi açık seçik görür. Seven, sevdiğinin yokluğuna saplanıp kalmadan özleyemez. Özlerken daha iyi tanırsın sevdiğini.”İnci Aral ilk olarak 2003’te yayımlanan Mor’da, Ege’nin küçük bir kasabasında büyümüş dört kardeşin tüm hayatlarına yayılan trajedilere, yirmi dört saatlik bir hikâyenin içinden bakıyor. Kendinden otuz yaş küçük bir kızla evlenen, eski sol

“Bir mutlu son istiyorum artık. Mutlu sonlar olmadığını, mutlu son sayılan sonların bir sarhoşluk anında yaşanan yanılsamalardan başka bir şey olmadığını bilerek. İyi kötü her sonun yeni bir öyküye başlamak, yeni umutlara ya da umutsuzluklara kapılmak demek olduğunu bile bile. Artık herkes, ölüm dışında her türlü sonun yeni bir insana, yeni sorulara, çözümsüzlüklere, kaçışlara, düş kırıklıklarına doğru yola çıkmayı göze almak anlamına geldiğini öğrendiği halde.” Ensest kurbanı genç bir kadınla intihara mey

Aşk ve mutluluk. Bu ikisini yan yana koymak ne büyük hamlık. Aşkın ancak mutsuzluğa sıkıca tutunarak ayakta kalabileceğine, mutsuzluğun mutluluktan daha yoğun bir duygu olduğuna inandım acılaşan zamanla. Aşk içinde mutluluk bir sürçme. Perdenin çabucak indiği bir oyun, gelip geçici bir rüya, kafa karıştırıcı bir hayal. Azra yedi yıldır evli olduğu Ferda’yı öldürdüğü suçlamasıyla hapishanededir. Avukatının verdiği defter ve kalemle içinde bulunduğu durumu yazmaya başlar. Bağlılıkla bağımlılık arasındaki sı

Uslu, hanım hanımcık olmayı da becerip aynı zamanda bağışlanması güç bir serüvene atılıveren; onca uğraşıp düzene uydurduğu yaşamı dağıtmak, un ufak etmek için elinden geleni yapan; o kadar ağırbaşlı görünüp de kolayca ayartılan bu kadın kimdi? Suna, bir yanda ağırbaşlı ve uysal benliği Su’yla öte yanda cesur ve asi benliği Na arasında kalmış bir kadın. Kendi içindeki bu çatışmadan kurtulmak isterken bir süre sonra kocasının en yakın arkadaşına âşık olduğunu fark eder. Tutkuyla bağlı olduğu Onur ve derin